กรุงโรม
ใครๆก็หาว่าผมใจร้าย ที่ไม่รับรักเด็กคนนั้นสักที
“ เมื่อไรจะออกไปจากชีวิตฉันสักที ”
“ รำคาญ!! ”
“ กลับมาได้ไหม… ”
เขาเพิ่งรู้ว่ารักก็ตอนที่เสียเธอไป
สายลม
ใครๆก็หาว่าฉันโง่ ที่ไปตื้อคนที่เขาไม่สนใจ
“ หนูชอบพี่มากๆเลยนะ ”
“ 2ปีที่ฉันตื้อพี่มา มันไม่มีความหมายอะไรเลยใช่ไหมคะ?”
“ พอกันที! ”
เธอเพิ่งรู้ตัวว่าไม่มีเขาก็อยู่ได้
|| TALK ||
เรื่องนี้แต่งสนองนี้ดตัวเองล้วนๆ
อยากอ่านนิยายที่แบบนางเอกตื้อผู้ชายแต่ผู้ชายเล่นตัว
จนแบบวันนึงต้องเสียนางเอกไปถึงจะรู้ตัว
เป็นเรื่องแรกที่แต่งน้า อาจจะขี้เกียจบ้าง แต่จะแต่งให้จบแน่นอนค่า
เม้นให้กำลังใจ ถ้าไม่มีกำลังใจอาจจะไม่อัพต่อ555
ด่าได้แต่อย่าแรงไรท์จิตใจอ่อนไหวมากๆ
นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน
ตัวละครและสถานที่ไม่มีอยู่จริง
ขอสงวนลิขสิทธ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธ์ พ.ศ.2537
ห้ามมิให้ผู้ใดดัดแปลงหรือคัดลอกเป็นอันขาด!!
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน