สวัสดีครับ... 

ฉันคือคนธรรมดาคนหนึ่ง ที่เคยรู้สึกว่า "โลกนี้ไม่ต้องการฉันอีกแล้ว" 

โรคซึมเศร้าไม่ได้เริ่มต้นจากความอ่อนแอ แต่มันค่อย ๆ ลอบกัดกินหัวใจ…เงียบ ๆ 

ฉันเคยเงียบมากจนแทบไม่มีใครได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของฉันเลย 

แต่แล้ววันหนึ่ง ฉันเริ่มเขียน 

เขียนในวันที่ไม่รู้จะพูดกับใคร เขียนในวันที่น้ำตาไหลโดยไม่มีเหตุผล 

ตัวหนังสือกลายเป็นที่หลบภัย...และสุดท้ายกลายเป็นทางรอด 

วันนี้ ฉันยังอยู่...เพราะการเขียน 

หากเรื่องราวของฉันจะช่วยให้ใครสักคนรู้ว่า “คุณไม่ได้อยู่คนเดียว” 

นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ฉันยังอยากเขียนต่อไป 

แสดงเพิ่มเติม

129

เข้าชม

0

เพิ่มลงคลัง

1

ถูกใจ

0

ดาวน์โหลด

1

ความคิดเห็น