เมื่อรัก ไม่อาจเป็นจริงได้

EP.1  [บังเอิญ]

"แก...แก... เฮ้ย!!แก" "ห้ะ .. ห้ะไรมีไร" "แกเป็นไรป่าวว่ะเบล เนี่ยฝนกับครีมเรียกเบลหลายรอบแล้วนะ" "ป่าว เห้ยเราไม่เป็นไร" "หรา นี่!! แกยังลืมพี่โจเค้าไม่ลงใช่ไหม" "..........." "เฮ้อ..ฝนก็ไม่รู้จะช่วยเบลยังไงดี ได้แต่สงสาร" "เราลืมพี่โจไม่ลงหรอก จะให้เราลืมคนที่แอบชอบมา 3 ปี..เป็นไปไม่ได้หรอกมันไม่มีใครจะลืมได้เร็วขนาดนั้นหรอกนะ " "ฝนรู้ว่าเบลรักพี่เค้ามากขนาดไหนแต่สุดท้ายตอนนี้มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมากับตัวเบลแล้วนอกจากจะทำใจ เพราะตอนนี้พี่โจกับแฟนเก่าพี่น้ำก็กลับมารักกันเหมือนเดิมอีกครั้ง แล้วเบลก็กลายเป็นคนที่แอบชอบพี่โจฝ่ายเดียวฝนว่ามันเจ็บกว่านะ" "เบลรู้และเข้าใจ เพราะที่ผ่านมาเบลก็เป็นคนที่แอบชอบแอบรักพี่โจฝ่ายเดียวอยู่แล้วนี่นา ฝนก็รู้ว่าพี่โจเค้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเบลชอบพี่เค้าอยู่ แต่เบลก็ยินดีกับพี่น้ำและพี่โจที่เค้ากลับมารัักกันเหมือนเดิมอีกครั้ง เบลทำใจไว้แต่แรกแล้วหล่ะ เพราะเบลรู้ว่าไม่มีทางที่เบลจะได้ไปยืนตรงตำแหน่งนั้น พี่เค้าสูงเกินไปสำหรับเบล Y_Y" "ไม่!! แต่ฝนกับครีมไม่ยินดีด้วย หืม.. ไอ้พี่น้ำอะไรนั่นไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย หน้าตา นิสัย แหวะ แย่ที่สุด ไม่รู้ทำไมต้องบังเอิญมาอยู่ร่วมชุมนุมเดียวกันด้วยก็ไม่รู้" 

....เมื่อเปิดเทอมที่ผ่านมา....

เย้ๆๆ "ประกาศ  ประกาศ ขอให้นักเรียนทุกคนกรุณามาเลือกลงทะเบียนชุมนุมกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ""เฮ้ยๆอยู่ชุมนุมไรกันดีอ่ะ  สวนพืชประดับดีม้ะ  หรือ.. ถ่ายรูปดีอ่ะ จะได้ถ่ายรูปตัวเองสวยๆอ่ะ เอาป่ะ เอาอันไหนดีอ่ะน้ำ" "ชั้นว่านะเราอยู่นาฏศิลป์ดีกว่าว่ะ ป่ะยัยหม่อนรีบไปลงทะเบียนกัน" "อ่าวแกไม่เอาถ่ายรูปหน่อยหรอ ..เฮ้ยแกรอด้วย" "เบลอยู่ชุมนุนไรดีอ่ะ ฝนกับครีมไปได้หมด" "เบลว่า ไปอยู่ชุมนุมนาฏศิลดีมั้ย เป็นชุมนุมที่พวกเราไม่เคยเข้าเลยอ่ะ""เออ เอาดิ พวกเราไม่เคยเข้ากันเลย ลองมารำไทยกันดูบ้างดีกว่าเนอะ"   ณ ห้องชุมนุมนาฏศิลป์.......................

"นักเรียนเดี่๋ยวครูจะให้นักเรียนเข้าแถวตามชั้นแล้วแนะนำตัวด้วยนะจ้ะ เริ่มจาก ป. 5 เลยนะจ้ะ" "สวัสดีค่ะหนูชื่อออมค่ะ สวัสดีค่ะหนูชื่อ ปลายฟ้าค่ะ  สวัสดีค่ะหนูชื่อโอปอล์ค่ะ สวัสดีค่ะหนูชื่อ ทรายค่ะ" "ต่อไป ป.6 จ้ะ" "สวัสดีค่ะหนูชื่อ ครีมค่ะ สวัสดีค่ะหนูชื่อ ฝนค่ะ สวัสดีค่ะหนูชื่อเบลค่ะ" "ดูเหมือนว่า ป.6 จะมีแค่ 3 คนนะ 55+ ไม่เป็นไรเพราะลงทะเบียนวันแรกมีเวลาตั้ง 5 วันเดี๋ยวก็มาเพิ่ม อ่ะต่อไป ม.1 " "สวัสดีค่ะหนูชื่อ น้ำค่ะ สวัสดีค่ะหนูชื่อหม่อนค่ะ" "ดูเหมือนว่าคนจะน้อยอีกแล้วนะ ม.1 นี่ ม.2 ไม่มี ม.3 เชิญจ้ะ" "สวัสดีค่ะชื่อปลายค่ะ สวัสดีค่ะชื่อใหม่ค่ะ สวัสดีค่ะ ชื่อนิวค่ะ สวัสดีค่ะชื่ออ้อนค่ะ" "ok จ้ะ ครูขอบอกไว้เลยนะจ้ะชุมนุมนี้ส่วนใหญ่จะเอาพวกป.6 กับ ม.1  2  3  ไปออกงานนะจ้ะครูมีเรื่องแค่นี้แหละ กลับกันได้เลยนะอย่าถะเหลถะไหลนะเด็กๆ" "น้ำ..เอ่อ.." "มีไรว่ะ หม่อน" "เอ่อคือหม่อนได้ข่าวว่าน้ำกับพี่โจเลิกกันเมื่อตอนปิดเทอมอ่ะแกเลิกกันแล้วหรอ??" "เฮ้ยแก เบาๆเดี๋ยวอย่าเพิ่งเดินเบล ครีม!! ฝนเผือกแปบ" "อะไรของแกอ่ะ ฝนแกฟังอะไรอยู่" "เฮ้ยพี่โจกำลังจะเลิกกับพี่น้ำในชุมนุมเราหรอวะแก" "แกจะถามทำไมเนี่ย เบลไม่รู้" "ก็นี่ไงถึงเผือกอยู่เบาๆดิ เบลสนิทกับพี่น้ำใช่ม้ะ" "เออ ต้องสนิทอยู่แล้วแหละแต่ไม่มากเท่าไร ก็เคยไปออกงานแสดงของโรงเรียนกับพี่เค้า ประมาณ 5-6 ครั้งอ่ะ" "งั้นแกต้องรีบฟังเพราะนี่เป็นเรื่องของพี่น้ำและพี่โจคนที่แกชอบๆอ่ะ" "เฮ้ยน้ำหม่อนขอโทษที่ถามนะ" "น้ำเลิกกับมันแล้วหล่ะ" "เอ่อแต่พี่โจเขารักแกมากเลยนะน้ำ แล้วพี่เขาขอเลิกแกหรอ" "ป่าวอ่ะชั้นนี่แหละที่ขอเลิกกับมัน อีพี่โจเขารักชั้นมากแล้วไงวะ น่าเบื่อกระจอกธรรมดาอ่ะ" "เมื่อกี้แกได้ยินพี่หม่อนกับพี่น้ำคุยกันป้ะ ฝนไม่เห็นว่าอีพี่น้ำนี่จะดีตรงไหนเลยดีแล้วหล่ะที่เลิกกับพี่โจแกจะได้คบกับพี่โจสักที" "เฮ้ยแกยัยฝน เบลสงสารพี่โจอ่ะคงเจ็บน่าดู พี่โจรักพี่น้ำมากเลยนะไม่น่าเลิกกันเลย" "อะไรก็เกิดขึ้นได้ ต่อให้รักกันมากแค่ไหนก้เลิกกันได้ทั้งนั้น" ณตอนเย็น........ "เปิดเฟส หน่อยดีกว่า จะทักพี่โจไปดีมั้ยน้าา พี่โจจะหาว่าเราเผือกป่าวง่ะ ทักดีมั้ย   ทัก ไม่ทัก  ทัก  ไม่ทัก..........

จะเกิดอะไรขึ้นโปรดติดตามตอนต่อไป ขอไลค์คนละอันเป็นกำลังใจหน่อยน้า

วอลล์ไวท์

เหล่าตัวละครในพาร์ทนี้

พี่โจ

เบล

ฝน

ครีม

พี่น้ำ

พี่หม่อน