ตราบชั่วกัลปาวสาน

++ตราบชั่วกัลปาวสาน++

ตราบขุนคิริข้น          ขาดสลาย  แลแม่

รักบ่หายตราบหาย                 หกฟ้า

สุริยะจันทร์ขจาย           จากโลก  ไปฤา

ไฟแล่นล้างสี่หล้า      ห่อนล้างอาลัย

ขอกราบสวัสดีรีดเดอร์ทุกท่าน   ช่วงนี้ไรท์ติดแนวย้อนยุคหนักมาก

เลยอยากแต่งแนวย้อนยุคขึ้นมา   ไรท์เห็นนิยายย้อนยุคแบบไทยๆ น้อยมาก

ไรท์เลยอยากจะแต่งเพื่อสนองneedของตัวเอง

ไรท์ไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับเเรื่องราวไทยๆสักเท่าไหร่ก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

-คำเตือน-

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจิตนาการที่ไรท์สร้างขึ้นเองล้วนๆ

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด

ทั้งเหตุการณ์  สถานที่  หรือแม้กระทั้งตัวละคร  เป็นเพียงแค่การสมมุติทั้งสิ้น

อย่าจำไปสอบวิชาประวัติศาสตร์เด้อ

ที่สำคัญนิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชายใครไม่ชอบกดออกเด้อ

หากใครชอบเตรียมจิกหมอนได้เลย(จริงอะ?)

ขอเชิญทุกท่านพบกับนิยายเรื่อง

ตราบชั่วกัลปาวสาน

ได้เลย  ณ  บัดNow

+บทนำ+

"อื้อ  อือ  ที่นี้ที่ไหนอะ!"เสียงของกรองแก้วดังขึ้นหลังจากที่เขาได้สติและสังเกตรอบๆก็พบว่าที่นี้ไม่ใช่ที่เขาอยู่เมื่อสักครู่

"เอ๊ะ!?  นี้เจ้าเป็นใครกันเข้ามาในนี้ได้เยี่ยงไร"กรองแก้วหันไปมองยังเจ้าของเสียง สีหน้าของเขาก็ตกใจไม่ต่างจากของกรองแก้วสักเท่าไหร่

"อะ  เอ่อ  คือผม.."

"เอ้า ว่าเยี่ยงไรละ    รึเจ้าเป็นขโมย"

"ไม่ใช่นะครับ!!  ผมไม่ได้เป็นขโมย!!"กรองแก้วรีบรีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่ผู้มาใหม่หาว่าเขาเป็นขโมย

"งั้นเจ้าเป็นใครละ  แล้วขึ้นมาบนเรือนของเราได้เยี่ยงไร"

"เอ่อ  คือ... ผมชื่อ กรองแก้ว  อั้นที่จริงผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง  แต่ที่แน่ๆผมไม่ใช่ขโมยหรอกนะครับ  เชื่อผมเถอะ"กรองแก้วอธิบาย  เพราะเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

"เราจะเชื่อเจ้าได้เยี่ยงไร"

"เชื่อผมเถอะนะครับ"กรองแก้วพูดพร้อมกับส่งสายตาอ้อนๆไปให้โดยที่เขาไม่รู้ตัว

".......ได้  เราจะเชื้อเจ้า"

"ขอบคุณนะครับที่เชื่อผม"กรองแก้วพูดด้วยความดีใจ "เอ่อ....ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอครับ"

"เราชื่อ หลวงกิตติเดช "

By    แบม'หมึน