คนเย็นชา

สวัสดี!! เราชื่อครีม ชื่อโหลเนาะ--' เเต่เรื่องราวความรักของเรานี่ไม่โหลนะ มันเป็นเรื่องราวที่เกินขึ้นในชีวิตอันน้อยนิดที่อยู่มาบนโลกนี้ของเรา-.- เฮ้อมมมม ตอนนี้เราอยู่ปี1-----เริ่มเลยละกันน-----

เรื่องราวของเรามันเกินขึ้นจากความบังเอิญ.....

นี่ครีมมมๆ>>เสียงเพื่อนคนนึงพูดขึ้นมา (อีนางคนเนี่ยชื่อ ฟาง นางเป็นคนสวย สวยมากจนมีหนุ่มมาหาแทบทุกวันเลยแหละ-'- เราหละ!!!! ไม่มีใครเลยค่ะเธออออออ)

ฟาง:ไปกินข้าวกันๆ

เรา:ไปดิหิวไส้จะขาดอยู่เเล้ววว

------------ระหว่างกินข้าว---------

จู่ๆก็มีรุ่นพี่คนนึงในคณะเดินมาหาเราสองคน

รุ่นพี่:น้องครับบ มีน้องชื่อฟางปะครับ

เรา:(อีฟางอีกแล้วหรอ)

ฟาง:อ๋อ! ใช่ค่ะะ (เสียนอ๋อยเกินเยียวยา)

รุ่นพี่:พอดีเพื่อนพี่ชอบน้องอะครับ โต๊ะนู้นอะครับ พร้อมชี้นิ้วไปที่โต๊ะกลางโรงอาหารที่มีรุ่นพี่ผช.นั่งอยู่ประมาณ 5-6คน

ฟาง:คะะะ???!

รุ่นพี่:เดินไปคุยกับเพื่อนพี่ได้ปะครับ

ฟาง:ตอบตกลงทันที

เรา:(เทกูไปหาผู้อีกเเล้วหรอ?)

ฟาง:นำไปเลยค่ะ

รุ่นพี่:ครับ

----ถึงตอนนั้นเราก็ไม่รู้รอกว่าเขาคุยไรกัน-.-อดเลยเรา---

เราเริ่มมองนาฬิกา... เฮ้ยยยย!! เลยเวลาเรียนมาแล้วนี่หว่าจารย์เชคชื่อด้วย เรารีบเดินไปเก็บจานเเช้วตรงไปที่โต๊ะของรุ่นพี่กลุ่มนั้นทันที

เรา:ฟางงงง!(รุ่นพี่ก็มองทั้งโต๊ะเลยสิคะ) เลยเวลาเรียนเเล้วๆ ไปเร็ว ในขณะนั้นมีรุ่นพี่คนนึงดึงแขนเราไว้>>>>เราขอเเทนเขาว่าพี่กัน!<<<<

พี่กัน:น้องเดี๋ยวพี่ไปส่งเองมาคุยกับพี่แปปนึง ฟางอะเดี๋ยวเพื่อนพี่มันก็ไปส่งเองแหละ

เรา:ค่ะะ?

พี่กัน:นี่น้อง!(พร้อมกับทำหน้านิ่ง)

เรา:คะะะ?

พี่กัน:ฝากบอกเพื่อนด้วยนะว่า ให้มาจับพี่รหัสน้องรหัสที่ห้องพี่ที่อาคาร7ด้วยนะ

เรา:แค่นี้หรอคะ?

พี่กัน:ครับ!(หน้านิ่งได้อีก)

นี่แหละคือจุดเริ่มต้นนนนนนนน