“อ๊า ยูจัง..อะ อ๊า~~ ”
.....................................................................................................................................
“นี่ ยูโกะ~ ฉันน่ะไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเธอเลย” อัตจังพูดในขณะที่กำลังนอนเล่นนิ้วมือฉันอยู่หลังจากที่ฉันได้มอบความสุขให้เธอไป
“หืม? หมายถึงใครน่ะอัตจัง?” ฉันถามกลับพร้อมกับจูบหน้าผากเบาๆ
“ก็ทุกคนนั่นแหล่ะ แล้วก็ไม่อยากให้เธอไปยุ่งกับใครด้วย โดยเฉพาะฮารุนะ” เธอทำหน้างอนใส่ฉัน ช่างน่าหมั่นเขี้ยวจริงๆ
“นี่แหน่ะ! ขี้หวงจริงๆเลย” ฉันหยิกแก้มเธอไปเบาๆให้เธองอแงเล่น ><
“งื้อ~ ก็หวงน่ะสิ หวงมากๆๆๆเลย ยูจังเป็นแฟนเค้านะ แต่ก็ไม่มีใครรู้ ใครๆก็มองว่าเราเป็นคู่แข่งกัน ทำอะไรมากก็ไม่ได้ แล้วแฟนๆก็ยังจับคู่ โคจิยูอีก... -3- “ ฉันนอนมองเธอบ่นด้วยท่าทีน่ารักแบบนั้น แต่พอมาได้ยินว่าจับคู่เป็นโคจิยู ฉันก็เลยตอกกลับเธอไปบ้าง หึ จะยอมอยู่ฝ่ายเดียวได้ไงกัน -3-
“ทีอัตจังก็ยังเล่นกับทาคามินะเลย แล้วแฟนๆอัตสึมินะก็เยอะมากกว่าโคจิยูอีกมั้ง หึ -3- “ ฉันทำท่าว่างอนเธอกลับไปบ้าง
“อ่าว แล้วทำไมตอนนี้ถึงกลายเป็นยูจังที่งอนเค้าล่ะเนี่ย” อัตจังกอดฉันพร้อมกันซุกหน้ามาที่คอของฉัน นี่แหล่ะการอ้อนของมาเอดะ อัตสึโกะ ล่ะนะ
“ไม่ต้องมาอ้อนเลย แหม ว่าแต่เค้าตัวเองก็เซอร์วิสแฟนไม่ใช่น้อยเลยนะ” ฉันยังคงแกล้งงอนต่อ พร้อมกับดันหัวเธอออกเบาๆด้วยความหมั่นไส้
“งืม~ อ้อนแบบนี้ง้อไม่สำเร็จ งั้นก็....” เธอพูดพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ แล้วปีนขึ้นมาคร่อมบนตัวฉัน “จะกินละนะ~~“ พูดอย่างกับจะกินข้าวงั้นแหล่ะ
เธอเริ่มซุกไซร้ที่ซอกคอของฉัน ขบเม้มให้เกิดรอยแดงสีจางๆ “อื้อ~ อัต..จัง อย่า..ทำรอย พรุ่งนี้เรามีงานเซ็นบัตสึนะ” ฉันทำหน้าเหมือนดุเธอ แต่เธอดูเหมือนไม่ฟังที่ฉันพูดเลย 'ทำไมต้องดุน่ะหรอก็พรุ่งนี้มันงานประกาศผลการเลือกตั้งเลยนะ ถ่ายทอดสดอีกถ้าเกิดแฟนๆสังเกตเห็นฉันต้องแก้ตัวยังไง ไม่เหมือนครั้งก่อนๆซะหน่อยที่แก้ตัวกับเพื่อนๆได้น่ะเฮ้ออ'
เธอจูบไล่ลงมาที่เนินอกขบเม้มเป็นรอยไปทั่ว เธอใช้นิ้วของของเขี่ยยอดอกอีกข้างที่กำลังตั้งชูชัน ส่วนปากก็ครอบครองอีกข้างไว้ ใช้ลิ้นเลียวนรอบยอดอกแล้วดูดแรงๆ
“อ๊า~~~” ยูโกะร้องเสียงหลง ตอนนี้เธอรู้สึกเสียวมากเวลาที่ปากซนๆของเขาเล่นกับร่างกายของเธอ
“เสียวหรอ ยูจัง~” อัตจังถามอย่างยียวน ก่อนจะจูบไล่ไปทั่วร่างกายของเธอ ก่อนจะค่อยๆก้มต่ำลงมาที่หน้าท้องแบนราบ ใช้ลิ้นแหย่เข้าไปในสะดือทำให้คนที่ได้รับสัมผัสถึงกับครางออกมาเสียงดัง แล้วเลื่อนต่ำลงมาที่ช่องทางรักก่อนจะก้มหน้าลงไปใช้ลิ้นสัมผัสเบาๆกับเม็ดติ่งที่สีชมพูที่ยื่นออกมา ก่อนจะใช้ริมฝีปากขบส่วนนั้นเบาๆ ลิ้นของเขาที่ดูเหมือนว่ากำลังสนุกกับส่วนนั้นของเธอ ใช้ลิ้นเลียไปมาตรงปากทางรัก
“อ๊ะ อ๊า อัตจัง เข้ามาสักทีเถอะที่รัก ฉันต้องการเธอนะ” เมื่ออัตจังได้ยินดังนั้น เธอก็ใช้นิ้วมือแยกกลีบสวยให้ออกจากกันก่อนจะใช้ลิ้นสอดเข้าไปทำให้ยูโกะถึงกลับร้องครางออกมาเสียงดัง
“อ๊า อัตจัง อ๊า อ๊ะ อื้มม เสียวจัง ..อ๊า” ยูโกะครางพร้อมเอามือกดที่หัวของอีกฝ่ายให้อยุ่ตรงนั้นให้เค้าปรนเปรอเธอ ยูโกะเด้งสะโพกไปมารับกับจังหวะของลิ้นที่เข้าออกร่างกายเธอ
“เร็ว.. เร็วอีก อ๊ะ ฉัน... จะ อ๊า เสร็จ” ไม่ทันได้พูดจบยูโกะก็ตะโกนเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงดังเพราะเธอถึงจุดสุดยอดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อัตจังจึงค่อยๆใช้ลิ้นเลียดูดกลืนความหวานที่หลั่งไหลออกมา ทำให้ยูโกะกระตุกร่างกายเบาๆเมื่อเสร็จแล้วอัตจังก็เลื่อนขึ้นมาจูบกับยูโกะให้อีกฝ่ายได้ชิมความหวานของตัวเอง ก่อนที่จะถอนริมฝีปากออกมาให้อีกฝ่ายได้พักหายใจ
“ว่าไงคะยู หายงอนรึยัง” อัตจังถามพร้อมกับจุ๊บปากฉันหลายทีส่วนมือก็ยังลูบวนอยู่ที่หน้าท้องของฉันอยู่
“อือ หายแล้ว -//- “ ‘โอ๊ยเสียว ฉันหายงอนแล้วก็เอามือออกไปจากหน้าท้องฉันไม่ได้รึไงนะ’ ยูโกะพลางคิดในใจ และ อารมณ์ของฉันกำลังถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง
“ถึงหายแล้ว แต่....ฉันยังไม่พอ ^^” เธอพูดแล้วยิ้มกวนให้ฉัน พร้อมกับสอดนิ้วเรียวยาวของเธอเข้าไปในส่วนนั้นทำให้ขาของฉันอ้าออกกว้างขึ้นอย่างอัตโนมัติ
“อัตจัง อ๊า~~”อัตจังเลื่อนนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะ จากช้าๆ และค่อยๆเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ ริมฝีปากเธอก็วุ่นอยู่กับหน้าอกที่กำลังเด้งเบาๆไปมา อัตจัง ขบที่ยอดอกของอีกฝากเบา ซึ่งก็ทำให้ยูโกะร้องออกมาเสียงดังเพราะความเสียวที่เขามอบให้ อัตจังรีบขยับนิ้วเข้าออกอย่างเร็วและแรง ก่อนจะก้มลงไปใช้ลิ้นดูดเลียติ่งเสียวสีชมพู ทำให้ยูโกะกระตุกเกร็งร่างเพราะว่าได้เสร็จเป็นครั้งที่2แล้ว เมื่ออัตจังเห็นว่าอีกฝ่ายค่อยๆนิ่งลงแล้วจึงเอานิ้วออกมาจากตรงนั้นเบาๆ ส่งผลให้ยูโกะออกเสียงครางออกมาเบาๆแล้วก็ผลอยหลับไป
“เหนื่อยมากเลยสิตัวเล็กฝันดีนะยูจัง ^^” อัตจังมองดูอีกคนอย่างเอ็นดู 'วันพรุ่งนี้เราจะเป็นยังไงกันนะยูโกะ ถ้าเป็นเธอได้มันอีกครั้งก็คงจะดี ตัวก็เล็กแค่นี้แต่ทุ่มเทอะไรมากมาย สู้ด้วยตัวเองมาขนาดนี้ฉันนับถือเธอจริงๆ' อัตสึโกะคิดในใจก่อนจะรวบตัวอีกคนเข้ามานอนกอดไว้แล้วหลับไปด้วยกัน
.....................................................................................................................................
หลังจากงานเซ็นบัตสึครั้งที่ 3 จบลงไปเมื่อ ฉันกับยูโกะก็ยังไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก เมื่อคืนยูโกะก็กลับไปนอนที่บ้านไม่ได้มานอนด้วยกัน คงยังมีความรู้สึกที่หลากหลายอยู่สินะ แต่วันนี้เดี๋ยวก็ได้เจอกันอีก เพราะว่าพวกเราจะได้ไปเที่ยวพักผ่อนด้วยกัน ซึ่งจากที่เมื่อวานทุกอย่างดูเหมือนจะมาคุ(?) ทาคามินะเลยถือโอกาสชวนพวกเราไปเที่ยวด้วยกันซะเลย ไปด้วยกัน 7 คนก็มีทาคามินะ มาริจัง เนี้ยงๆ โทโมะจิน มี่จัง ฉันและยูโกะ...
“อัตจัง! ทางนี้ๆๆ” ทาคามินะเรียกฉันเสียงดังลั่นเมื่อฉันมาถึงที่นัด
“อ่าว แล้วยูโกะล่ะ?” ฉันถามทันทีเมื่อไม่เห็นเธออยู่ในกลุ่มที่รอ
“อ่อ ยัยนั่นหรอ โน่นไงลากฮารุนะไปซื้อไอติมอยู่โน่น” ฉันมองตามที่ทาคามินะชี้ไปก็เห็นยัยตัวเล็กทั้งกอด ออดอ้อน ลวนลามฮารุนะอยู่ ‘เห็นแล้วอยากไปดึงตัวยัยตัวเล็กนั่นมาซะจริงๆหึ!’
“อะ อัตจัง มาแล้วหรอ” เธอทักฉันตามปกติเหมือนทุกที แล้วยิ้มให้ฉันเลยถือโอกาสจับมือเธอแล้วดึงมายืนข้างกัน
“อื้ม นี่ขอกินหน่อยสิยูโกะ ...ไอติมน่ะ” ฉันพูดเว้นช่วงและยิ้มแบบกวนๆให้ ทำให้เธอส่งสายตาดุๆมาให้ฉันเพราะเธอรู้ว่าฉันกำลังพูดแกล้งเธออยู่ฮ่าๆๆ น่ารักจริงๆ
เราเที่ยวกันทั้งวันไปนู่นมานี่หลายที่เลย สนุกมาก ฉันล่ะมีความสุขจริงๆที่ได้มาเที่ยวกับยัยพวกนี้โดยเฉพาะคนตัวเล็กนี่น่ะ หลังจากเที่ยวกันมาทั้งวัน มี่จังกับโทโมะจินก็ขอตัวกับไปก่อนเพราะมีงาน แต่เรา 5 คนก็มากินอาหารเย็นกันก่อนกลับ แน่นอนฉันนั่งกับยูโกะ มาริจังนั่งกับฮารุนะ ส่วนทาคามินะให้นั่งหัวโต๊ะอยู่คนเดียว
“นี่ เมื่อวานฉันคิดว่าพวกเธอจะไม่ได้มานั่ง มาเล่นด้วยกันแบบนี้แล้วนะเนี่ย ทุกอย่างดูมาคุกันเหลือเกิน ฮ่าๆๆ” มาริโกะพูดขึ้นขณะที่สั่งอาหารเสร็จ
“โธ่~ มาริจัง เห็นฉันร้องไห้สะอื้นแทบตายแบบนั้น ฉันก็เป็นแบบนั้นแค่ตอนนั้นนั่นแหล่ะ สักพักฉันก็กลับมาเป็นโอชิม่า ยูโกะคนเดิมฮ่าๆ” ฉันได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมา เพราะทำให้รู้ว่ายูโกะไม่ได้เป็นอะไรแล้ว
“นี่ยูจัง ลองนี่สิ อร่อยนะ~” ฮารุนะตักอาหารป้อนยูโกะ “ยูจังกินนี่ให้ฉันหน่อยสิ อันนี่ด้วย%@%$&#!&...” เยอะไปแล้วนะฮารุนะเยอะไปแล้ว นี่เมียฉันนะ ทำไมต้องอ้อนอะไรขนาดนี้ มาริจังก็นั่งข้างๆไปอ้อนมาริจังไป๊! ฉันมองพวกเธออย่างไม่สบอารมณ์นัก และดูเหมือนยูโกะจะสังเกตเห็นแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร นั่นยิ่งทำให้ฉันหงุดหงิดไปกันใหญ่ ได้!แกล้งกันงั้นสิ..เห็นดีกันแน่ ยู
..............................................
‘คึๆ แกล้งอัตสึโกะนี่มันสนุกจริงๆ คนอะไรขี้หึงชะมัด’ ยูโกะคิดในใจ ก่อนจะรู้สึกถึงมือของอีกคนมาวางที่ต้นขา
“ทะ..ทำบ้าอะไรน่ะอัตจัง เอามือออกไปนะ” ฉันกระชิบดุเธอแต่เหมือนเธอจะไม่ฟังอะไรเลย
“อะไรหรอยูโกะ? ^^” อัตสึโกะพูดเหมือนไปรู้สึกรู้สาอะไร ส่วนมือนั้นก็ลูบไล้สูงขึ้นมาเรื่อยๆจนสัมผัสส่วนนั้นที่เหมือนจะเริ่มชื้นแฉะ
“อ๊ะ!” ยูโกะเผลอร้องออกมาอย่างลืมตัว ทำให้อีก 3 คนมองมาที่เธอ
“เป็นอะไรหรอยูโกะ?” ทาคามินะถาม แต่ฉันก็ได้แต่ส่ายหน้าตอบไปและยิ้มให้เหมือนกับว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ จากนั้น 3 คนก็กลับไปทานอาหารแล้วคุยเม้าท์กันต่อโดยที่ไม่ได้สนใจฉันเท่าไรไม่รู้ว่ามันดีหรือเปล่าที่โต๊ะของร้านอาหารร้านนี้มีผ้าคลุมโต๊ะชายผ้ายาวถึงพื้น เวลานั่งก็จะไม่มีใครมองเห็นใต้โต๊ะเลยถ้าไม่มุดลงไปดูนะ มันดีที่ไม่มีใครเห็นสิ่งที่ฉันถูกทำ แต่มันไม่ดีตรงที่อัตสึโกะสามารถทำได้อย่างตามใจนี่สิ ทำไมฉันมีแต่เสียกับเสียล่ะเนี่ยยยย ><
“เมื่อกี้เธอแกล้งฉัน ตอนนี้ฉันก็จะแกล้งเธอกลับบ้างนะยูจัง” อัตสึโกะสอดมือเข้ามาในสัมผัสส่วนนั้นของยูโกะ ในขณะที่ปากก็ยังกินอาหารอย่างหน้าตาเฉย ยูโกะจับมือเขาไว้ แต่มีหรือที่จะห้ามได้ อัตสึโกะใช้นิ้วเขี่ยติ่งที่ยื่นออกมาแล้วกรีดนิ้วที่ช่องทางรักที่ตอนนี้มีน้ำออกมาอย่างมาก ทำอยู่แบบนั้นแต่ก็ไม่ได้สอดนิ้วเข้าไป ทำให้ยูโกะทนไม่ไหวเป็นฝ่ายจับนิ้วของเขาสอดเข้าไปเอง และความที่อยู่บนโต๊ะอาหารทำให้ยูโกะไม่สามารถส่งเสียงออกมาได้แม้แต่นิดเดียวทั้งๆที่รู้สึกเสียวมากอยู่ก็ตาม ต้องเก็บอาการทุกอย่างเกร็งทุกอย่างให้เป็นปกติ เห็นอย่างนั้นอัตสึโกะจึงพอใจเป็นอย่างมากและช่วยคนตัวเล็กให้เสร็จตรงนี้ เธอขยับนิ้วเข้าออกเร็วขึ้นเรื่อยๆโดยที่เธอก็ต้องคอยมองอีกสามคนที่คุยกันอยู่ มืออีกข้างก็ต้องตักอาหารกินเพื่อไม่ให้ผิดปกติ เธอขยับนิ้วเร็วขึ้นอีกเมื่อรู้สึกว่าส่วนนั้นของอีกคนเริ่มตอดรัดเธอแน่นขึ้น ไม่นานยูโกะก็กระตุกเกร็ง3-4ครั้ง ผนังด้านในตอดรัดนิ้วอัตสึโกะอย่างถี่ยิบ เมื่อยูโกะเริ่มผ่อนคลายอัตสึโกะจึงดึงนิ้วออกมา แล้วยิ้มกว้างให้คนตัวเล็กที่มองตาขวางใส่เธออยู่
“เพราะฉันเคยบอกเธอแล้วไงว่าฉันไม่ชอบให้เธอไปยุ่งกับใคร แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับเธอ โดยเฉพาะฮารุนะ วันหลังอย่าแกล้งกันอีกล่ะ ไม่งั้นก็จะโดนแบบนี้แหล่ะนะตัวเล็ก ^^” อัตสึโกะพูดกระซิบในขณะที่ยูโกะกำลังจัดทุกอย่างให้มาเป็นปกติเหมือนเดิม
.”ขี้หวง!”
“โอ๊ย เจ็บ!” อัตสึโกะร้องขึ้นเมื่อยูโกะหยิกเข้าที่ต้นขาของเธอเข้าอย่างแรงด้วยความหมั่นไส้
“เป็นอะไรหรออัตจัง?” แล้วก็เป็นทาคามินะที่ถามประโยคนี้อีกครั้ง
“อ่อ เปล่าๆฉันแค่กินอยู่แล้วกัดปากตัวเองเข้าน่ะ แฮ่ะๆ”
“เธอนี่นะ อิ่มกันยังล่ะ กลับกันเลยมั้ย?”
“อิ่มแล้วจุกด้วย” ยูโกะตอบแล้วเหวี่ยงสายตามาที่ฉัน ฮ่าๆๆ น่ารัก
“อิ่มแล้วๆมากด้วย เป็นมื้อที่ฉันอิ่มแล้วรู้สึกดีจริงๆ เช็คบิลแล้วกลับกันเถอะ” อัตสึโกะตอบแล้วยิ้มกว้างใส่ยูโกะ
“นั่งซุบซิบๆกันอยู่สองคน นี่พวกเราก็อยากรู้เรื่องที่พวกเธอคุยนะ ...อะไรของพวกเธอสองคนกันล่ะเนี่ยยยยยยย ” ฮ่าๆๆๆ ทาคามินะ เธอน่ะไม่ต้องรู้เรื่องที่พวกเราคุย(ทำ)กันเมื่อกี้นี้หรอก มันไม่ใช่สิ่งที่เธอควรจะรู้จะเห็นนะ >//<
………………………………………….The End………………………………………….
Guest
