[หลวงบนิรักษ์&คุณอุ่่น] ยามเมื่อดอกแก้วบาน

ข้อตกลงในการเข้ามาอ่านในเรื่องนี้นะคะ กรุณาอ่านทุกคนนะคะ

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ

กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะคะ

ยามเมื่อดอกแก้วบาน

กลิ่นแก้วแก้วกลิ่นชัด พระพายพัดรำเพกระพือ

นามแก้วดอกแก้วคือ แก้วเนตรพี่นี้ใช่ใคร

ดอกแก้วสีขาวผ่อง ไม่เหมือนน้องต้องติดใจ

ขาวเหลืองเรืองเรื่อใส ในแหล่งหล้าหาไหนทัน

วรรณคดี เรื่อง กาพย์เห่เรือ ตอนเห่ชมสวน

หากถามถึงสิ่งที่ทำให้คุณอุ่นหงุดหงิดหรือเกลียด ก็คงจะต้องบอกได้ว่าคงไม่พ้นต้องเป็นหลวงบนิรักษ์เป็นแน่

แต่ทว่าทำไมเขาถึงมีสัมพันธ์แบบนั้นกับคนที่เกลียดแสนเกลียดได้เขาเองก็ตอบตัวเองไม่ได้

หากถามถึงเขา เขาไม่เคยนึกเกลียดคุณอุ่นเลยสักมากน้อย ตัวเขาเองออกจะนึกขัน

ในท่าทีแงงอนปั้นปึงที่มีต่อเขา ในคราที่จับจ้องไปที่ดวงตาคู่ใสนั้น เขาออกจะชอบรอยยิ้มในนัยน์ตานั้นด้วยซ้ำไป

ถ้าหากถามถึงความ “รัก” ก็คงจะเป็นไม่ได้คงจะเป็นความ “หลง” เสียมากกว่า

Genre: BOY'S LOVE

Category: Period

Rating:  PG15 – NC20

*หมายเหตุ เขียนเพราะชอบ  เรื่องทั้งหมดไม่ได้เกิดขึ้นจริง

แต่เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนโดยแท้ ใครไม่ชอบก็ช่วยถอยห่าง
เมื่อคุณเลือกที่จะอ่านฟิคเรื่องนี้ แปลได้ว่าคุณได้ไตร่ตรองในเรื่องของศีลธรรมแล้วใช่ไหม?

อ่านให้สนุกนะคะ

#ยามเมื่อดอกแก้วบาน

#หลวงบนิรักษ์คุณอุ่น

FyWifi รัญจวน

FyWifi รัญจวน