วารายา

ซ่า ฮือ ๆๆ ซ่า ๆ เสียงร้องไห้ของสาวสวยที่ตัวเปียกโชกกำลังร้องไห้แข่งกับฝนอย่างเอาเป็นเอาตาย ใบหน้าสวยๆ ของหญิงสาวเปียกไปด้ยวนํ้าตา และ นํ้าฝน เธอกำลังเดินอยู่บนถนน อย่างไม่มีวี่แววว่าจะหยุดเดิน  บรืน บรืน เสียงรถยนต์ คันสีดำ ที่กำลังขับมาอย่างรวดเร็ว ไม่ได้ทำให้หญิงสาวนั้นหยุดเดินเลยแม้แต่น้อย แต่เธอกลับร้องไห้ออกมาหนักขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้เธอเดินมาจนถึงฟุตบาตแล้ว เธอเดินเลี้ยวซ้าย ไปอย่างหมดหวัง เมื่อเธอไม่อยากจะให้พ่อคนเดียวในครอบครัวของเธอเห็นเธอตอนนี้ เธอจึงเลือกที่จะไปบ้านของเพื่อนหนุ่มของเธอแทน เพื่อนหนุ่มของเธอเป็นคนใจดี ถึงแม้เธอจะไม่เคยไปบ้านของเพื่อนหนุ่มคนนี้ แต่เพื่อนของเธอบอกที่อยู่ของบ้านไว้ให้เธอได้มาเที่ยวบ้านเมื่อนานมาแล้ว หญิงสาวเดินมาหยุดที่หน้าบ้านแห่งหนึ่ง อันที่จริงเธอไม่ควรจะเรียกว่าบ้านเลย เพราะ มันเหมือนปราสาท ซะมากกว่า เธออยู่หน้าบ้าน(ที่เกือบจะเป็นปราสาท)อยู่นาน  จนมี นปภ. มาถามว่า "มาหาใครเหรอจ๊ะหนู" นปภ. ถามด้วยความเป็นมิตร แต่เมื่อเธอกำลังจะตอบเธอก็เป็นลมไปเสียแล้ว

เรื่องนี้เป็น เรื่องแรกของ วารายา เลยนะ ถ้าผิดตรงไหนก็ติ ชมกันได้นะจ๊ะ ฝากติดตามกันด้วยนะจ๊ะ