เรื่องสั้น BANGTAN BOY

สวัสดี นี่เป็นนิยายที่เกิดจากจินตนาการและมโนส่วนตัวล้วนๆ (อาจจะมีเค้าโครงจากเรื่องจริงมาเอี่ยวด้วยเล็กน้อย)

เรื่องนี้ไม่เน้นเอ็นซี ไม่ได้หมายความว่าไม่มีนะ แค่ไม่เน้น

ปล. นี่คือฟิควาย ย้ำ วาย!!!!!!

ตัวอย่าง

"ทำไมต้องทำให้คนอื่นเป็นห่วง ฮยองเป็นโรคจิตรึไงวะ!!!!"

"ผมโกรธตัวเองมากกว่า ที่คิดไปเองว่าฮยองใส่ใจความรู้สึกของผม ทั้งที่ความจริงแล้ว....มันไม่ไช่"

"โอ๊ย!! มันเจ็บนะ ปล่อย!!!!!"

"เพราะมีทุกคน แล้วก็มีนายอยู่ด้วยไง..."

"ก็... คงตั้งแต่ที่ผมกับฮยองไม่ค่อยมีเวลาให้กันล่ะมั้งครับ"

"พะ.... พูดบ้าอะไร"

"นายมันบ้า! ฮึก....นายเป็นบ้าไปแล้วรึไง ฮือ...."

"ไช่!! ผมมันบ้าไปแล้ว แต่จะบอกอะไรให้นะ... ที่ผมเป็นแบบนี้ก็เพราะฮยองนั่นแหละ!!!!!"

"ช่วยด้วย....."

"ฮยอง!!!!!!"

.

.

.

.

ฝากด้วยน้าาาาา ><