ข้อตกลงในการเข้ามาอ่านในเรื่องนี้นะคะ กรุณาอ่านทุกคนนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะคะ
ยามเมื่อดอกแก้วบาน
กลิ่นแก้วแก้วกลิ่นชัด พระพายพัดรำเพกระพือ
นามแก้วดอกแก้วคือ แก้วเนตรพี่นี้ใช่ใคร
ดอกแก้วสีขาวผ่อง ไม่เหมือนน้องต้องติดใจ
ขาวเหลืองเรืองเรื่อใส ในแหล่งหล้าหาไหนทัน
วรรณคดี เรื่อง กาพย์เห่เรือ ตอนเห่ชมสวน
หากถามถึงสิ่งที่ทำให้คุณอุ่นหงุดหงิดหรือเกลียด ก็คงจะต้องบอกได้ว่าคงไม่พ้นต้องเป็นหลวงบนิรักษ์เป็นแน่
แต่ทว่าทำไมเขาถึงมีสัมพันธ์แบบนั้นกับคนที่เกลียดแสนเกลียดได้เขาเองก็ตอบตัวเองไม่ได้
หากถามถึงเขา เขาไม่เคยนึกเกลียดคุณอุ่นเลยสักมากน้อย ตัวเขาเองออกจะนึกขัน
ในท่าทีแงงอนปั้นปึงที่มีต่อเขา ในคราที่จับจ้องไปที่ดวงตาคู่ใสนั้น เขาออกจะชอบรอยยิ้มในนัยน์ตานั้นด้วยซ้ำไป
ถ้าหากถามถึงความ “รัก” ก็คงจะเป็นไม่ได้คงจะเป็นความ “หลง” เสียมากกว่า
Genre: BOY'S LOVE
Category: Period
Rating: PG15 – NC20
*หมายเหตุ เขียนเพราะชอบ เรื่องทั้งหมดไม่ได้เกิดขึ้นจริง
แต่เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนโดยแท้ ใครไม่ชอบก็ช่วยถอยห่าง
เมื่อคุณเลือกที่จะอ่านฟิคเรื่องนี้ แปลได้ว่าคุณได้ไตร่ตรองในเรื่องของศีลธรรมแล้วใช่ไหม?
อ่านให้สนุกนะคะ
#ยามเมื่อดอกแก้วบาน
#หลวงบนิรักษ์คุณอุ่น
FyWifi รัญจวน
FyWifi รัญจวน