ตำรักของนายมาเฟียโหด
ปัง...ปัง...ปัง..เสียงปืนตดัง สนั่นไปทั่วตึกร้างร่างบางที่ช่วยผู้เป็นแม่เข็นรถเข็นเงยหน้าไปมองอย่างสงสัยเสียงหน้าจะมาจากข้างบนตึกนั้นก่อนจะถามผู้เป็นแม่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น"แม่ใครเขามาพุลอนนี้อ่ะเสียงมันดังมากเลยน่ะ"ผู้เป็นแม่ทำหน้าเครียดก่อนจะตอบร่างไป"แม่ก็ว่าอย่างงั้นเเหละรีบไปดีกว่า" ทั้งๆที่เธอรู้ว่านั้นคือเสียงปืนแต่ลูกเขานี่สิคิดว่าเสียงพุลสะได้"แต่วิวอยากดูอ่ะแม่.."ร่างบางว่าด้วยสีหน้าตื่นเต้นจองมองไปที่ตึกนั้นอีกครั้ง"ไม่ได้น่ะมันอันตราย.."แม่เผลยเสียงใส่วิวอย่างลืมตัว"เเค่พุลอะ...กลับบ้าน"ปัง....วิวโลหะที่เชียดร่างบางไปนิดเท่านั้นเกือบจะโดนหน้าเขาแล้วด้วยซ้ำเมื่อกี้.."หนีเร็ว..วิวผู้เป็นแม่คว้าเเขนเรียวบางวิ่งก่อนที่กระสุนจะถูกยิงมาอีก"น่ะ..นี่มันอะไรกันแฮ่กๆ.แม่"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันรีบก่อนบ้านกันเถอะก่อนที่พวกมันจะตามมา"ร่างบางพยักหน้ารับก่อนจะพากันวิ่งกลับบ้านทันที
"ให้ผมตามไปไหมครับคุณเพลิง.."นายบอดี้การ์ดหันมาถามเจ้านายที่ตอนนี้เลงปืนมาจ่อที่หน้าผากเขาแล้วเพลิงกระตุกยิ้มก่อนจะลดปืนลงโยนให้นายบอดี้การ์ดคนนั้น
"มึงคิดว่าควรตามไหมล่ะ.."ร่างสูงพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินไปขึ้นรถราคาเชียดร้อยล้านก่อนจะขับออกไปด้วยความเร็วสูงโดยไม่สนใจพวกลูกน้อยเขาเลยสักหน่อย
มือใหม่หัดแต่งโปรดติดตาม ตำรักโหดมาเฟียโหดด้วยน่ะค่ะ
Guest
