“แค่รับข้อเสนอของผมมันยากนักรึไงรติยา?”
ชายหนุ่มผุดลุกและสาวเท้าเข้ามาใกล้ร่างบางนั้นทำให้เธอผงะเล็กน้อยก่อนจะจ้องเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตร
“นี่นายกำลังคุกคามฉันอยู่นะฉันช่วยชีวิตนายไว้ทั้งยังให้นายนอนบนที่นอนของฉันแถมยังเลี้ยงมื้อเช้านายอีก..”
“ก็ผมกำลังจะตอบแทนบุญคุณ คุณอยู่นี่ไงล่ะ เงินสองล้านมันมากพอที่คุณจะ...”
“ฉันไม่อยากได้เงินของนาย!ออกไปให้พ้นจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้”
เธอตะคอกออกมาเสียงต่ำชายหนุ่มนิ่วหน้าอย่างไม่เข้าใจ
“เอาล่ะทูนหัว คุณต้องการเท่าไหร่?ถ้านี่มันยังน้อยไป.”
เขาเอ่ยเสียงราบเรียบออกมาในที่สุด จ้องดวงหน้าที่เปลี่ยนสีซีดเป็นแดงสลับขาวนั่นอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องโกรธขนาดนี้ด้วยรติยาทำท่าคล้ายจะฆ่าเขาให้ได้ถ้าเธอมีอาวุธในมือสักอย่าง
”สิบล้าน!ถ้านายจ่ายไหวนะ ฉันขอเป็นเงินสดไม่รับเช็คเงินสดเต็มจำนวนไม่มีการผ่อนจ่าย...หรือไม่ นายก็รีบไสหัวลงจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!”
หญิงสาวเอ่ยเสียงแข็งกระด้างห้วนจัดทีเดียว ชุษณะอุทานออกมาเสียงสูงทีเดียวว่า
”นี่มันรวมค่าตัวคุณด้วยรึไง”
หญิงสาวเหมือนจะหมดความอดทนในนาทีนี้เธอฟาดกระเป๋าเป้ในมือใส่ร่างสูงนั่นอย่างแรงด้วยความโมโหแต่ทว่าเขาดึงมันไว้ทันก่อนจะกระชากเบาๆร่างบางของเธอก็ตกอยู่ในวงแขนเขาเต็มตัวซะแล้ว
”ถ้านี่รวมค่าตัวของคุณด้วยล่ะก็ผมก็ตกลงเลยยาหยี..สิบล้านบาทขาดตัวไม่มีการต่อรองใดๆอีก”
Guest
