เล่ห์ลับสลับใจ

ในภาพฝัน เธอเห็นผู้หญิงคนนั้นและผู้ชายที่มีหน้าตาเหมือนกับภูมิพัฒน์กำลังยืนโอบกอดกัน 

ชมพระจันทร์ดวงกลมโตอยู่ที่ริมหน้าต่างในพระตำหนักที่สวยงามแห่งหนึ่ง 

หญิงสาวคนนั้นกล่าวขึ้นว่า 

“คืนนี้ พระจันทร์ทอแสงสว่างสวยงามจังเลยนะเพคะ เสด็จพี่” 

“แต่จันทราก็หาได้งดงามเสมอนางเนตรอัปสราของพี่ไม่” ชายหนุ่มมิได้พูดเปล่าแต่เขายัง 

ก้มลงไปจุมพิตลงบนเส้นผมสีดำขลับอันงดงามและยาวสลวยของหญิงสาวอีกด้วย 

ทั้งคำพูดและการกระทำของเขาก็ทำให้หญิงสาวในอ้อมแขนถึงกับหน้าขึ้นสีจัดขึ้นมาทันที 

หลังจากค่อยๆ จับหันให้หญิงสาวในอ้อมแขนหันกลับมาเผชิญหน้ามองตาเขา หล่อนก็เส 

หลบสายตาอันดูกรุ้มกริ่มคู่นั้นทันที แต่แล้วคนตัวใหญ่ก็กลับเชยคางนางแก้วให้เงยกลับ 

มาสบตากับเขา 

“พี่อยากจะพบพักต์เจ้าทุกคืน อยากเจอให้บ่อยเสียยิ่งกว่าการได้พบเจอจันทราหรือดารา 

ดวงไหนเสียอีก” 

พูดจบก็ก้มลงไปประทับริมฝีปากหยักหนาลงบนริมฝีปากบางของคนตัวเล็กที่มีสีหน้าแดงจัด 

เนื่องจากคำหวานที่เขาบอก 

หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็โอบอุ้มนางขึ้นมาด้วยสองแขนแกร่ง ก่อนที่จะพานางไปยัง 

แท่นบรรทมขนาดใหญ่ ทั้งคู่ต่างมองสบตากันด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วย 

ความสิเน่หา ก่อนที่ชายหนุ่มจะใช้มือของเขาลากไล้ไปบนปรางแก้มของหล่อน 

และลากไล้มันลงไปยังปลายคางมน หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็ก้มลงไปประกบ 

ริมฝีปากกับหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างทันที 

พิมฐาสะดุ้งตื่นขึ้นมาและหล่อนก็อดรู้สึกใบหน้าร้อนวูบวาบไปหมดไม่ได้ เพราะ 

ภาพของคนที่มีใบหน้าเหมือนกับหล่อนและภูมิพัฒน์กำลังกอดจูบกัน มันก็ 

ทำให้หญิงสาวอดรู้สึกหัวใจสั่นสะท้านตามไปด้วยไม่ได้ และแม้ว่ามันจะเป็น 

เพียงแค่ภาพฝันแต่มันก็ดูเหมือนจริงเสียเหลือเกิน จนพิมฐาอดยกหมอนขึ้นมา 

ปิดหน้าของตนไม่ได้ แถมยังแอบกรีดร้องในใจอีกว่า 

ตายแล้ว ฝันรอบแรกเรียกชื่อ ฝันรอบสองกอดจูบ รอบสามอุ้มขึ้นเตียง ถ้าฝัน 

อีกรอบไม่ เอ่อ... บ้าไปแล้วยายพิมพ์ คิดอะไรของเธอเนี่ย 

เมื่อคิดได้ดังนั้น พิมฐาก็รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดใบหน้าที่แดงก่ำของเธอทันที 

ทั้งสถานที่ในชาติปัจจุบันและชาติอดีตในเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน 

ทั้งสิ้น และมิได้มีความเกี่ยวข้องกับสถานที่แห่งใดทั้งนั้นนะคะ 

ขอบคุณมากค่ะ  ^^ 

https://www.facebook.com/natepaktra