พิษรักกลลวง

สวัสดีค่าาาา ผู้อ่านที่น่ารัก ต้องขอบอกว่าเป็นนักเขียนไม่สิขอเป็นผู้เขียนนิยายให้คุณได้ลองเข้ามาอ่านให้กำลังใจกันหน่อยสักครั้ง นี้คือเรื่องแรกของเรา

 พิษรักกลลวง

"มองอะไรมิทราบ คุณง่วงก็นอนไปสิ"

"ผมจะนอนหลับได้ไงในเมื่อผมรอภรรยาผมมานอนพร้อมกันขึ้นเตียงได้ละคุณเร็วขึ้นมามาสิ"

"ใครอยากนอนด้วย" มัดไหมพูดออกมาเบาๆแต่หูของคนบางคนดันได้ยิน

"คุณพูดอะไรผมได้ยินนะ จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหมหรือจะให้ผมไปอุ้มดีละ"

"ชิ!!!! หูดีจริงๆ ไม่ต้อง!!! ฉันเดินเองได้ไม่ต้องมาอุ้ม"ชายหนุ่มทำทางจะลงมาแต่เพราะเสียงห้ามของมัดไหมทำให้เขาหยุดอยู่ทีเดิม

"งั้นก็เชิญขึ้นเตียงมาม่ะ มานอนข้างผมสิ"

มัดไหมเดินมาข้างเตียงนอนที่มีชายหนุ่มนอนอยู่ที่เตียงนอนเธอนั่งลงข้างฝั่งที่เป็นที่นอนของตนเองแล้วหันไปมองคนเจ้าเผด็จการอีกครั้งก่อนจึงล้มตัวลงนอนนายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีป้ายแดงไม่รอช้าดึงร่างของมัดไหมเข้ามา กกกอดข้างกายตนเองอย่างแน่นหนาที่ มันทำให้มัดไหมนั้น ตกใจ 

"นี่!!! จะทำอะไร ปล่อยฉันนะคุณ"

"ไม่ปล่อย!! ทำไมต้องปล่อยในเมื่อเราสองคนก็แต่งงานกันแล้วถูกต้องทุกอย่างผมมีสิทธิในตัวคุณภรรยาของผม"

"แต่ฉันไม่สน เพราะฉะนั้นปล่อย"

"ไม่!!! จะนอนกอดเมีย"

"นี่!!! คุณอย่าพึ่งหลับสิตื่นขึ้นมานะฉัน อึดอัดนอนไม่หลับด้วยคุณ นี่!!! ตื่่น!!!"

ไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลที่เธอเรียกอยู่ ชายหนุ่มไม่ ยอมปล่อยเธอออกจากอ้อมกอดที่เต็มไปด้วยหมัดกล้ามที่แน่นหนาของเขาเลยแล้วยังมาชิงหลับหน้าตายหนี้เธออีก แบบนี้เธอจะทำไงได้ก็คงต้องปล่อยเลยตามเลยเพราะแรงเธอก็มีแค่นิดจะไปสู้คนอย่างนายบ้านี้ได้ไง

"บ้าที่สุดเลย คนนิสัยไม่ดี"

ว่าใส่คนตรงหน้าแล้วก็เคลิ้มหลับไปในอ้อมอกกอดอันอบอุ่นนของโชน

แล้วมาพบกันในตอนหน้านะค่ะ

(ฝากเม้นให้กำลังใจกันหน่อยนะ)