อยู่ดี ๆ ฉัน ‘น้ำค้าง’ ก็โดนอีตา ‘ไฟฟ้า’ พี่ว้ากสุดกวนลากมาเล่นละครตบตาชาวบ้านว่าเป็นแฟนกัน
แล้วเรื่องความวุ่นวายก็เริ่มขึ้นเพราะ หัวใจของฉันดัน ‘หวั่นไหว’ กับเขาจริง ๆ
ไฟฟ้า: พี่ว้ากคณะวิศวะ สุดกวน(ใจ)..แค่เธอคนเดียว
น้ำค้าง: คนปกติทั่วไปที่เรียนคณะมนุษย์ฯ ปีสาม ผู้รักสงบแต่ดันชอบมีเรื่อง...กับเขาคนเดียว
บางวันอยากให้พระนางรักกันบางวันอยากให้ตีกัน
ไรท์แต่งนิยายแบบโนพล็อตโนแพลน (แต่งตอนจบก่อนกลาง ๆ แล้วตามหาพล็อตตรงกลางทีหลัง)
📍คำเตือน
1. นิยายมันคือนิยายอย่าหาความสมเหตุสมผล
2. อาจพบเนื้อหาไม่ตรงปก (เพราะไรท์หลงทางบ่อย)
ถึงนักอ่านที่น่ารัก
ไรท์กลับมาแล้วน้า นานพอตัวเลยที่ไรท์หายไปใช้ชีวิต ขอบคุณทุกๆคนที่ยังคงรอและขอโทษที่ทำให้รอนานขนาดนี้นะคะ สารภาพตรงๆเลยไรท์ตั้งใจเทจริงๆเพราะหมดไฟและต้องจัดการชีวิตตัวเอง แต่พอลองแวบเข้ามายังเห็นทุกคนมาคอมเมนต์ถามหากันตลอด เลยทำให้ไรท์ตัดสินใจกลับมาเขียนต่อและไรท์กลับมาพร้อมหน้าปกใหม่ด้วยทุ่มให้ทุกๆคนที่รอกันเลย หวังว่าจะชอบกันนะคะ ฝากติดตามกันต่อด้วยนะคะเนื้อเรื่องอาจจะมีปรับๆบ้าง ไรท์จะทยอยลงให้ หลังจากนั้นจะอัพตอนใหม่ค่ะ (กลับมานั่งอ่านแล้วกรีดร้องกับตัวเองทุกห้าวิ ตูเพ้ออะไรเนี่ย5555555) สุดท้ายแล้วเนื้อเรื่องคงดำเนินไปแบบกาวๆตามเดิม เพราะจะแก้ใหม่ทั้งเรื่องคงไม่ได้ ให้ยัยน้ำค้างกับตาไฟฟ้ามันรับบทพระนางตบจูบไปนั่นแหละ ไว้แก้ตัวเรื่องใหม่เลยขอบคุณทุกๆคนอีกครั้งนะคะ
Guest
