"ได้ ฉันจะสนองความร่านให้เธอเองจอนจองกุก"
"!!!!"
จีมินก้าวขาเข้าใกล้จองกุก กายหนาประชิดตัวของจองกุก แผ่นหลังเล็กสัมผัสกับกำแพงสองแขนของจีมินยกขึ้นยันกับกำแพง ใบหน้าหล่อยกยิ้มร้าย
"อ้าวว เงียบทำไม"
จองกุกไร้ทางหนีแผ่นหลังสัมผัสกับกำแพงบ้าน สายตาไม่มั่นคงเหมือนเถียงกับร่างสูง เหมือนตัวจองกุกหดเล็กลงเมื่อจีมินยื่นใบหน้าตัวเองเข้ามา
"จะเงียบก็เรื่องของผม"
"หึ ปากดี ฉันลองชิมได้รึป่าวว่าปากดีแบบเธอมันจะหวานรึป่าว"
ดวงตากลมโตเริ่มสอดส่องหาทางหนีจากผู้ชายตรงหน้า ปากอิ่มเม้มเข้าหากันอย่างนึกหาวิธี ตัวของจองกุกเบียดเข้ากำแพงถ้าสิงได้คงสิงไปแล้วละ
"ให้ชิมรึป่าวก็เรื่องของ- อื้อ"
จีมินเข้าประกบปากทันทีเมื่ออีกฝ่ายจะเปิดปากพูดคำแสนหมั่นไส้สำหรับเขา ปลายลิ้นหนาไล่เกี่ยวตวัดลิ้นเล็กจนจนมุม มือคู่เล็กยกขึ้นทุบไหล่หนาเมื่อตัวเองใกล้หมดลม จีมินถอนจูบออกมาน้ำสีใสไหลตามมุมปากของทั้งสอง ใบหน้าแดงก่ำจากอาการหอบถี่
จีมินเลื่อนริมฝีปากเข้าซุกไซร้ซอกคอขาว หน้าอกของเขาถูกดันออกดันแล้วดันเล่าก่อนร้องเฮือกจากอาการจุกที่เกิดจากจองกุกเป็นคนทำ จองกุกเมื่อไร้ทางหนีตัดสินใจยกขาขึ้นเตะกลางเป้าของปาร์คจีมินเต็ม
ใบหน้าคมแสดงอาการเจ็บปวดและร้องซี้ดดขึ้นมา จีมินหยุดการกระทำของตัวเองลง ยกมือขึ้นกุมเป้าคล้ายอาการเมื่อคืนแต่นี่มันเจ็บและจุกไม่ใช่ปวดหนึบ ขาหนีบเข้าหากัน
"จองกุก!"
"พี่จะเจ็บก็เรื่องของพี่"
จองกุกผลักคนตรงหน้าให้ออกจากตัวเอง ขาเรียวก้าวฉับๆหวังจะไปเปิดประตูเพื่อหนีจากความอันตรายเมื่อสักครู่ มือคู่สวยกำลังเอื้อมไปเปิดประตูแต่ยังไม่ทันเปิดทั้งกระเป๋าและร่างบางถูกกระชากและลอยหวืดขึ้นไปอยู่บ่าของจีมิน
"ปล่อยผม ปล่อยผมลง"
จองกุกดีดดิ้นสะบัดไปมา มันเกือบจะรอดแล้วแท้ๆ ทำไม กำปั้นเล็กยกขึ้นทุบหลังหนารัวๆ ทั้งดิ้นทั้งทุบทั้งสะบัดไปมาก็ไม่สามารถหลุดออกมาได้ คนหรือควายห่ะ พี่ปาร์ค!!
"จะปล่อยไม่ปล่อยก็เรื่องของฉัน หึ"
คำตอบของจีมินทำให้จองกุกถึงกับปรี๊ดด ขายาวของจีมินพาตัวเองและเด็กบนบ่ามาถึงห้องนอน มือหนาหมุนลูกบิดประตูพาตัวเองเข้าไป จัดการเหวี่ยงไอร่างที่กำลังดิ้นลงกับเตียงตาม
"โอ้ยยย"
จีมินตามขึ้นคร่อมจองกุกทันที มือหนากระชากเป๋าลายโคนันเหวี่ยงออกไปไกลๆจากตรงนี้ จองกุกมองตามกระเป๋าก่อนจะกลืนน้ำลายของตัวเองลงคอดังอึก
"ฉันต้องเรียนรู้เธอมากกว่านี้จอนจองกุก"
"มะ อื้อ"
จีมินเข้าประกบปากจองกุกอีกครั้ง มือหนายกมือขึ้นรวบข้อมือเล็กของจองกุกที่กำลังทุบตีตัวเอง ลิ้นไล่ต้อนเกี่ยวตวัดด้วยความรุนแรงและจ้าบจ้วง มืออีกข้างทำหน้าที่บีบเฟ้นตามเนื้อตัวของอีกคนไปทั่ว หน้าขากดขาอีกคนให้อยู่นิ่งๆ ขบกัดไปทั่วจนได้กลิ่นคาวเลือดในโพรงปาก จีมินถอนจูบออกมาก่อนอีกคนจะหมดลมเลื่อนปากตัวเองลงขบกัดไปตามซอกคอจนเกิดรอยฟัน ซุกไซร้และสูดดมกลิ่นกายหอมกรุ่น
"ฮึกก ปล่อยผม ผมเจ็บ"
"ร้องไห้ทำไม! เมื่อกี้ยังอวดเก่งอยู่เลย"
"ได้โปรด ฮึกก "
"ไม่ต้องขอร้องหรอก ฉันจะสนองให้เธออยู่นี่ไง"
พูดจบแค่นั้นจองกุกก็เบิกตากว้างพร้อมกับน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาจากความกลัว
แคว่ก~
เสื้อเชิ้ตขาวตัวบางถูกฉีกออกอย่างไร้ความปราณี ริมฝีปากหนาเข้าครอบครองเม็ดทัมทิมสีหวานขบกัดไล่เลียกลั้นให้เสียงร้องครางแสนน่าอายของจองกุกออกมา
"ฮึกก อื้อ ไม่เอา"
ยอดอกแข็งขืนสู้มือเมื่ออีกคนจัดการบีบคลึง ความเจ็บที่มาพร้อมกับความเสียวทำให้จองกุกต้องแอ่นอกรับ ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอวดซอกคอที่เต็มไปด้วยรอยรักสีแดงสดและรอยฟันเต็มไปหมด
"อะ อื้อ ฮืออ"
"หึ"
ลิ้นหนาห่อเป็นรูปสอดเข้าไปในร่องสะดือสวยความเสียวเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว กดให้ลิ้นลึกขึ้นจนตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าร่างเล็กดิ้นเพราะต่อต้านหรืออาการเสียวที่จีมินสร้างขึ้น
สติที่ไม่ค่อยจะมีกลับมาอีกครั้งเมื่อหูได้ยินเสียงถอดเข็มขัด จองกุกก้มหน้าลงดูเห็นจีมินกำลังถอดเข็มขัดของตัวเองต่อด้วยการดึงกางเกงลงรวดเดียวพร้อมชั้นในเผยให้เห็นแกนกายที่เด้งขึ้นชี้หน้าจีมิน เหมือนเดจาวูเนอะคล้ายๆเมื่อวาน ริมฝีปากหยัดยิ้มขึ้นก่อนจะมองกลับอีกคน
"ร่านดีนะ ขนาดฉันยังไม่แตะตัวเธอเท่าไหร่ มันก็แข็งแล้ว"
"อึก ไม่ อย่านะพี่จีมิน"
จีมินใช้มือตัวเองเข้ารูดแกนกายที่กำลังสั่นระริกแสดงความอยาก หึ สัมผัสจ้าบจ้วงทำเอาขนลุกชันมันเสียว
รูดขึ้นรูดลงตามความยาวที่น้อยกว่าของตัวเองมาก
"อื้อ อะ อ่าา"
เสียงครางกระเส่าบอกถึงความเสียวที่มันล้นเอ่อขึ้นมา เอวคอดลอยเหนือผืนเตียงยามที่อีกคนกดนิ้วเข้ากับรอยหยักของแกนกาย จองกุกเกลียดตัวเองที่ตอบสัมผัสบ้านี่ๆ น้ำขุ่นปริ่มขึ้นมาเป็นสัญญาณเตือนให้รู้ว่าในอีกไม่ช้าจองกุกจะแตะเส้นสุดยอด
"อะ"
จีมินปล่อยมือจากแกนกายอีกคน จองกุกเหมือนตกจากฟ้าได้ยินเสียงดังตุบ คิ้วสวยขมวดเข้าหากันจนจีมินรับรู้ได้ถึงความต้องการ มือจับขาของจองกุกยกขึ้นชันจับให้นิ่งเพราะอีกฝ่ายเริ่มจะดิ้นอีกครั้ง
"ไม่นะ ปล่อยผม"
"อย่าดิ้นสิครับ มาถึงขนาดนี้แล้ว"
"พี่มันทุเรศ ผม ฮึกก เกลียดพี่"
"หึ สุดท้ายคำว่าเกลียดมันก็หลุดออกมาสินะ แต่รู้ไว้ซะ คนทุเรศๆอย่างฉันกำลังจะเป็นผัวเธอจองกุก!"
จีมินก้มซุกไซร้ขบเม้มตามซอกขาอวบขาว ฝากรอยรักตรงนู้นตรงนี้ไปทั่ว นิ้วเรียวแกร่งสอดเข้าในช่องทางรักที่ยังไม่ใครเคยได้ลุกล้ำ
"โอ้ยยเจ็บ เอาออกไป"
จีมินไม่ได้สนใจเสียงร้องพวกนั้น ก้านนิ้วยาวสอดเข้าไปด้วยความยากลำบากเพราะช่องทางมันรัดแน่นบวกกับอาการปวดหนึบที่แกนกายของเขาทำให้จีมินต้องรีบชักนิ้วให้ช่องทางพร้อม
"เจ็บ ไม่เอาๆ ฮือออ ผมเจ็บ"
จองกุกดีดดิ้นถีบขาไปมาจากอาการเจ็บร้าวที่เกิดขึ้น
"อยู่นิ่งๆไม่งั้นเธอยิ่งเจ็บ"
จีมินพยายามพูดกล่อมให้อีกฝ่ายเบาอาการดีดดิ้นลง
"ไม่ๆ ฮืออๆ ปล่อยนะ เอาออกไป"
จองกุกยังคงถีบขาไปมาไม่สนใจคำบอกของจีมินสักนิด
"นี่ โธ่เว้ยยย ไม่ไหวแล้ว โทษตัวเองแล้วกัน"
จีมินถอนนิ้วจากช่องทางที่ขยายได้ไม่เท่าไหร่ไม่พอที่จะรับแกนกายด้วยซ้ำ เขาลุกขึ้นยืนถอดกางเกงของตัวเองออกนั้นทำให้จองกุกต้องเบิกตากว้างถดตัวจนไปชิดหัวเตียง
"จะไปไหน มานี่"
จีมินจับข้อเท้าเล็กดึงลงมาก่อนจะยกท่อนขาอวบขึ้นพาดบ่าตัวเอง จับแกนกายตัวเองชักรูดอีกสักนิดเพื่อจะสอดเข้าไปสำรวจโพรงอุ่นของจองกุก
"พี่จีมิน ฮึกก"
"จะบอกอะไรให้ น้ำตาเธอมันไม่ได้ทำให้น่าสงสารแต่มันกลับทำให้เธอดูยั่วยวนขึ้นไปอีกจองกุก"
"พี่ อึก"
จีมินจับแกนกายตัวเองยัดเข้าไปในช่องทางที่รัดแน่น
"จิ"
จีมินจิปากเมื่อช่องทางมันแน่นจนเข้าไม่ได้ เขาเลยตัดสินใจกระแทกเข้าไปครั้งเดียวจนมิดเลย น้ำสีแดงสดไหลออกมาช่วยในการหล่อลื่น เอวหนาเริ่มกระแทกทันทีไม่รอให้อีกฝ่ายได้ปรับตัว
"อื้อ เจ็บ ไม่ไหว ผมเจ็บ ฮือออ"
"อย่าร้องไห้สิจองกุก"
น้ำเสียงที่อบอุ่นมันทำให้จองกุกถึงกับสงสัย แต่ไม่มีเวลาให้ถามมีแต่เวลาให้เจ็บ กิจกรรมดำเนินมาได้สักพักความเจ็บเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียว
"อะ อะ อ่า อ่า ฮ้าาา"
เสียงครางหวานดังผสมกับเสียงเนื้อกระทบกันกล่อมเกลาให้บรรยากาศร้อนรุ่มขึ้นทุกที แก้มแดงกับหยาดเหงื่อปลุกอารมณ์ดิบของจีมินให้มีขึ้นไปอีก
"อื้มม ดี"
เอวสอบกระแทกเข้าออกด้วยความรุนแรง จองกุกเด้งเอวสวนกลับแรงกระแทกจีมินอย่างลืมตัว ใบหน้าหน้าเชิดขึ้น อกบางกระเพื่อมขึ้นลงจากแรงอารมณ์
จีมินยกตัวจองกุกขึ้นนั่งทับตักตัวเองโดยที่แกนกายยังเชื่อมอยู่ หยุดแรงกระแทกลงก่อนจะยกยิ้มมุมปากรอดูปฏิกิริยาของร่างเล็กตรงหน้า
"ขย่มสิ"
"ไม่!"
จองกุกตอบปฎิเสธแทบจะทันทีแบบไม่ต้องคิด มือเล็กบีบเข้าหากันแน่นเนื่องจากความอยากมันเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
จีมินจับเอวอีกคนไว้ก่อนกระแทกสวนขึ้นไปจนอีกตัวสั่นตามแรงกระแทก
"อ่าาาห์"
"เร็ว! ขย่ม"
"ไม่!"
เพี้ยย!!
จีมินฟาดมือลงบนก้มกลมขาวจนเป็นรอยแดง ทำเอาจองกุกสะดุ้งโย้ง จองกุกส่งสายตาค้อนไปทางจีมินไม่ได้รู้สึกโกรธแต่มันกลับทำให้เขิน จองกุกเป็นอะไร
"ขย่ม!!"
"ไม่!!"
จีมินพูดสั่งด้วยน้ำเสียงตะหวาดจองกุกก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงตะหวาดเช่นกัน
"ฉันให้เลือกว่าจะให้ฉันทำหรือเธอทำเอง"
"ไม่มีใครทำทั้งนั้น อะ"
จีมินกระแทกขึ้นไปอีกครั้ง
"เร็ว ให้ฉันทำเธอแหกแน่ ลองสิ"
"แค่นี้ก็แหกแล้วป่ะ"
"ปากดี เลือกมา!!"
"อะ อะ อ่า เลือกแล้ว ผมทำเอง"
"งั้นก็ทำสิ"
จองกุกตอบไปอย่างจำยอม มือเล็กเกาะไหล่หนาก่อนจะเม้มปากแน่นยกสะโพกขึ้นแล้วกดลงมาตามความยาวใหญ่
"อื้มม แรงอีกสิ"
จีมินครางออกมาบอกจองกุก
"เรื่องมาก! อะ"
"แรงอีก!"
จองกุกยกสะโพกขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้ยกขึ้นจนแกนกายหลุดออกก่อนจะทิ้งตัวลงมาอย่างเต็มแรงจนก้นงอนกระเพื่อม จองกุกขย่มควงแกนกายอย่างมันส์เมาด้วยความลืมตัว สลับช้าเร็วตามจังหวะมีบ้างที่จีมินจะกระแทกสวนกลับไป
พั่บ พั่บ พั่บ ปึก ปึก
"อะ อะ อ่า อ่า อื้มม"
"อ่าา อื้มมม เยี่ยม"
"ฮ้าาาๆ พี่จีมิน อะ อะ อ่าห์"
"อื้อๆ อะ"
"อะ อ่าา เสียวๆ อะ อะ อ่าาา"
"หึ ร่านดี"
ที่จริงศึกรักครั้งนี้มันก็ทำให้กำแพงน้ำแข็งภายในใจของจีมินละลายลงไปบ้าง.....
Guest
