วิปริต-พิศวาส (จบแล้วจ้าา)

ใครทำน้องเขาเจ็บมันต้องเจ็บกว่าน้องเขาร้อยเท่า เจ็บจนมันอยากจะตาย...แต่ก็ตายไม่ได้!!

😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈

''ถ้าคิดจะหนีก็หนีให้พ้นนะ...เพราะถ้าฉันจับเธอได้ที่ไหนฉันจะปล้ำเธอตรงนั้น''

เสียงห้าวของเขาตวาดดังไล่หลังเธอมาอย่างโมโห

หญิงสาวรีบวิ่งก้าวเท้าไปข้างหน้าอย่างเร็วโดยไม่สนว่ากิ่งไม้หรือคมหนามไหน่จะตีบาดร่างกายเธอแค่ไหน ขอให้หนีไปได้พ้นๆจากเขาเป็นพอ

แต่โชคชะตาช่างเล่นตลกกับคนที่คิดหนีสุดชีวิตเมื่อร่างบางสะดุดรากไม้ที่โผล่พ้นพื้นดินขึ้นมาจนเซถลาล้มลง เธอรีบกระเสือกกระสนคลานหนีอย่างลนลาน ฌอร์ณแสยะยิ้มมองภาพนั้นอย่างสะใจเท้าหนาเดินเข้าไปยืนตระหง่านเหนือร่างที่กำลังสั่นสะท้านหวาดหวั่น

''ฉันบอกแล้วใช่มั๊ยว่าถ้าฉันจับเธอได้ตรงไหนฉันจะ 'เ อ า' เธอตรงนั้น''