บาสเกตเตอร์

"ในที่สุดก่อเขารอบ" "โคจิดีใจอะไรนักหนา"ก่อมันหน้าดีใจนี้นา" ตารางการแข่ง "เราได้แข่งกับโรงเรียนคากุระครับ" ฌ สนามแข่ง "ตัวสูงกันทั้งนั้นเลย" "อย่าผึ่งตกใจเรายังไม่ได้แข่งเลยนะ" "จริงอย่างที่โคจิพูดนั้นสินะยังไม่รองก่อไม่รู้"  "ไปลุยกันเลย" โย้ช ถางโรงเรียนคากุระ "เตี้ยชะมัด" "อย่าไปดูถูกพวกเขาถาโดนทำเเตมได้จะพูดไม่ออก" "ครับ คุณโทเมะ" "เตียมตัวได้แล้ว" ปีด "เริ่มการแข่งขัน" เริ่มมาโรงเรียนคากุระได้บอลไป แล้ววิ่งผ่านกลองหลังได้อย่างสบาย ชู้ตเขาไปแล้วครับ นำไปก่อน2:0ครับ ผ่านไปหนึ่งควอเตอร์แล้วโรงเรียนคากุระนำโรงเรียนทาจิบะไป37:20 โรงเรียนทาจิบะจะทำยังไง"ทีมนั้นสูงมากเลยครับรุ่นพี่โคจิ" "อย่าผึ่งกลัวเรายังมีไผ่ตายอยู่" "มาลุยให้สุดแรงไปเลย" "โย้ช" เริ่มควอเตอร์ที่สองเแล้วครับ โรงเรียนทาจิบะได้บอล "ไปเลยโคจิ" เบอร์9ชูดแต่บอลไม่ได้ตงไปที่ห่วง แต่ไปอยู่ที่เบอร์10ครับ "เอาเลย" อึ้งกันทั้งสนามเลยครับเบอร์10 Dunk ได้ครับตัวสูงแค่ 160 Dunk ได้ครับผม "อะไรของมัน" "เยียมมากโคจิ" เวลาผานไป9:00นาทีแล้วทั้งสองทีมสู้กันไม่มีใครยอมใครครับ ตอนนี้คะแนน 85:83 ไม่หน้าเชื่อเลยครับ "ไอเตี้ยนั้น" "มาแล้วบค๊อกแล้ว" "ส่งงันหรอ" "ชูดเลยไอ" ได้คะแนนเท่ากันแล้วครับ85:85 "เอาบอลมา" "ครับคุณโทเมะ" เหลือเวลาแค่10วิสุดถาย "เตียมบค๊อก" "อะไรนะ จะชู้ตครึ่งสนามงันหรอ" เบอร์8ชู้ตครึ่งสนามครับ 6 5 4 3 2 1 ลงไปพอดีเลยครับโรงเรียนคากุระชนะโรงเรียนทาบิบะด้วยคะแนน88:85ครับ "รุ่นพี่ชนะแล้ว" โรงเรียนคากุระชนะด้วยลูกชู้ตของกัปตัน โทเมะครับ หน้าจะเป็นปีสุดทายของกัปตันทั้งสองโรงเรียนครับ "ทุกคนทำคำเขาลบ" "ขอบคุณครับ"   "หน้าสนใจนะเจ้าเบอร์10 " "เบอร์8ก้อน่าสน".   โปรดติดตามตอนไป