กุหลาบกลางไฟ[ดราม่ารีไรท์ไม่ติดเหรียญ]

ดราม่า

กุหลาบกลางไฟ[ดราม่ารีไรท์ไม่ติดเหรียญ]

กุหลาบกลางไฟ[ดราม่ารีไรท์ไม่ติดเหรียญ]

Darinee

ดราม่า

37
ตอน
452K
เข้าชม
729
ถูกใจ
166
ความคิดเห็น
1.15K
เพิ่มลงคลัง

กุหลาบกลางไฟ

[รีไรท์ดราม่าไม่ติดเหรียญ]

คำโปรย

เพราะความผิดพลาดในอดีตเพียงครั้งเดียวที่หล่อนก่อ ทำให้หล่อนต้องถูกส่งไปอยู่ที่อื่นแค่เพียงลำพังเป็นเวลาร่วมสิบปี ซึ่งเป็นสิบปีที่ไม่มีแม้แต่การโทรหาหรือติดต่อมาจากใครสัคนที่นี่เลยด้วยซ้ำ แถมวันนี้พอหล่อนกลับมา หล่อนยังพบว่าพี่ชายที่แสนดีและเป็นความรักเดียวในชีวิตของหล่อนอย่างภัทรวีนั้นได้กลายเป็นใครอีกคนที่เกลียดหล่อนไปแล้ว แถมยังกำลังจะหมั้นกับน้องสาวต่างมารดาที่สุดแสนจะเกลียดหล่อนอีกต่างหาก...

แนะนำตัวละครหลัก

โรสริน

หล่อนถูกมองข้ามจนเคยชินจากการเป็นลูกนอกสมรสที่มารดาถูกไล่ออกจากบ้านเพราะคบชู้ ในตอนนั้นจะมีก็เพียงแต่ภัทรวีเท่านั้นที่คอยห่วงใยดูแลหล่อน จนหล่อนรักเขาหมดหัวใจ แต่แล้ววันเวลาและความผิดพลาดของหล่อนก็ได้เปลี่ยนพาเขาคนเดิมให้หายไป

 “อื้ออออ ปล่อยโรส ฮืออออ หยุดนะ ฮืออออ”

โรสรินพยายามดิ้นขัดขืนสุดตัว หากแต่กำลังของหล่อนกลับน้อยนิดนักหากเทียบกับชายหนุ่มที่กำลังกระทำแสนหยาบคายต่อหล่อนอยู่ตอนนี้

ภัทรวีผละขึ้นถอดเข็มขัดราคาเเพงแล้วคล้องใส่ข้อมือบอบบางก่อนจะมัดมันติดไว้กับหัวเตียง

“ฉันเตือนเธอแล้วนะโรสริน! จากวินาทีนี้เธอเตรียมตัวทัวร์นรกสุดหรรษาได้เลย!”

“อะ อื้อออ กรี๊ด!”

ภัทรวี

จากเหตุการณ์ในวันนั้นที่ทำให้เขาได้เห็นธาตุแท้ที่แท้จริงของโรสรินเด็กผู้หญิงที่ชอบแอบออกมานั่งร้องไห้ปรับทุกข์กับเขาที่ข้างรั้วเขาก็ไม่ได้เจอกับหล่อนอีกเลย จนได้มาเจอกับหล่อนอีกทีก็เป็นตอนทีี่เขากำลังจะหมั้นกับพราวฝันน้องสาวต่างมารดาของหล่อน

“เธอกลับมาทำไมงั้นหรอโรสริน...? หวังว่ากลับมาคราวนี้เธอคงจะเลิกนิสัยคิดร้ายกับพราวเพราะอิจฉาแล้วนะ”

“ฮึกกก พี่วี... ฮึกกก”

“พอเถอะหยุดใช้น้ำตา นี่ถ้าเธอคิดที่จะกลับมาเพื่อทำแบบเมื่อสิบปีก่อนฉันแนะนำให้เธอรีบกลับไปตอนนี้เสียยังดีกว่า!”

ภัทรวีกล่าวอย่างไม่ค่อยใส่ใจหยดน้ำตาบนใบหน้าของหล่อนสักเท่าไหร่นัก ก่อนที่เขาจะยกบุหรี่ในมือกลับขึ้นมาสูบอีกครั้งแล้วโยนก้นที่เหลืออยู่ไม่ถึงครึ่งของมันลงบนพื้น

“นี่สูบบุหรี่ด้วยหรอคะ? พี่วีดูเปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ”

โรสรินยกมือขึ้นมาปาดเช็ดน้ำตา แล้วพยายามที่จะไม่ร้องไห้ เพราะหล่อนยังคงจดจำได้ดีในคำสัญญาที่หล่อนเคยได้ให้ไว้กับเขา

“หึ! เปลี่ยนสิ! เปลี่ยนตั้งแต่ฉันรู้ธาตุแท้ของเธอนั่นแหละ คิดไม่ถึงเหมือนกันนะว่าตอนนั้นเธอจะ...”

พราวฝัน

ลูกเมียน้อยอย่างโรสรินต้องไม่มีวันมีความสุข

“พราวเชื่อมั่นและวางใจพี่วีค่ะ แต่พี่วีก็รู้ว่าพี่โรสเขากล้าและเคยทำมามากขนาดไหน... ฮึกกก แบบนี้จะไม่ให้พราวกลัวที่เขาขู่ได้ไงล่ะคะ ฮึกกก”

“สิ่งที่เขาเคยทำกับพี่ พี่สัญญาว่าจะปล่อยให้เหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้นครับพราว”

“ฮึกกก ค่ะ พราวรักพี่วีนะคะ ฮึกกก ฝันดีค่ะ”

พอพูดจบแล้วพราวฝันก็ยิ้มร่าก่อนที่จะกดวางสายโทรศัพท์ แตกต่างจากการเล่นละครบทดราม่าฉากใหญ่กับคนในสายโทรศัพท์เมื่อครู่นี้อย่างสิ้นเชิง เพราะหล่อนรู้ดีว่าปานนี้การแสดงของหล่อนคงทำให้ภัทรวีทั้งโกรธและร้อนใจจนต้องหาทางจัดการกับโรสรินเป็นแน่ และที่เหลือหล่อนก็แค่รอดูยัยกุหลาบเน่านั่นมันโดนภัทรวีใช้เท้าเขี่ยขยี้ก็เท่านั้น โดยที่หล่อนไม่ต้องลงมือทำมันด้วยตัวเองแม้เพียงสักนิด

“หึ! แกคงจะได้ช้ำใจตายก็คราวนี้แหละนังกุหลาบเน่า”

ไนท์

โรสรินคือว่าที่เจ้าสาวของผม และต้องเป็นแค่ของผมคนเดียวเท่านั้น

โคร่ม!!

ไนท์กวาดเหล่าโคมไฟแต่งบ้านที่อยู่ใกล้ตัวและแจกันที่อยู่ใกล้มือจนมันล้มแตกกระจัดกระจายเต็มพื้นอย่างคนฉุนจัด ตามวิสัยคนเจ้าอารมณ์

“พวกมึงไปบอกพ่อนะว่ามันจะไม่มีงานแต่งงานบ้าบออะไรอีกแล้ว แล้วก็บอกเขาว่าอย่าพึ่งมายุ่งกับกูตอนนี้ด้วย เพราะกูอยากอยู่คนเดียวที่นี่จนกว่ากูจะพอใจ”

“แล้วเรื่องที่นายให้ผมตามสืบเรื่องน้องสาวของคุณโรสล่ะครับ? นายจะยังให้ผมตามสืบแล้วมารายงานนายอยู่มั้ย?”

ไนท์นิ่งเงียบไปชั่วขณะ ก่อนที่เขาจะหันหน้ากลับไปหาลูกน้องอีกครั้งแล้วกล่าวสั่งบางอย่าง

“กูเปลี่ยนใจละ... พวกมึงไปจับนังนั่นมา กูจะใช้มันระบายอารมณ์กับกูที่นี่ในฐานะที่มันเคยชอบรังแกผู้หญิงคนเดียวที่กูรักมากที่สุดอย่างโรสริน”

เพราะไนท์เห็นในไดอารี่ของโรสรินมาตลอดว่าหล่อนถูกรังแกอย่างไรบ้างจากคนบ้านนั้น โดยเฉพาะจากพราวฝัน แต่ที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยได้คิดอะไรจนเมื่อคราวก่อนที่มีโอกาสได้เจอกันเขาจึงได้เห็นว่าพราวฝันตัวจริงนั้นร้ายกาจเพียงใด เขาเลยสั่งให้ลูกน้องของเขาไปตามสืบประวัติของหล่อนกับโรสรินดูเผื่อว่าเขาจะพอรู้บ้างว่าเพราะเหตุใดกันหล่อนถึงได้ชอบรังแก และรังเกียจโรสรินนักทั้งที่เป็นพี่น้องกัน แต่ในตอนนี้มันก็คงจะไม่สำคัญอีกแล้ว เพราะเขาไม่ได้อยากรู้เรื่องนั้นอีกแล้ว ตอนนี้เขาแค่อยากได้ใครสักคนที่จะมาเป็นที่รองรับการระบายอารมณ์ของเขาก็เท่านั้น และคนที่จะต้องรับกรรมทำหน้าที่นั้นก็เหมาะสมแล้วที่จะเป็นคนร้ายกาจนิสัยแย่แบบพราวฝัน

เรื่องนี้เคยครองใจนักอ่านอย่างล้นหลามมาแล้วหนึ่งครั้ง และครั้งนี้กำลังจะกลับมาครองใจทุกคนอีกครั้งนะคะ💫🪐

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว