สาวน้อยของคุณหมอ 18++

🍤🍤ตอนที่ 1 (ไบรโอ)🍤🍤

เราชื่อไบรโอคะ เป็นนักศึกษาพยาบาล สูง 168 ขาว ตาคม คิ้วเข้ม หน้าตัววี ผมยาว จัดว่าสวยคะ เรามีเพื่อนในกลุ่ม 3 คนคะ เตย ตัวเล็ก ขาว จัดฟัน น่ารัก ปลา สาวตาคมผมยาว  จัสมิน กระเทยที่โดดเด่นที่สุดในกลุ่ม

เตย : ไบรโอมึงบอกกูมาสิ เมื่อวานมึงไปไหนมา//นางเสียงดุ

เรา : แดกเหล้าอะมึง

ปลา : อีเชี้ย แดกจังเลยนะมึงเหล้าเนี๊ย

จัสมิน : อ่อยผู้อะดิอีดอก

เรา : เหล้าเพียวๆ เจี้ยวไม่ต้อง 555

ปลา : แล้วมึงจะแดกเหล้าแบบนี้อีกนานไหม

เรา : เรื่องของกู พวกมึงอะไม่เข้าใจกูหรอก

จัสมิน : อีไบรโอกูเสียดายมดลูกมึงจังเลยวะ กูขอเหอะ

เรา : นายเกรียงศักดิ์ นายแน่ใจหรา

จัสมิน : อีห่ากูบอกว่าไม่ให้พูดชื่อนี้ เดี๋ยวกูตบคว้ำเลย

เรา : ไปเรียนกันเถอะเร็วๆ

พวกเราเดินขึ้นตึกไปเรียน

อาจารย์ : ปีนี้พวกเธอก็ปีสี่แล้วจะต้องออกฝึกงานเต็มตัว อาทิตย์หน้าออกฝึกงานแล้วขอให้ทุกคนโชคดี

อาทิตย์หน้าต้องออกฝึกงานเราไปฝึกงานที่เดียวกันหมด พอถึงวันเสาร์เราช่วยกันขนของเข้าหอใหม่ใกล้ๆ กับโรงพยาบาล เพราะวันจันทร์พวกเราต้องไปรายงานตัวฝึกงานวันแรก พอขนของเข้าเสร็จ ก็ออกไปกินข้าวแถวๆ หอพัก

จัสมิน : บอกที่ตำแหน่งเก้าสิบองศา

ปลา : งานแน่นมาก

เต้ย : กูเห็นพ่อของลูกกูแล้ว

ปลา : อีไบรโอมึงจะไม่มองหน่อยหรอ

เรา :  กูไม่ชอบมองผู้

ผู้ชายคนหนึ่งสูงขาวตี๋นิดๆ กำลังนั่งกินข้าวอยู่ เขามองมาที่เรา

ปลา : แต่กูว่าเขามองมึงวะอีไบรโอ

เรา : ช่างแม่ง กูหิว กูจะแดกข้าว

เต้ย : อีสวย ไม่มองกูบ้างก็แล้วไป ชิ

จัสมิน : อีไบรโอ นอกจากเหล้ามึงเคยชอบอย่างอื่นบ้างไหมวะ

เรา : ก็มึงไงอีกระเทย กูชอบมึง

จัสมิน : เล่นตลอดอีดอก

เต้ย : กูอยากรู้จริงๆ ว่าแฟนมึงน่าตาจะเป็นยังไง

เรา : คืนนี้ไปหากะกูไหมหละ กูจะออกสำรวจซะหน่อย

จัสมิน : ดีๆ กูอยากล่า

เตย : กูไปด้วย

ปลา : กูด้วย

สักพักผู้ชายคนนั้นก็เดินมาขอเบอร์เรา

ผช.: พี่ชื่อต้าครับขอเบอร์ได้ไหม

เรา : จะเอาเบอร์อะไรคะ

ต้า : เบอร์น้องอะครับ

เรา : ใครเป็นน้องไม่ทราบ ปะพวกเรากลับ

เราเดินออกมาเลย เราเป็นประเภทไม่สนใจผู้ชาย แต่ก็ชอบผู้ชายนะคะ พอถึงตอนเย็นพวกเราก็แต่งตัวออกไปเที่ยว เราไม่ค่อยแต่งอะไรมากมาย เกาะอกสีแดง กางเกงขาสั้น แต่งหน้าเบาๆ ร้องเท้าส้นสูง พอถึงผับ เราสั่งเหล้าทันที

จัสมิน : อีไบรโอ มึงแดกเหล้ายังกับน้ำเลยนะ

ปลา : พอก่อนเลยมึง เดี๋ยวได้เมา

เรา : เรื่องเหล้าเชื่อใจไบรโอได้เลยคะ

สักพักต้าก็เดินมา

ต้า : สวัสดีครับ เจอกันอีกแล้วนะครับ

เรา : คะ

ต้า : ขอชนแก้วหน่อยนะครับ

เรา : คะ//ยกแก้าชน

ต้า: ชื่ออะไรอะครับ

เรา : ไบรโอคะ

ต้า : ชื่อน่ารักจังเลยครับ ตัวจริงก็สวย

เรา : คะ ขอโทษนะคะ มากินเหล้าคะไม่ได้มาคุย

หยุดคุย ไม่สนใจต้า ออกไปเต้นกับเพื่อน จนผับปิดพวกเราเดินออกมาที่รถ ต้าออกมาดึงแขนเราไว้ เราหัยหลังกลับมา ชกหน้าต้าทันที ต้าล้มลง

เรา : อ้าว! พี่ต้าขอโทษ ทำไมไม่ให้ซุ้มให้เสียงก่อน

ต้า : ไบรโอมัดหนักมากครับ

เรา : ขอโทษคะ ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ มีอะไรคะ

ต้า :ขอเบอร์หน่อยครับ

เรา : เอาโทรศัพท์มา

หลังจากนั้นก็กลับหอพัก จนถึงวันจันทร์พวกเราตื่นแต่เช้า แต่งตัวให้เรียบร้อยที่สุด

เตย : กูเกียจอีไบรโอ แม่งสวยวะ นมใหญ่ๆ

ปลา : เอ่อ เกิดมาฆ่ากูเลย

จัสมิน : ใช่ๆ สวยโสดซิงจิงเกอร์เบลมาก แล้วเวลามึงใส่ชุดนี้นะ มึงดูแพงมาก

เรา : พวกมึงจะเห่ากูอีกนานไหม รีบไปกันเถอะ

พวกเราไปรายงานตัว พี่เขาก็พาเราไปแนะนำตามแผนกต่างๆ จนไปถึงแผนกทันตแพทย์ พี่ต้า ตานางเขียวเลย พอพี่ต้า เจอเราเหมือนนางดีใจมาก นางเป็นทันตแพทย์คะ งานแน่นมาก อีไบรโอแอบดีใจลึกๆ เราต้องฝึกงานที่ห้องคลอดคะ เราฝึกแผนกเดียวกับจัสมิน พี่ๆ น่ารักมาก เราเข้ากับเพื่อนร่วมงานได้ดี จนถึงเวลาเลิกงานเรานั่งรอเพื่อนที่ม้าหินอ่อน เรานึกอยากกินขนมเลยจะเดินข้ามถนน โครม! รถเฉี่ยวเรา คนแถวนั้นรีบมาช่วยเราลุกขึ้น รถมอเตอร์ไซค์คันนั้นรีบจอดมาดูเรา คนขับท่าทางกวนๆ แต่งตัวเหมือนพวกขับฮาเล่ ใส่เสื้อหนัง

ผช.: เป็นอะไรมากไหม

เรา : ไม่คะ

ผช: ผมว่าไปตรววจดูหน่อยไหม

เราจะเดิน แต่ปวดที่ขา

เรา : โอ๊ย!

ผช.: มาประครองเราเดินไปที่ห้องตรวจ

เขาเดินมาตรวจเรา

เรา : มาตรวจทำไม ไปเรียกหมอมาดีกว่า

พยาบาลเดินเข้ามา

พยาบาล : คุณหมอโชคะ

เรา :  หมอ!

โชถอดเสื้อออกเขาใส่เสื้อเชิตด้านใน

เราเงียบหมอบ้าอะไรไม่มีบุคคลิคของหมอเลย

โช : ขาน่าจะแพลงนะ น้องเป็นพยาบาลฝึกงานใช่ไหม

เรา : คะ

โช : ชื่ออะไร

เรา : ไบรโอคะ

โช : เอาโทรศัพท์มาพี่จะเอาเบอร์ให้เผื่อเป็นอะไรจะได้เรียกพี่ได้

เรายื่นโทรศัพท์ให้ โชกดเบอร์แล้วโทรออก

โช : แล้วนี้พักที่ไหน

เรา : หอแถวนี้แหละคะ

โช : ปะ! เดี๋ยวพี่จะไปส่ง

เรา : หนูเอารถมา

โช : งั้นเดี๋ยวพี่ขับให้

เรา : เดี๋ยวหนูโทรหาเพื่อนให้เพื่อนขับ

โช : เรานี้ยุ่งยากจังเลย บอกว่าจะไปส่งไง เดินไหวไหม

เราพยายามลุกแต่มันปวด พี่โชอุ้มเราเดินไปที่รถ ขับรถเราออกไป จนถึงหอพักก็อุ้มเราเข้าไปส่ง เพื่อนๆ เราตกใจ

เตย : มึงเป็นอะไร

เรา : รถเฉี่ยว

ปลา : แล้วทำไมไม่โทรหากู

เรา : พอก่อนได้ไหมกูง่วง

โช : พี่กลับก่อนนะ

เรา : คะ

ล้มตัวลงนอนหลับแม่งเลย เดี๋ยวอีพวกนี้จะถามต่อ