ในโลกนี้นั้นคือโลกแห่งเกมทุกคนตั้งแต่อายุ10ปีจะถูกบังคับให้เข้าไปในโลกของเกมซึ่งเกมที่รออยู่นั้นคือเกมเอาชีวิตรอดจากปีศาจในเกมและมนุษย์ด้วยกันซึ่งใครที่อยากจะออกไปจากเกมนี้ละก็ต้องฆ่าเท่านั้นฆ่าจนกว่าคะแนนจะครบตามกำหนดขอแต่ละคนซึ่งแต่ละคนนั้นจะมีค่าหัวเป็นคะแนนซึ่งคะแนนค่าหัวนั้นก็จะแตกต่างตามระดับความสามารถหรือพลังในการต่อสู่เกมนี้เมื่อผู้เล่นนั้นอายุครบ40ปีแต่ยังไม่สามารถออกไปจากเกมนี้ได้ก็จะถูกกำจัดทิ้งส่วนมากที่มีชีวิตเหลือรอดออกมาจากเกมนี้และกลับมาโลกความจริงนั้นมีเพียง1ใน10เท่านั้นในแต่ละวันจะมีคนเข้ามาในเกมนี้เลือยๆไม่มีวันหมดแต่ในสะวันหนึ่งโลกแห่งความจริงนั้นไม่มีมนุษย์หลงเหลืออีกต่อไปแล้วเกมนี้จึงถูกทำลายทิ้งแต่ถึงอย่างนั้นสะวันเกมบ้าๆนี้จะต้องกลับมาอีกครั้งแน่ส่วนคนที่สร้างเกมแบบนี้ขึ้นมานั้นคือราชาหรือราชาแห่งโลกเกมนั้นเอง.....
ณ.บ้านฟุจิกิ เวลา 7:30
"ซากิจังลูก~ได้เวลาข้าวเช้าแล้วนะลูก ตื่นได้แล่วนะ~"เสียงแสนหนวกหูในยามเช้าของซากิ
ห้อง ฟุจิกิ ซากิ........
"อืมมมม เอออออออ"ซากิขยีตานิดๆ
"ซากิ!!!ตื่นยังงง"
"น่ารำคาญ~ว่าแต่กี่โมงแล้วหว่าาา.................เห้ย!!!!!!สายแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ"ลุกจากที่นอนอย่าเร็วรีบเข้าไปอ่าบน้ำใช้เวลาแต่งตัวเพียงไม่กี่นาที
"ตื่นแล้วหรอลูก^_^"
"ทำไมแม่ถึงพึ่งปลุกผมละครับ#/@/^^$^^&€^$$/"
"โทษละกันนะจ๊ะ"
"ถ้างันก็ผมไปก่อนละกันนะครับแม่"
"ดะ..เดียวสิ.....ยังเร็วเหมือนเคยเลยนะเนีย " คุณแม่ถอนหายใจนิดๆ
.................................ณ. ร.ร. ม.ปลายคาชู
ติ้ง ต้อง ติ้ง ต้อง~~~~~
"ไม่ๆๆๆๆสายๆๆๆสายแล้ววว"วิ้งเอาเป็นเอาตาย
!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!เสียงซากิเปิดประตูอย่างแรง
"ครูครับผม....ผม.....ผมมา.....มาทัน......ไหม.....ครับ"เหนือยและหอบสุดๆ
"ฟุจิกิ มาสายตั้งแต่เปิดเทอมแบบนี้มันไม่ดีนะไปนั้งที่ได้แล้ว"
"คราบ~~"
และนี้ก็คือชีวิตประจำวันตอนเช้าแสนน่าเบื่อตื่นมาก็เรียน....ตอนกลับบ้านไปก็เรียนตอนนี้สมองผมมีแต่เรื่องเรียนจนสมองไปหมดแล้วเนีย~~~
"โอ๊ย!!!!อย่าให้โลกนี้เป็นโลกของเกมจังเลยยยยยย!!!!"ซากิอยู่ๆก็ตะโกนเสียงดังในขนาดที่เรียนอยู่
เปียง!!!!!! เปียง!!!!! เปียง!!!!! อยู่ๆฟ้าก็ผ่าลงมาที่ร.ร.แห่งนี้.....
"นะ...นี้มันอะไรกัน"
"นี้ซากินายทำไรไปอะ"
"ฉันจะไปทำอะไรละห่ะนายนั้นและคุจิช่วยอธิบายหน่อย"
"ฉันจะไปรู้กับนายได้ยังไงละห่ะ!!!!"
โอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Guest
