Hunter Boy

Chapter1

'ดีครับทุกคนผมชื่อไรเฟิล ทหารรับจ้างที่หล่อ กาก เกรียนที่สุดในสามโลก ผมไม่ได้โม้นะแต่มีคนเขาบอกมาแบบนี้เยอะผมเลยกล้าพูด ผมก็อยากจะคุยกับทุกคนต่อนะแต่มีงานต้องทำและดูเหมือนว่าเป้าหมายของผมจะมาซะแล้วด้วยสิแต่ว่านะถ้้าเงินไม่เข้าผมไม่ทำงานหรอกฉะนั้นผมจะรอจนกว่าเงินจะเข้าบัญชี'

ติ๊ง!!

"เงินเข้าบัญชีแล้วสินะได้เวลาออกล่าเหยื่อ"ไรเฟิลพูดพร้อมกับเล็งปืนไปที่หัวของนักการเมืองที่เขาถูกจ้างให้ฆ่า

'ไหนไอ้คนจ้างบอกว่าจะมาสองคนไงว่ะทำไมแม่งมาคนเดียว...รึว่ามันจะเข้าไปรอข้างใน...เป็นไปได้งั้นต้องเข้าไปตรวจดูซะหน่อย'

เมื่อคิดได้แบบนั้นไรเฟิลจึงเก็บปืนคู่ใจไว้ที่เอวก่อนจะกระโดดลงไปจากตึกที่ซุ่มอยู่เพื่อเข้าไปในโกดังที่นักการเมืองคนที่เป็นเป้าหมายของเขาเพิ่งเข้าไป

ครืด!

"เปิดไฟที"นักการเมืองสั่งลูกน้องเมื่อเห็นในห้องที่ที่เขาเข้ามานั้นไม่มีแม้แต่แสงไฟหรือว่าคนที่เขานัดพบนั้นจะยังไม่มา

พรึ่บ!!

"Hunter Boy"เมื่อไฟถูกเปิดทุกคนก็พบกับศพของบอดี่การ์ที่นอนตายเกลือนอยู่บนพื้นห้องและHunter Boyหรือก็คือฉายาของไรเฟิลที่นั่งจิบชาอยู่บนโซฟาอย่างสบายใจและเมื่อมองไปทางอื่นเขาก็พบกับคนที่เขามัดถูกมัดติดอยู่กับเก้าอี้ในสภาพถูกซ้อมปางตาย

"ครับผมHunter Boyอย่าทำเหมือนผมใส่ชุดรัดรูปสีน้ำเงินแล้วมีตรารูปตัวเอสอยู่บนหน้าอกสิครับคุณเคน ทรัมล์"ใช่แล้วคนที่ไรเฟิลถูกจ้างให้มาฆ่าก็คือ เคน ทรัมล์ผู้นำพรรคโดนัลล์ดักส์ที่ลงแข่งขันแย่งชิงตำแหน่งประธานนาธิบดีของอเมริกากับ เฮอร์ชี่ ลิปตันสุภาพสตรีหมายเลข2ของอเมริการพรรคแดทโมเค ถึงเบื้องหน้าของเคนจะเป็นคนดีแต่เบื้องหลังเขาเป็นนายหน้าค้าอาวุธอย่างผิดกฎหมาย

"หึ!มีอารมณ์ขันอยู่เสมอเลยนะ แล้วเธอมีธุระอะไรถึงมาที่นี้ล่ะ"

"ฆ่าพวกคุณสองคนไงครับแค่นี้ยังดูไม่ออกอีกเหรอ"

"นี่ฉันต้องตายแล้วงั้นเหรอเนี่ย!"

"ใช่!แล้วอยากตายแบบไหนล่ะครับช่วยบอกด่วย"

"อยากตายแบบมีเพื่อนไปด้วย!ถ้าจะฆ่าฉันช่วยฆ่าเขาไปด้วยล่ะ"

"ได้เลยไหมต้องห่วงผมถูกจ้างมาให้ฆ่าคุณทั้งสองคนแต่..."

"แต่อะไรอีกล่ะ!อย่าบอกนะว่าเธอไม่กล้าฆ่าเขาหรือว่ากลัวตาย"

"นี่ผมไม่ได้เกิดในทุ่งลาเวนเดอร์แล้วมียูนิคอร์นสายรุ้งเป็นสัตว์พาหนะพาท่องไปในโลกแคนดีแสนหวานนะครับจะได้กลัวตายหรือไม่กล้าฆ่าคนนะคุณทรัมล์"ไรเฟิลใช้ปืนคู่ใจยัดเข้าไปในปากของคนที่นัดพบกับเคนพร้อมกับเบะปากมองบนใส่เคนทันทีที่พูดจบและแล้ว ปัง!กระสุนปืนถูกยิงออกไปโดยไรเฟิล สมองของชายผู้เคาระห์ร้ายกระจายเปรอะเปื้อนเต็มผนังห้องจนทำให้ทุกคนยกเว้นไรเฟิลรู้สึกสะอิดสะเอียนไปตามๆกัน

"ยืนตรงนั้นไม่ปลอดภัยนะครับคุณทรัมล์"ไรเฟิลหยิบสวิชต์บางอย่างขึ้นมาพร้อมกับวิ่งไปหลบหลังโซฟาและ ตู้ม!ระเบิดที่ถูกิดตั้งอยู่ตรงที่เคนและบอดี้การ์ดของเขาที่ยืนอยู่ทำงานทำให้พวกเขาถูกแรงระเบิดจนเลือดอาบปางตายแถมยังถูกกำแพงถล่มลงมาทับอีก

"ลาก่อนนะครับคุณทรัมล์"ไรเฟิลพูดพร้อมกับยิงกระสุนใสกลางหน้าผากของเคนที่พยายามเงยหน้าขึ้นมามองเขา

'สรุปเหตุการ์ณวันนี้ทุกคนตายหมดและตอนจบอลังการงานสร้างตามแบบฉบับผมอีกเช่นเคย หุหุแล้วค่อยมาเจอกันใหม่วันหลังนะสาวๆทุกคนจุ๊บๆ"

*สวัสดีค่าทุกคนเราขอเรียกแทนตัวเองว่าปายน่า คือนี่เป็นนิยายเรื่องแรกของเราส่วนตัวเป็นคนชอบดูหนังแอ็คชั่นก็เลยเขียนแนวแอ็คชั่น/คอมเมดี้ขึ้นมาถ้าไม่ถูกใจก็ขออภัยนะค่ะ เชิญคอมเมนต์ติชมได้ตามใจชอบเลยค่า*

*ชี้แจงเรื่องตัวอักษรแต่ล่ะสีนะค่ะ สีฟ้าคือความคิดของไรเฟิล สีเขียวคือเวลาย้อนอดีตนะค่ะอาจจะยังไม่เจอแต่เดียวก็เจอ*

อ่านแล้วคอมเมนต์ติชมด้วยนะค่ะ//กราบงามๆ