++ทาส(รัก)นายมาเฟีย++
พระพาย：ผมกลัว ทำไมต้องทำแบบนี้ ใครก็ได้ช่วยผมออกไปที...
ราล์ฟ：หึ! อยากหนี? ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดู...
พระพาย
...แค่เกิดมาไม่มีพ่อแม่ชิวิตก็แย่พอแล้ว...ผมอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้าตลอดมา และเมื่ออายุครบ18ผมต้องออกจากที่นี้ในวันที่ผมออกมานั้น ผมคิดว่าความโชคร้ายจะจบลงแค่นี้...แต่เปล่าเลยโชคชะตายังคงเล่นตลก ให้ผมต้องไปเป็นของเล่นให้มาเฟีย...
ราล์ฟ
...อยากมีชีวิตธรรมดา? อยากมีความสุข? หึ!! นี้ชีวิตจริงน่ะที่นี้ไม่มีที่ให้นายมาขายฝันหรอกน่ะ... หยุดเพ้อเจ้อได้แล้ว ฉันเป็นเจ้าของนายต่อให้นายจะตายถ้าฉันไม่อนุญาตินายก็ตายไม่ได้...
*นิยายเรื่องนีเป็ยเรื่องแรกที่แต่ง เป็นมือใหม่หัดแต่ง พร้อมรับฟังทุกความคิดเห็น ฝากติดตามด้วยนะค่ะ*
**หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะค่ะ**
***ปล.บุคคลในรูปภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายแต่อย่างใด เป็นเพียงอรรถรสในการอ่านเท่านั้น***
Guest
