ชีวิตชั้นเป็นของนาย [ My life is yours ]

คุณเชื่อเรื่อง " รักแรกภพไหม?  "

ผมไม่เคยเชื่อเลย...

ว่ามันจะมีอยู่จริง...

และไม่เคยคิดเลย..ว่า " จะได้เจอมันด้วยตัวเอง "

- 3 ปีก่อน

" เอ้าน้องๆ ม.4 สีชมพูครับรีบมาเข้าแถวเร็วๆครับ ใครมา 5 คนสุดท้าย พี่จะลงโทษน้าาา ~~~ "

สิ้นเสียงประธานสีชมพู เหล่ารุ่นน้อง ม.4 ทุกๆคนก็เริ่มวิ่งกันมาเข้าแถวกันอย่างวุ่นวายไปหมด ในขณะที่รุ่นพี่ ม.6 ส่งเสียงเชียร์น้องๆที่วิ่งวนไปวนมา ยกเว้นผม... ผมยืนพิงกำแพงแถวๆนั้นมองดูเด็กม.4 ที่หัวเราะหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน บ้างก็ผลักกันบ้างดึงกันบ้างทั้งๆที่เพิ่งเคยเจอกันแท้ๆ " เฮ้อออ.... " ผมถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย

" อ้าวไอ้ยู!!! นี่มึงมายืนอู้อะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย ไม่มาช่วยกันเลยไอ้ห่า "

เสียงไอ้มิ้นท์ เพื่อนสนิทผมดังขึ้นพร้อมกับมือของมันที่ยื่นมาดึงแขนผม

" มาเลยอู้ดีนักไอ้เพื่อนคนนี้ "

" ไม่เอากูไม่ถูกกับเด็ก "

" ฟรวยยยยเถอะไอ้ห่าลากไส้ มาเลยๆ เดะกูก็ให้อีโกโก้จับทำผัวซะเลยนี่ "

มันพูดพร้อมชี้ไปที่โกโก้ กระเทยตัวดำ ผมหยิก แถมอ้วนยังกะช้างน้ำอีกตางหาก โอ้โห  แค่คิดภาพตอนที่นังกระเทยนั่นเข้ามาคลอเคลีย กอด จูบ ลูบคลำตัวผมแล้วนี่แบบ.... อี๋!!! ขนลุก  = _  =

" มาเลยๆ "

" เออๆ ไปแล้วโว้ย อย่าดึงดิไอ้ห่ามิ้นท์ ไอ้!!! ไอ้เชี่ยมี้นนนนนนนนนนนนน "

ผมแหกปากลั่น ไม่ให้ผมแหกปากได้ไงก็มันไม่ได้ดึงแขนผมแต่มันแม่งมาบิดหูผมแถมดึงให้ตามมันไปอีก หวังว่าหูผมจะไม่หลุดติดมือมันไปด้วยนะ T o T

อ้อ! ลืมไปเลยผมชื่อ ยู  อยู่ม.6/5 เป็นหนึ่งในรุ่นพี่สีชมพูเหมือนกันแต่ผมไม่ค่อยได้เข้าร่วมกิจกรรม หรือเข้าประชุมอะไรนักหรอกจะมาทำไมก็ไม่รู้ ร้อนก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย วู้!!!!

" เอาล่ะครับน้องๆมีใครยังไม่มาไหมครับ? " ไอ้วินประธานสีพูดขึ้นมาผ่านโทรโข่ง

" ไม่มีครับ/ค่า " เด็กม.4 ตอบพร้อมกันเสียงดังลั่น

" ว้าาาาา~~~ แย่จังเมื่อกี้มองไม่ทันด้วยว่าใครมานั่งคนสุดท้ายอ่าาาาาา แหม่ๆๆๆๆๆ "

ไอ้วินพูดขึ้นอย่างเสียดาย แต่ผมได้ยินนิดๆนะว่าไอ้เด็ก ม.4 คนนึงมันพูดกับเพื่อนมันเบาๆว่า ' ไม่ได้แอ้มกูหรอก '

เหอะๆ ถ้าไอ้วินได้ยินมึงตายไอ้เด็กบ้า!

" เอาล่ะงั้นเรามา- "

" ขอโทษนะครับ!!! "

เสียงหนึ่งแทรกขึ้นระหว่างที่ไอ้วินกำลังจะพูดทำเอาทุกคนรวมถึงผมด้วย หันไปมองเป็นตาเดียวกันและแล้วสายตาผมก็ไปพบกับเด็กม.4 ที่ก้มหน้าก้มตาหอบอยู่ข้างหลังสุดเหมือนเพิ่งไปวิ่งแข่งมาหยกๆยังไงก็ไม่รู้

" คือว่า...ที่นี่ใช่แถวของม.4 สีชมพูรึเปล่าครับ " มันเงยหน้าขึ้นมามองพวกผม

" ไอ้ยูมึงเครียดิ๊ " ไอ้มิ้นท์สะกิดผม

" มึงไปเครียเองดิว้ะไอ้ห่า " ผมปัดมือมัน

" มึงนั่นแหละกวนตีนสุดน้องมันจะได้รู้ซบ้างว่าใครเป็นใครเนอะๆ " มันหันไปพูดกับไอ้วิน

" เออใช่ ไปเลยๆ " ไอ้วินแม่งก็ตอบตกลงอีก?

" ไอ้เพื่อนพวกนี้รักกูกันจัง " ผมถอนหายใจพลางเดินไปหาไอ้เด็กนั่นท่ามกลางเสียงซุบซิบ ของรุ่นพี่คนอื่นๆและรุ่นน้อง จะซุบซิบกันทำไมว้ะแค่คนมาถามว่าใช่แถวม.4สีชมพูรึเปล่าบางทีมันอาจจะเป็นเด็กของพวกสีม่วง สีเขียว ที่ถูกสั่งให้เอาของมาส่งให้พวกผมก็ได้นี่

" ใช่ มีธุระอะไร " ผมหยุดอยู่ตรงหน้ามันแต่เอ๊ะ!!! มองดูดีๆแล้วเนี่ย ทำไมหน้ามันเหมือนเด็กผู้หญิงจังว๊ะ ตาแถมแถมยังโตอีก ไหนจะขนตาที่ยาวจัด ปากเล็กๆสีแดงระรื่อนั่นอีก ตัวที่ขาวแบบอมชมพูไม่ได้ขาววอกแบบผม ผมสีน้ำตาลอ่อนที่ยาวเป็นประกายนั่น แม่งเป็นผู้ชายจริงๆหรอเนี่ย!!!

" แถวสีชมพูจริงๆด้วยสินะครับ พอดีผมตกรถน่ะครับเลยมาโรงเรียนสาย หาแถวก็ไม่เจอคนก็หายไปไหนหมดไม่รู้ขอโทษนะครับที่ผมมาสายน่ะ ทีหลังผมจะมาให้ทันนะครับ " มันพูดจบก็ยิ้มให้ผมทันที

ตึกตัก.... ตึกตัก.... เหยดดดดดเข้!!! ทำไมใจผมมันเต้นแรงแบบนี้ล่ะ ไม่ได้!!! ไม่ใช่!!!!

ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

" เดี๋ยวน้องมาสายแบบนี้คิดว่าจะไปนั่งได้ง่ายๆหรอ? " ผมดักหน้ามันทันทีที่มันจะเดินไปเข้าแถว

" ....แล้วผมต้องทำยังไงครับ.... " มันทำหน้าหงอยเหมือนจะร้องไห้ แต่...น่ารักชิบ เห้ย!!! ไม่ใช่ๆ เผลอคิดว่าน่ารักไปได้ไงว๊ะ ต้องน่าสมเพชสิ น่าสมเพช.... พรึ่บ~~~ " เห้ย!!!! "

ผมสะดุ้งทันทีที่อยู่ๆไอ้เด็กนี่กระโดดกอดผม กลิ่นหอมจากตัวมันลอยมาแตะจมูกผมเต็มๆ ฮ้าาาา~ หอมชะมัด

" พี่ให้ผมเข้าแถวด้วยนะครับๆ นะๆ " มันกอดผมแน่น

" หอมมมมมม~ " ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองหลุดสติไปแล้ว...

นี่คือรักงั้นหรอ? แค่ชั่วครู่นี่นะ.... บ้าไปแล้ว....

แฮร่ๆ คือเค้าเพิ่งแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกอ่ายังไงก็ช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยน้าาา