ยามรัก-ไร้พันธนาการ

ยามรัก-ไร้พันธนาการ

**

บทนำ

นครฟู่หนานเป็นเมืองเล็กๆ ติดกับทะเลสาบใหญ่ ผู้คนส่วนมากรักสงบ การเกษตรอุดมสมบูรณ์ แต่กว่าจะมาเป็นทุกวันนี้ได้ มันแลกมาด้วยอะไรหลายสิ่ง

“ เจ้าเมืองฟู่หน่าน...”

หลงอี้ กลั้นหายใจนิ่งเพียงได้ยินชื่อ ‘นายท่าน’ ที่ซื้อตนเองไว้ด้วยเงิน 6 ตำลึงทอง เด็กน้อยหลงอี้ในวันนั้นทั้งสั่นทั้งประหม่า ภาพนางคณิกาที่รายล้อมและภาพบุรุษผู้สูงส่งเบื้องหน้านั้นทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างสว่างพร่า เด็กน้อยจำสิ่งใดไม่ได้อีกนอกจากอ้อมกอดอุ่นของวงแขนใหญ่ ‘นายท่าน’ มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว รอยยิ้มเหยียดที่ยกยิ้มนั้นดั่งแสงสว่าง หากแต่ในแววตาสีน้ำตาลลึกล้ำนั้นดั่งจมอยู่แต่ในห้วงโศกที่ หลงอี้ไม่มีวันเข้าใจ

“จงใช้ชีวิต ดั่งใจเจ้าเถิด... ”

ประโยคแผ่วข้างหูดังกังวานก้องในหัวสมองน้อยๆ ของหลงอี้ ค่ำคืนนั้นเด็กน้อยไม่ได้ถูกเตะต้อง เขาถูกพาไปเรือนใหญ่ ที่นั่นมีสาวใช้และบริวารมากมาย ชีวิตช่วงหนึ่งของหลงอี้คล้ายดั่งฝันไป ฝันว่าจากลูกนอกไส้ของนางคณิกา หลงอี้ได้กลับไปเป็นบุตร แห่งฟู่หน่าน เหมือนต่ำสุดและทะยานสู่ฟากฟ้า

แต่แล้วความฝันมันก็พลันมะลาย ในสงครามใหญ่ 7 เหล่าทัพ

ข่าวเจ้าเมืองฟู่หน่านข่าวสุดท้ายที่ หลงอี้ได้ยิน...

คือข่าวโศกของเมืองทั้งเมือง..

..

“ซียิ่น..ข้าไม่เป็นไร..ข้าไม่เป็นไร”

เสียงแผ่วกระซิบปลอบ แล้ววงแขนข้างหนึ่งโอบเขาไว้ดั่งต้องการซ่อนเด็กน้อยหวางซิยินไว้ใต้ร่าง กลิ่นคาวเลือดและกลิ่นหอมแปลกคละคลุ้งเจือจาง หวางซียิน บุตรชายคนรองแห่งแม่ทัพธงฟ้า ได้แต่สั่นเทาด้วยความกลัว ธนูดอกใหญ่ปักคาอยู่ท่อนแขนขวาท่านลุงผู้นั้น เขาเห็นกับตาว่า ท่านลุงกระชากดอกธนูที่เคยหมายหัวเขาออกแล้วต่อกรกับพวกข้าศึกที่รายล้อมอยู่เพียงลำพัง หวางซิยินในวัย 9 ปี แม้มีร่างกายสูงใหญ่กว่าเด็กอื่น แต่ประสบการณ์กับชั้นเชิงในยามศึกนั้นช่างแตกต่างกับภาพที่แสดงออก

‘ใครจักใจเหี้ยมได้เท่าท่านแม่ทัพธงฟ้าที่ส่งบุตรชายมาตายในสนามรบ..’

เมื่อคืนนี้เขาได้ยินพวกทหารเลวจับกลุ่มคุยกัน เพียงแต่ด้วยความอ่อนต่อโลกที่แสนงี่เง่า เขาเองถึงได้นึกไม่ถึงว่า พ่อแท้ๆของตนจักส่งตนมาพลีชีพในกองทัพเพียงเพื่อให้ความตายตนยกอันดับฐานะของกองธงฟ้า

“ข้าช่วยเจ้าไว้..หากแม้ไม่ตายก็จงใช้ชีวิต”

ดั่งเทพแห่งสงคราม ในสายตาหวางซียิน ท่านลุงที่ใครต่อใครขานชื่อว่า ‘เจ้าเมืองฟู่หน่าน’ ดั่งเทพแห่งสงครามที่ฉุดหวางซียินขึ้นมาจากความตาย เด็กน้อย 9 ขวบสูดลมหายใจข่มความกลัวทั้งหมดแล้วกำดาบในมือมั่น

ตั้งแต่นี้ต่อไป หวางซียินจะไม่กลัวสิ่งใด หลังสงครามสงบเขาตั้งใจจะออกจากสกุล หวางแล้วขอติดตาม รับใช้ผู้เป็นเจ้าชีวิต

แต่แล้วโลกของความจริงมันกลับช่างโหดร้าย

สงครามใหญ่ 7 เหล่าทัพ พรากท่านลุงไปโดยที่ซียินยังไม่ทันตั้งตัว เขาไม่เชื่อว่า เทพแห่งสงครามจักตายได้ เขาไม่เชื่อแม้กระทั่ง สุดท้ายแล้ว

เขาเองก็จำต้องก้มหน้าเดินกลับผ่านเข้าประตูใหญ่แห่ง สกุลหวาง อีกครั้ง

..

ขึ้น 9 ค่ำ เดือน 8

นครฟู่หน่านไร้เจ้าเมืองหลังจาก ข่าวสุดท้ายที่ได้แจ้งว่า ท่านเจ้าเมืองฟู่หน่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัสในการศึก และสูญหายไป.

TBC.