Ch.0 - บทนำ
บทนำจ้ะ
แสงแดดอ่อนๆของฤดูใบไม้ผลิได้สาดส่องผ่านช่องว่างระหว่างผ้าม่านเข้ามาภายในห้อง
เช้านี้เป็นหนึ่งในเช้าของวันอาทิตย์ในเดือนเมษายน
แต่ยังไงก็ตามจากการที่เมื่อคืนนี้ผมไม่สามารถขยับหรือพลิกตัวไปมาได้เลย ทำให้เช้านี้เป็นเช้าที่ผมได้ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกอันเลวร้ายมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
ส่วนสาเหตุก็มาจากรอบๆตัวผมที่กำลังนอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ในขณะนี้ มีเหล่าเด็กสาวกำลังหลับไหลอยู่
เริ่มจากนักเรียนม.ต้นสองคนที่กำลังกอดขาซ้ายและขวาของผมอยู่ตามลำดับ
หนึ่งในสองคนที่กำลังกอดขาของผมอยู่นั้น ได้ใช้ขาผมเป็นเหมือนหมอนข้างสำหรับกอด, ผมสีดำยาวของเธอกระจัดกระจายไปทั่วผ้าปูเตียงราวกับหมึกอินเดีย[1]
[1.]หมึกสีดำแบบธรรมดาที่ใช้กันทั่วไปสำหรับการวาดภาพการ์ตูน
อีกคนหนึ่งที่กำลังนอนอยู่ฝั่งตรงข้าม เธอนอนหันหลังอยู่(นอนบนขามองไปทางเท้า)และดูเหมือนกำลังถูหน้าไปมาบนขาของผมจากด้านใน
และถึงแม้ว่าเมื่อมองเธอจากภายนอกจะเห็นว่าเธอมีแขนและขาที่ยาวเหมือนนางแบบ
แต่มันก็ช่างน่าแปลกใจที่เธอชอบนอนขดตัวเอามากๆจนแลดูเหมือนสัตว์ตัวเล็กๆในขณะที่เธอหลับ
ต่อมาคือสาวน้อยม.ปลายผู้มีผมยาวประบ่ากำลังยึดแขนขวาของผมเอาไว้
ผมไม่รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอจับแขนผมไว้ในท่าตรึงล็อกแขน การจับของเธอนั้นแข็งแกร่งมาก
ดังนั้นจึงดูเหมือนว่าแขนของผมกำลังจะหักได้ทุกเมื่อ แล้วถ้าผมเคลื่อนแขนโดยไม่ระมัดระวังละก็ ผมคงจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บได้อย่างแน่นอน
ในอีกด้านหนึ่ง ที่แขนซ้ายของผมที่กำลังถูกสัมผัสอย่างใกล้ชิดเป็นนักเรียนม.ต้นที่มีผมสั้น เธอกำลังนอนหันหลังมาทางผม
ด้วยเหตุผลบางอย่างมือของผมอยู่ในท่าเอื้อมไปบนไหล่และวางลงบนหน้าอกของเธอ
มันเป็นความรู้สึกพอประมาณและอ่อนนุ่มมาก หน้าอกของเธอช่างรู้สึกอบอุ่นพอดีและพอดีกับฝ่ามือของผม
เมื่อรู้สึกตัวผมจึงค่อยๆดึงมือออกจากหน้าอกของเธอ
ผมขอสาบานว่าผมไม่ได้เป็นคนวางมือลงบนนั้นเอง
และสุดท้ายบนหมอนที่อยู่ระหว่างขาของผม
เธอเป็นเด็กประถมที่อยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่หก ในตอนนี้เธอกำลังนอนหลับสนิทอยู่
ในสถานการณ์นี้มันไม่มีที่จะให้ผมขยับเหลืออยู่เลย .....
นี่ไม่ตลกเลยนะ ขอเวลาผมอธิบายสักครู่ สาว ๆ เหล่านี้ทั้งหมดเป็น ... น้องสาวของผมเอง
แต่จะมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะถูกเลือก
และคนเพียงผู้เดียวที่จะทำการเลือกนั้น ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากตัวผมเอง
Guest
