สวัสดีผู้อ่านทุกคนนะคะ......
เป็นนิยายวายเรื่องแรกที่เขียนและเขียนในเว็บนี้ด้วย ไม่รู้ว่าแนวนี้จะถูกใจไหม แต่ขอขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
ภูผา
"คนเรามันก็มีอดีตกันได้ แต่ผมขอบคุณที่อดีตทำให้ผมได้เจอกับคนๆหนึ่ง"
หนุ่มวิทยาศาสตร์ที่พบแต่คำว่าเพอร์เฟ็กต์ทั่วไปได้บนใบหน้า ร่างกายของเขา แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นข้อเสียคือ ความปากหมา และเป็นผู้ชายที่ไม่ชอบเปิดเผยตัวเองให้ใครรู้ (กูอยู่ในโลกส่วนตัวกูผิดอ่อ) แต่สุดท้ายสาวทั้งหลายก็ยังคงหมายจะกินหนุ่มคนนี้
สายชล
"ผมแค่หิวอ่ะ ผมผิดไรหยอ"
นักศึกษาแพทย์ปีหนึ่งที่แค่น่ารัก เออ น่ารัก ใช้คำว่าน่ารักได้สิ้นเปลืองมากกกก เป็นหนุ่มตัวเล็กเมื่อเทียบกับผู้ชายทั่วไป ดูน่าทะนุนอมทะนุถนอม
ส่วนตัวละครเสริม (รวมคู่รอง) ไปหาในเรื่องเอาแล้วกันนะคะ
ปล. ให้มโนจากการอ่านเอาเองไม่ขอแนบรูปนะคะ
ปล.1ถ้ามีคำผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ
ปล.2รูปภาพทุกอย่างนำมาจาก Google ขออนุญาตเจ้าของภาพนะคะ
ปล.3 ฝากเรื่องนี้ด้วยนะ จุ๊ฟฟ
Guest
