โซ่รักไฟเสน่หา

....หนึ่งคนรักมากจนยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองคนที่รัก....

...หนึ่งคนเปรียบเสมือนผ้าขาวที่พร้อมจะให้แต่งแต้มสีสันและมลทิน...

...หนึ่งคนรักมากแต่ขอแค่เพียงเห็นคนที่รักมีความสุขก็พอแล้ว...

...หนึ่งคนไว้ใจคนที่รักมากจนยอมได้ทุกอย่าง...

พายุ

" มึงเป็นของกู ใครก็พรากมึงไปจากกูไม่ได้ แม้กระทั่งความตาย "

 ตะวัน 

" ต่อให้คุณจะได้ร่างกายของผม  แต่คุณจะไม่มีวันได้หัวใจของผมไป "

ลม

" ถ้ามึงเป็นพายุที่พัดพาตะวันไปจากกู  กูจะเป็นลมที่พัดพาตะวันกลับมาเอง "

 สายป่าน

" ฉันผิดตรงไหน... "

******ปล. มาคอมเมนท์กันเยอะๆนะ  ไรท์เป็นมือใหม่เผื่อมีขอผิดพลาดตรงไหนจะได้นำไปปรับปรุง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายกันนะคะ