ตุ้บ!!!
เขมราชโยนร่างของหนูนาไปที่เตียงขนาดใหญ่ของตนเอง
"โอ้ย" หนูนาร้องเมื่อร่างของตนกระทบกับที่นอนแล้วรีบหันหลังคลานหนีไปยังปลายเตียง
"มานี่....จะไปไหนหนูนา"
เขมราชตวาดขึ้นก่อนที่จะจับข้อเท้าของหญิงสาวร่างเล็กที่พยายามคลานหนีลงจากเตียง
"ฮือ...อย่าทำอะไรหนูนาเลยนะค่ะ หนูนาขอโทษ" เธอร้องไห้พร้อมพนมมือไว้กลางอกของตนเอง
"เธอจะขอโทษฉันทำไม คนที่เธอต้องขอโทษคือแม่ของฉัน คนที่เก็บครอบครัวเธอมาเลี้ยง แต่เธอกลับทำเขาตาย...คนๆนั้นคือแม่ของฉันไง"
เขมราชตวาดใส่หน้าของหนูนาที่กำลังร้องไห้และส่ายหน้าไปมา
"น... หนูไม่ได้ตั้งใจ หนูนา ข..ขอโทษ ฮือ....."
"คำขอโทษของเธอมันทำให้แม่ฉันฟื้นไหม. ห๊ะ....หนูนา ตอบฉันสิ...."
เขมราชจับแขนหนูนาทั้งสองข้างพร้อมเขย่าแรงๆ หนูนาได้แต่ร้องไห้เพราะตอนนี้เธอไม่รู้สึกเจ็บแต่เธอกลัวมากกว่า
ผลงานเรื่องแรกค่ะ ฝากติดตามด้วยนะค่ะ
เรื่องนี้พระเอกใจร้ายกับนางเอกมาก
หากไม่ชอบให้กด x ได้เลยนะค่ะ
คอมเม้นได้ ด่าได้แต่อย่าแรงนะค่ะ
ชื่อเรื่องซ้ำบอกได้นะค่ะ
Guest
