เสน่หารักร้าย
3
ตอน
2.18K
เข้าชม
58
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
18
เพิ่มลงคลัง

“หาคนคู่ควรหรือฮะแม่ เท่ากับมีชู้เชียวนะนั่นตายไปต้องปีนต้นงิ้วแน่ๆ “เขาส่งเสียงเยาะหยันให้กับมารดาก่อนจะกวาดตาไปที่ร่างของหญิงสาวสั่งเสียงห้วนว่า 

“แต้วกลับไปกับผมอย่าให้แม่มาชี้นำอะไรแบบนี้อีกเด็ดขาดเลยนะ” 

จนสองสาวต่างวัยชะงักกึก 

“แหม 

! 

..พ่อลูกชายเทวดานี่เอง แอบฟังคนคุยกัน ไร้มารยาทจริงๆพ่อแม่ไม่สั่งไม่สอนมั่งรึไงนะ อ๊ะ 

! 

.แต่เหมือนว่าฉันจะสอนแกทุกอย่างเลยนะเรื่องมารยาทนี่ ” 

“แม่ 

! 

ผมจะไม่ทนแล้วนะแม่พาเมียผมไปตะลอนแบบนั้นได้ยังไงกัน แต้วเป็นเมียผม 

! 

 

“เฮอะ 

! 

ยังไม่แต่งงานมีสิทธิ์เลือกอยู่แล้วย่ะ” 

มารดาเขาลอยหน้าลอยตาตอบอย่างไม่ไยดี จากนั้น ตติยาก็ถูกคนสองคนยื้อแขนกันคนละข้างตรงหน้าประตูทางเข้า สงครามระหว่างสองคนอยู่ตรงทางเข้าบริเวณหน้าห้องรับแขกแห่งนี้ 

“แม่ 

! 

ปล่อยเมียผมนะ” 

“แกนั่นแหละปล่อย หนูแต้วเจ็บนะ” 

“แม่ 

! 

แต้วเป็นเมียผม แม่ไม่มีสิทธิ์ยกให้ใคร” 

“แกต่างหากไม่มีสิทธิ์หนูแต้วมีสิทธิ์เลือกเพราะแก งี่เง่าไม่ยอมแต่งงานเองนี่” 

“ผมจะแต่งถ้าผมอยากแต่ง..อย่าบังคับผมนะแม่” 

“ฉันจะทำ 

! 

ทำไม?ฉันเป็นแม่แกนะ แกจะแต่งหรือไม่แต่งบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ “ 

มารดาขู่เขาเสียงฉิว 

“ถ้าไม่..แกก็ปล่อยหนูแต้วซะ พรุ่งนี้เรามีนัดทานมื้อเที่ยงกับคุณอนุรุจน์และอาจจะไปดูหนังฟังเพลงกันต่อจนดึกดื่นจากนั้นก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของบุพเพสันนิวาส..” 

“แม่..” 

ชายหนุ่มเรียกมารดาด้วยความหงุดหงิดและโกรธไปหมดที่ท่านเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ 

“ว่ายังไงล่ะบอกมาเลย” 

เขาหันมาสบตา ตติยาอย่างไม่พอใจกัดฟันถามเธอด้วยเสียงอันขุ่นเคือง 

“มันสนุกตรงไหนที่บังคับคนให้แต่งงานฮึ คุณคิดว่าพอแต่งงานแล้วจะบงการชีวิตผมยังไงก็ได้ใช่ไหมแต้ว คุณคิดผิดแล้ว..” 

“ฉันเปล่าคิดสักหน่อย..ใครจะอยากแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักล่ะ ปล่อยได้แล้วฉันง่วง คุณแม่ขา เราขึ้นไปอาบน้ำแล้วนอนกันดีกว่านะคะ..พรุ่งนี้เรามีนัด” 

หญิงสาวหันไปเอ่ยเสียงหวานออดอ้อนกับคุณมาลินีราวกับเป็นลูกสาวของท่านจริงๆซึ่งคุณมาลินีได้แต่ยิ้มรับอย่างชอบใจ 

“ได้ยินแล้วใช่ไหมเจ้าหมาหัวเน่า 

! 

..ปล่อยลูกสาวฉันได้แล้วย่ะ” 

ชายหนุ่มขบกรามแน่นก่อนจะเอ่ยเสียงต่ำลอดไรฟันออกมาอย่างเหลือจะอด 

“ก็ได้ฮะแม่ 

! 

..แต่งก็แต่ง พรุ่งนี้เลยเป็นไง ผมว่างทั้งวัน” 

เขากระชากแขนหญิงสาวจนหลุดออกจากมารดาก่อนจะตวัดร่างบางไว้ในอ้อมแขนและเดินลิ่วขึ้นชั้นบนท่ามกลางเสียงร้องเย้ดีใจจากมารดา 

“ฉันจะไปเตรียมหาสตูดิโอเลือกชุดเจ้าสาวและสถานที่จัดงานนะลูกชาย..ฮะๆ..แกแพ้แล้วพ่อตัวดี” 

เสียงมารดาที่ดังไล่หลังมานั่นทำให้เขายิ่งหงุดหงิดกว่าเดิมหลายเท่า แต่ผู้หญิงในวงแขนของเขานี่สิเธอตัวเกร็งไปหมดแล้วเบิกตากว้างมองเขาอย่างหวาดกลัวอยู่ในแววตาคู่สวยนี่ 

“คุณชนะแล้ว น่าจะยิ้มดีใจนะแต้วที่บังคับให้ผมทำตามความต้องการของคุณได้ คุณแน่มาก” 

เขาแทบจะคำรามใส่เธอก่อนจะโยนร่างนั้นลงบนเตียงใหญ่ในห้องนอนของเขาเองหญิงสาวลนลานลุกขึ้นและถอยหนี 

“ฉันไม่ได้อยากแต่งงานกับนายซะหน่อย และนั่นไม่ใช่ความคิดของฉัน.”หญิงสาวเถียงเขาจนหน้าแดงก่ำ 

“ความคิดของคุณที่ทำให้แม่ผมแปรพักตร์ ไปรักคนอื่นมากกว่าลูกตัวเอง” 

เขาโต้กลับเสียงห้วน 

“ถ้าลูกฉันมีนิสัยแบบนายฉันก็จะทำเหมือนกันกับที่คุณป้าทำ” 

หญิงสาวโต้ตอบออกมาเสียงแข็งพลางถอยหนีร่างสูงที่สาวเท้าเข้ามาใกล้นั่น ชายหนุ่มแสยะยิ้มใส่เธออย่างดุดัน 

“ลูกผมก็ต้องเป็นเหมือนผมสิ..และถ้ามีนิสัย งี่เง่าอย่างคุณล่ะก็ผมจะฟาดด้วยไม้เรียวให้ก้นลายไปเลย” 

เขาขู่ก่อนจะดึงเสื้อยืดออกจากลำคอตัวเองจนหญิงสาวผวาหน้าตาตื่น 

”นายจะทำอะไร..อย่านะ” 

“หึ.ผัวเมียเขาทำอะไรกันแม่คุณเวลาดึกๆแบบนี้.คงไม่ได้ซักผ้าแน่.” 

“ไม่นะ ปล่อยฉัน.ไอ้คนบ้าโรคจิต ปล่อยฉันนะไหนว่าฉันนมเล็ก ไม่สวยหน้าเหมือนซอมบี้ แล้วมายุ่งกับฉันทำไม.ปล่อยสิวะ?” 

หญิงสาวแผดเสียงใส่เขาจนกระทั่งเสียงหายไปในลำคอเพราะถูกกดท้ายทอยไว้แน่นกระชับ เขาบดจูบลงอย่างหนักหน่วงและเรียกร้อง 

“ผมชอบซอมบี้” 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว