1 นี้คือนิยายเรื่องแรก!! (ซะเออะอยากแต่งไรงี้)
2 พิมพ์ในโทรศัพท์ (เพราะฉะนั้น โปรดเห็นใจผมด้วยนะครับ 😂)
3 ถ้าผมพิมพ์ผิดประการใด บอกหน่อยนะครับ ผมจะแก้ให้ทันที
4 ผมมโนเก่ง แต่ถ่ายทอดออกมาเป็นคนพูดหรือบรรยายไม่เก่ง
#สั้นๆ ชี้แนะผมหน่อยนะครับ
5 ผมไม่ได้สร้างพล็อตไว้ นี่คือการแต่งสดล้วนๆ อาจมีอะไรไม่คลาดฝัน
6 ผมดราม่าไม่เก่ง แต่งน่าจะได้แต่อาจจะไม่เศร้าขนาดเสียน้ำตา
7 nc...sm แน่นอนครับ ผมเป็น s ด้านการกระทำ แต่เป็น m ด้านความรู้สึก
8 นิยายเรื่องนี้....ทำใจไว้นะครับ นายเอกหลายบุคลิก พระเอกทำได้ทุกอย่าง
อย่าคาดหวังกฏหมายกลับผม เพราะคติผมคือ กฏมีไว้ให้ "แหก"
อิมเมจทีหลัง เอานิยายไปก่อนนะครับ
J (เจ)
ความเลวมากมี ความดีไม่ปรากฏ <<< มันคือนิยามของผม
อันตรายแค่ไหนผมไม่เคยกลัว แต่..ทำไม!! พอเจอมัน ผมถึงตัวสั่นทุกที!!!(สั่นกลัวหรือสั่นสู้น๊าาา)
Hell (เฮล)
..... <<< ผมต้องมีคำนิยามหรอ? ทุกสิ่งที่ผมเป็นมันแทนคำนิยามได้อยู่แล้วล่ะ
ผมเกลียดความวุ่นวาย ไม่ชอบคนบอกไม่ฟัง ผมเลยต้องลงโทษมัน(!!)
สั้นๆไปก่อน
"...อึก..."
"...บอกแล้วใช่ไหม อย่าทำให้พี่โกรธ" มันพูดพร้อมกับกระชากกางเกงผมออกไปรวดเดียว
"มะ..มึงจะทำไรห่ะ!! ไอ้เหี้ย!! ปล่อยกู!!!" สัด มาเหนือเฆมอีกแล้วมึง เหี้ยไรว่ะ กูแค่ลืมปิดไฟในครัวจนไฟไหม้ไปครึ่งบ้านเท่านั้นเอง!??! ( = = อย่ามาอยู่บ้านกูเชียว )
"ยังไม่สำนึกอีกหรอครับ.. ต้องให้พี่ลงโทษใช่ไหม?"
ฉึก!!
"...อึก.. โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย เหี้ย!!!!"
เชี่ย!!! มันจะถามทำไมถ้ามึงจะใส่เข้ามาโดยไม่บอกกู!!!!!
.
.
.
.
.
เกือบลืมบอก
เรื่องนี้ไม่เหมาะกับผู้หญิงโลกสวย ผมหยาบครับ ถึงจะเป็นผู้หญิงก็ตาม นิยายเรท 20+ อาจจะ 25+ เลยด้วยซ้ำ ผมถ่อย เถื่อน เลว ชั่ว :} และโรคจิตนิดๆ เพราะงั้น เรื่องนี้จะสะท้อนถึงตัวตนผม
ใครรับไม่ได้ กดออก ถ้าไม่ชอบอยากด่า อย่าเม้น แต่ถ้าอยากแนะนำ อยากชม อยากติ เชิญครับ ใครดีมา ผมดีตอบ และผมเป็นมิตรที่ดีนะ แค่ถ้าใครร้ายมา ผมจัดเต็มนะครับ บอกเลย :}