กลิ่นวิกาล

"กลิ่นวิกาล" 

ยามที่โลกหลับใหลและความเงียบงัน  ช่วงเวลาที่แสงจันทร์ทอดเงาลงบนผืนดิน 

กลับเป็นชั่วโมงแห่งการตื่นของผู้ที่ใช้หัวใจฟังเสียงของรัตติกาล  

ราวกับฝูงหมาป่า ที่ออกเดินในความมืด   

สายตาจับต้องรายละเอียดเล็กน้อยที่คนอื่นมองข้าม และทุกลมหายใจเต็มไปด้วย  

"กลิ่น"  

แห่งแรงบันดาลใจที่โชยมาในความเงียบ 

"วิกาล"  

ไม่ใช่เพียงกลางคืน แต่คืออาณาจักรแห่งจินตนาการ  

สายหมึกไหลราวกระแสน้ำ และทุกถ้อยคำที่เกิดขึ้นล้วนซึมซับกลิ่นอายของความฝัน  

ความลึกลับ และเรื่องราวที่ไม่อาจเกิดขึ้นได้ในยามกลางวัน 

ผู้ล่า  

ที่ซ่อนอยู่ในมุมมืดของความคิด  

เปลี่ยนความเงียบให้เป็นถ้อยคำ เปลี่ยนความมืดให้เป็นภาพฝัน และทิ้งร่องรอยไว้ให้ผู้อ่านติดตาม… 

_______________________________________________ 

5555  เอางี้นะ ตอนแรกกะจะเป็นนักเรียนสายพรรณา แต่ฉันว่าเอาพอดีๆ เข้าถึงง่ายดีกว่า  

"กลิ่นวิกาล" 

สั้นๆเลย คือฉันหัวแล่นตอนกลางคืนค่าาาา  

เรื่องแรกขอเปิดด้วยฟิคเบาสมอง แล้วก็ สนองความเป็นสาววายของตัวเองก็แล้วกันน้าาาา  

ฝากติดตามด้วยนะพวกเธอ