ME or HER ! [SEHUN X IRENE] ft.YOONA

ME

OR

HER

lies don't always end the relationship. sometimes it's the truth that ends it

IRENE : ไปจบกับเขาจริงๆให้ได้ก่อน แล้วค่อยกลับมา

SEHUN : สำหรับเธอมันคือความรัก สำหรับคนนั้นมันคือความผูกพันธ์

INTRO

เรื่องนี้ ถ้าจะมีคนผิดก็คงเป็นผมเองเนี่ยแหละ ถ้าเธอจะไล่ผมออกไปจากชีวิตของเธอก็คงไม่แปลก และผมก็จะไม่โกรธเธอด้วย และก็ไม่ยอมออกไปจากชีวิตเธอแน่นอน

"เซฮุน ฉันว่านายควรเลิกยุ่งกับฉันสักทีนะ นายมีแฟนแล้ว ทำไมต้องมายุ่งกับฉันอีก กลับไปหาผู้หญิงของนายนู้น " ทันทีที่เธอเห็นหน้าผม เธอก็จะไล่ผมแบบนี้ทุกครั้ง ผลักไสผมสารพัด เธอคงจะเกลียดและโกรธผมมาก ตั้งแต่วันนั้นวันที่ไอรีนรู้ความจริง ความสัมพันธ์และสถานะของเราสองคนก็เปลี่ยนไป

ผมมันเลวเอง

"ฟังกันบ้างได้มั้ย" ผมถามเธอเสียงเบา พร้อมกับเอื้อมมือไปจับแขนเธอเอาไว้ เพราะรู้ว่าเธอคงต้องเดินหนีอีกแน่

"ปล่อย เดี๋ยวพี่ยุนอาก็มาเห็นหรอก"เธอพูดขึ้น ในตาแดงก่ำเหมือนคนกำลังจะร้องไห้เลย

" ไม่กลัว " ผมพูดเสร็จก็ดึงร่างเล็กเข้ามากอด แต่เธอก็เอาแต่ดิ้นและใช้มือดันอกผม แต่เพราะเธอตัวเล็กกว่าผมมาก

ผมเลยไม่รู้สึกอะไร และกอดรัดเธอแน่นกว่าเดิม

อยากกอดเธอแบบนี้ คิดถึงกลิ่นหอมๆจากร่างเล็ก คิดถึงทุกสัมผัสที่เราต่างเคยมอบให้กัน

"เลิกทำเหมือนว่านายรักฉันสักทีเถอะเซฮุน" เธอพูดแบบนี้อีกแล้ว รู้สึกหน่วงๆยังไงไม่รู้

แต่ทำไงได้ทุกอย่างที่ทำให้เธอเปลี่ยนไป สาเหตุก็มาจากผมทั้งนั้น

"ไม่ได้แกล้งทำ ไม่ได้แสดง ขอโทษ ขอโทษจริงๆ" ผมพูดขึ้น ขณะที่ซุกหน้าลงไปที่ซอกคอของเธออย่างที่ชอบทำ "กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะไอรีน " ผมพูดกับคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงขอร้องปนอ้อนวอน

" เป็นเหมือนเดิมหรือ เหอะ นอนด้วยกันมีอะไรกัน ทำเหมือนเราคบกัน ทั้งที่นายก็มีแฟนอยู่แล้วอะหรอ ฉันทำไม่ได้หรอกนะ "เสียงเล็กดังขึ้น น้ำเสียงของเธอทุกประโยคของเธอ มันบีบหัวใจของผมอย่างบอกไม่ถูก

ผมมันเห็นแก่ตัว ใช่ ผมมีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ยังเข้าหาเธอ ทำให้เธอรัก ทำให้เธอเป็นของผม และผมก็ดันรักเธอเข้าจริงๆเหมือนกัน

ตอนนี้ผมก็ทรมานไม่ได้ต่างจากเธอเลย...

.

.

SH-"หยุดพูดว่าไม่รักกันสักที จะทุบจะตียังไงฉันยอมเธอทุกอย่าง ขออย่างเดียวอย่าไม่รักฉัน"

IR-"อย่าเห็นแก่ตัวได้มั้ย เลือกสักคนเถอะ ถ้าเลือกไม่ได้ก็อย่ามายุ่งกับฉัน"

ปล.เรื่องนี้พระเอกยอมเมียหลงเมียมากนาจาา

ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ

อยากอ่านกันก็เม้นบอกไว้นะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

:)

เรื่องทั้งหมดที่เอามาเขียนมาจากจิตนาการและความขี้มโนของไรท์น้าเซฮุนไอรีนยุนอาไม่เกี่ยวยืมรูปเฉยๆค่า ^^

มีดราม่านิดหน่อยแค่ตอนเริ่มๆค่า ไม่ม่าเยอะ เพราะตัวไรท์เองก็ไม่ชอบ ถถถ