พุธ กลางวัน

ฉันไม่ได้เขียนนิยายเพื่อให้คนรักกันอย่างสวยงาม 

เพราะฉันไม่เชื่อว่าความสัมพันธ์ทุกอย่างต้องจบด้วยคำว่า "รัก" 

ฉันเขียนเรื่อง “เซ็กส์” เพราะมันคือภาษาโบราณของร่างกาย 

เพราะมันคือบทสนทนาที่ซื่อสัตย์ที่สุดของมนุษย์ 

ใครบางคนบอกว่า "นิยายอีโรติก" เป็นของสกปรก 

ฉันกลับมองว่า มันคือกระจกที่สะท้อนใจคนได้ตรงที่สุด 

คนที่มองเซ็กส์เป็นเรื่องต่ำ... อาจไม่ใช่เพราะมันต่ำ 

แต่อาจเพราะเขาเองยังกลัวจะยอมรับว่าตัวเองก็เคย ‘หิว’ 

ฉันไม่เขียนเพื่อยั่วยวน 

ฉันเขียนเพื่อเปิดประตูห้องที่คุณไม่กล้าเปิดแม้แต่กับตัวเอง 

และถ้าคุณยังอ่านมาถึงตรงนี้ — แสดงว่าคุณก็เหมือนฉัน 

เราแค่ซื่อสัตย์กับสัญชาตญาณของตัวเอง... มากกว่าคนอื่นนิดหน่อย 

พุธกลางวัน 

ผู้เขียน “คนแปลกหน้า” 

จงจำชื่อนี้ไว้ — ถ้าคุณยังอยากรู้ว่าร่างกายกับความลับมันพาไปได้ไกลแค่ไหน 

---- 

ฉันเริ่มต้นด้วยความหิว... แต่ฝันจะไปให้ถึงความหมาย 

วันนี้ ฉันยังเป็นแค่นักเขียนหน้าใหม่ ที่เขียนด้วยสัญชาตญาณ และคำที่ซื่อสัตย์ 

นิยายของฉันอาจไม่สมบูรณ์แบบ 

แต่มันเต็มไปด้วยเงา รอยขีดของแรงปรารถนา และเศษเสี้ยวของความกล้า 

พุธกลางวัน คือก้าวแรกของฉันในโลกนิยายอีโรติก 

ขอบคุณทุกคำติชม — เพราะฉันยังต้องพัฒนาอีกมาก 

ความหวังของฉันไม่ใช่แค่มีผู้อ่าน... 

แต่คือการเป็น “นักเขียนมืออาชีพ” ที่คุณเชื่อใจได้ในทุกบรรทัด