

โปรโมชันสำหรับอีบุ๊ก
ซื้ออีบุ๊กปลดล็อกนิยาย ดูตอนที่จะปลดล็อกเมื่อซื้อ
คำโปรย
สาวไทยมาเกิดใหม่เป็นคุณหนูทองพันชั่งจวนเสนาบดีกรมพิธีการ โลกใหม่ที่ไช่เซียงฮวามาเกิดนั้นเป็นโลกแห่งเทพเซียน ปีศาจ พลังธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ และธาตุหายากเช่นสายฟ้า มิติธาตุและมืด
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
ตอนทดลองอ่าน ()
ยังไม่มีตอนทดลองอ่าน
เกี่ยวกับนักเขียน
ติดตามนามปากของไรท์ได้ที่นามปากกา
ซูเมี่ยวหลิง
ทุกแพลทฟอร์มหลัก



อีบุ๊กของ ซูเมี่ยวหลิง(sumiaoling) (9)
แก้ไขรีวิว
สามารถแก้ไขรีวิวได้อีก 24 ชั่วโมงหลังการแก้ไขล่าสุด
เมื่อแก้ไขรีวิวแล้ว จำนวนถูกใจและการตอบกลับนั้นจะถูกรีเซ็ต
ไม่สำเร็จ
สามารถลบหรือแก้ไขรีวิวได้อีก 24 ชั่วโมงหลังจากการแก้ไขล่าสุดเท่านั้น
ไม่สำเร็จ
สามารถลบหรือแก้ไขรีวิวได้อีก 24 ชั่วโมงหลังจากการแก้ไขล่าสุดเท่านั้น
ไม่สำเร็จ
สามารถเขียนรีวิวได้เมื่ออายุสมาชิกเกิน 72 ชั่วโมงเท่านั้น
ยืนยันการลบ
เมื่อลบรีวิวนี้แล้ว จะไม่สามารถถูกเรียกคืนกลับมาได้
ตอนนิยายที่จะปลดล็อกเมื่อซื้อ
ตอนนิยายที่เข้าร่วมโปรโมชัน
- #1 บทที่ ๑ เหตุใดรู้สึกราวกับโดนตบหน้า
- #2 บทที่ ๒ ตำราสวรรค์หมื่นบุปผา
- #3 บทที่ ๓ เศษแก้วก็ดีเศษหน้าก็ดี
- #4 บทที่ ๔ เข้าใจวิถีก็ดีกว่าอยู่แบบกลวง ๆ
- #5 บทที่ ๕ หลานรักของอา
- #6 บทที่ ๖ จะทนเห็นนางเจ็บปวดได้อย่างไร
- #7 บทที่ ๗ ฐานทัพใหม่ของเซียงฮวา
- #8 บทที่ ๘ ไม่กล้ารับปากเจ้าค่ะไม่กล้า
- #9 บทที่ ๙ เปิดไหมถามใจดู
- #10 บทที่ ๑๐ หากเจ้าไม่บริสุทธิ์ข้าจะไม่แต่งกับเจ้า
- #11 บทที่ ๑๑ ก็ไม่ได้แก่แค่ใช้ชีวิตมานาน
- #12 บทที่ ๑๒ ต้องแต้มโป้งด้วยหรือไม่
- #13 บทที่ ๑๓ ตำราชะตาคาด(การณ์)
- #14 บทที่ ๑๔ ความเงื่อนงำมักนำพามาซึ่งเสน่ห์
- #15 บทที่ ๑๕ เขาบอกข้าว่าควรกลับบ้านไปนอนกอดแม่
- #16 บทที่ ๑๖ อาอยากจะบอกว่า…
- #17 บทที่ ๑๗ เอาไว้สร้างรังรักของเรา
- #18 บทที่ ๑๘ เอามากำไว้ดั่งเป็นลูกไก่
- #19 บทที่ ๑๙ มันถ่ายทอดผ่านดีเอ็นเอได้
- #20 บทที่ ๒๐ ต้องทำถึงเพียงนี้เชียวหรือ
- #21 บทที่ ๒๑ เขาว่าหากของเข้าตัวจะเป็นกระสือ
- #22 บทที่ ๒๒ ความอยากรู้เปรียบดั่งฮอร์โมนของบุรุษในวัยกลัดมัน
- #23 บทที่ ๒๓ หากใช่กดหนึ่งไม่ใช่กดสอง
- #24 บทที่ ๒๔ เจ้าใจเต้นแรงให้กับสิ่งใด
- #25 บทที่ ๒๕ เพื่อบุรุษแล้วทำได้ทุกอย่าง
- #26 บทที่ ๒๖ หากเป็นไปได้ก็บ้านใครบ้านมัน
- #27 บทที่ ๒๗ แน่นอนว่าย่อมเอาไปกู้ชาติ
- #28 บทที่ ๒๘ มันเป็นซิกเนเจอร์
- #29 บทที่ ๒๙ นางสนองโอษฐ์
- #30 บทที่ ๓๐ แล้วเราจะบิงโกไปด้วยกัน
- #31 บทที่ ๓๑ เลียนแบบแหละดูออก
- #32 บทที่ ๓๒ ข้าชอบแบบเกลี้ยง ๆ
- #33 บทที่ ๓๓ ฝรั่งกินได้หรือไม่
- #34 บทที่ ๓๔ ไม่ปล่อยใช่ว่าจะไม่หลุดมือ
- #35 บทที่ ๓๕ ต้นกล้าพันธ์ุดีเพราะปุ๋ยดี
- #36 บทที่ ๓๖ หมายมั่นปั้นมือ
- #37 บทที่ ๓๗ ต้องสิบแปดเท่านั้นถึงจะทำได้
- #38 บทที่ ๓๘ สิ่งที่กล้าฝันไม่ได้เป็นอย่างหวัง
- #39 บทที่ ๓๙ คนไม่สิ้นฤทธิ์
- #40 บทที่ ๔๐ ความเปราะบางของสตรีไม่มีจริง
- #41 บทที่ ๔๑ โปรดช่วยปลุกไฟในตัวข้าที
- #42 บทที่ ๔๒ ชะนีน้อยหัดเป็นสาว
- #43 บทที่ ๔๓ ใครว่าขึ้นหลังเสือแล้วลงยาก
- #44 บทที่ ๔๔ คนที่สนิทใจที่สุด
- #45 บทที่ ๔๕ ศึกแห่งลงกา
- #46 บทที่ ๔๖ เรื่องงานบ้านงานเรือนขอให้บอก
- #47 บทที่ ๔๗ เป็นเพราะหลังคามันผุพัง
- #48 บทที่ ๔๘ หรือเจ้าจะผิดคำพูด
- #49 บทที่ ๔๙ ฆ่ากันให้ตายเสียยังดีกว่า
- #50 บทที่ ๕๐ ความรักของเราเปรียบดั่งการเดินทาง
- #51 บทที่ ๕๑ ไม่ขอเสพติดสิ่งใด
- #52 บทที่ ๕๒ ก็คนมันสวยช่วยไม่ได้
- #53 บทที่ ๕๓ สร้างปีกเป็นของตัวเอง
- #54 บทที่ ๕๔ ก็เจ้าเป็นคนบาป
- #55 บทที่ ๕๕ ใหญ่กว่าเป็นไหน ๆ
- #56 บทที่ ๕๖ อยากเป็นจ้าวครองแคว้นหรือไม่
- #57 บทที่ ๕๗ สีสันของมันช่างหลอกตา
- #58 บทที่ ๕๘ ไม่สู้ให้ข้ากัดตัวเอง
- #59 บทที่ ๕๙ ทัศนคติติดลบ
- #60 บทที่ ๖๐ ข้าไม่ชอบท่านี้
- #61 บทที่ ๖๑ คนฉลาดมักร้ายได้ลึกซึ้งกว่าคนโง่ (๑)
- #62 บทที่ ๖๒ คนฉลาดมักร้ายได้ลึกซึ้งกว่าคนโง่ (๒)
- #63 บทที่ ๖๓ หอเหยาหยวน (๑)
- #64 บทที่ ๖๔ หอเหยาหยวน (๒)
- #65 บทที่ ๖๕ แขกตั้งใจรับเชิญ (๑)
- #66 บทที่ ๖๖ แขกตั้งใจรับเชิญ (๒)
- #67 บทที่ ๖๗ ทำให้มันง่าย
- #68 บทที่ ๖๘ เทียบเชิญจากหม่าหวงโฮ่ว
- #69 บทที่ ๖๙ แจกันแห่งวิญญาณ
- #70 บทที่ ๗๐ งานเลี้ยงน้ำชา
- #71 บทที่ ๗๑ จากกันครั้งนี้ใช่ว่าจะตลอดไป
- #72 บทที่ ๗๒ แล้วพบกันใหม่
- #73 บทที่ ๗๓ ว่าที่เทพบุปผา
- #74 บทที่ ๗๔ จำต้องกล่าวตามตรง
- #75 บทที่ ๗๕ ขอลองงานจากท่านปู
- #76 บทที่ ๗๖ เมื่อเวลาผ่านไป
- #77 บทที่ ๗๗ เมื่อนางกลับมา
- #78 บทที่ ๗๘ ข้าคิดถึงเจ้า
- #79 บทที่ ๗๙ อย่าได้จากกันไปไหนอีก
- #80 บททีี่ ๘๐ รับดอกไม้หรือไม่เจ้าคะ
- #81 บทที่ ๘๑ ไม่ได้ว่างงาน
- #82 บทที่ ๘๒ ตำหนักบูรพา
- #83 บทที่ ๘๓ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ
- #84 บทที่ ๘๔ ข้าแรงดีมาก
- #85 บทที่ ๘๕ เข้าวัด
- #86 บทที่ ๘๖ ตัวทำละลาย
- #87 บทที่ ๘๗ ไร้สาระ
- #88 บทที่ี ๘๘ สหายเก่า
- #89 บทที่ ๘๙ ขนลุก
- #90 บทที่ ๙๐ ร่องรอยปริศนา
- #91 บททีี่ ๙๑ ไว้หน้าตัวเอง
- #92 บทที่ ๙๒ เดี๋ยวข้าจะเอาคืน
- #93 บทที่ ๙๓ ใจเต้นแรงกับคนเดิม
- #94 บทที่ ๙๔ ขอซื้อคืน
- #95 บทที่ ๙๕ คนใกล้ตัว
- #96 บทที่ ๙๖ พลังมาร
- #97 บทที่ ๙๗ จะช่วยได้อย่างไร
- #98 บทที่ ๙๘ แสดงตามอารมณ์หยุดตามสมควร(?)
- #99 บทที่ ๙๙ ท่านพ่อใกล้แล้ว
- #100 บทที่ ๑๐๐ ศิษย์พี่คนเดิม
- #101 บทที่ ๑๐๑ พานางมาด้วยสิ
- #102 บทที่ ๑๐๒ ไม่ใช่ใครที่ไหน
- #103 บทที่ ๑๐๓ ตำหนักคุนหนิง
- #104 บทที่ ๑๐๔ ไปด้วยกันนะ
- #105 บทที่ ๑๐๕ เข้าเฝ้าแม่สามี
- #106 บทที่ ๑๐๖ เจิมตำหนัก
- #107 บทที่ ๑๐๗ เจอของไม่ดีเอง
- #108 บทที่ ๑๐๘ เพิ่งเริ่มต้น
- #109 บทที่ ๑๐๙ ข่าวถึงหู
- #110 บทที่ ๑๑๐ ปล่อยเสือเข้าป่าเอง
- #111 บทที่ ๑๑๑ ขอบคุณเขาเสียสิ
- #112 บทที่ ๑๑๒ ผลกระทบของการกระทำ
- #113 บทที่ ๑๑๓ มีงานเข้า
- #114 บทที่ ๑๑๔ มารผู้หลบซ่อน
- #115 บทที่ ๑๑๕ ใครคือมาร
- #116 บทที่ ๑๑๖ หนทางรักษา
- #117 บทที่ ๑๑๗ บทลงโทษสุดน่าหวาดกลัว
- #118 บทที่ ๑๑๘ ปลดไท่จื่อเฟย
- #119 บทที่ ๑๑๙ ข้าจะหาทางให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม
- #120 บทที่ ๑๒๐ ให้เวลาเจ้าเข้าใจ
- #121 บทที่ ๑๒๑ วายร้ายสองหนาว
- #122 บทที่ ๑๒๒ แย่งม้า
- #123 บทที่ ๑๒๓ อัลลิคอร์น
- #124 บทที่ ๑๒๔ ไปไหนมาเอเอสเอ็มอาร์
- #125 บทที่ ๑๒๕ พลังความรัก
- #126 บทที่ ๑๒๖ ตามล่าพ่อมด (๑)
- #127 บทที่ ๑๒๗ ตามล่าพ่อมด (๒)
- #128 บทที่ ๑๒๘ ตามล่าพ่อมด (๓)
- #129 บทที่ ๑๒๙ เฒ่าร้ายเด็กอนาคต (๑)
- #130 บทที่ ๑๓๐ เฒ่าร้ายเด็กอนาคต (๒)
- #131 บทที่ ๑๓๑ ไม่ใช่สิ่งที่ควบคุมได้ (๑)
- #132 บทที่ ๑๓๒ ไม่ใช่สิ่งที่ควบคุมได้ (๒)
- #133 บทที่ ๑๓๓ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
- #134 บทที่ ๑๓๔ ลิขิตให้รักบังคับให้ลืม
- #135 บทที่ ๑๓๕ หลงฮ้าวจีเหล่ย
- #136 บทที่ ๑๓๖ เครื่องหมายการค้า
- #137 บทที่ ๑๓๗ หน้าที่หลักของเทพฝึกหัดปีหนึ่ง
- #138 บทที่ ๑๓๘ เปรี้ยวมากไหม
- #139 บทที่ ๑๓๙ กางเกงเขียวไปนะ
- #140 บทที่ ๑๔๐ เจ้าตะกละ
- #141 บทที่ ๑๔๑ มิตรรักนักหยุมหัว
- #142 บทที่ ๑๔๒ เยือนแดนปีศาจ
- #143 ๑๔๓ รู้สึกทรงพลังขึ้นมา
- #144 บทที่ ๑๔๔ ราคานักท่องเที่ยว
- #145 ๑๔๕ คิดเผื่อ
- #146 บทที่ ๑๔๖ แท้จริงแล้วข้าเป็นลูกครึ่ง
- #147 บทที่ ๑๔๗ ข้ารักเจ้า
- #148 บทที่ ๑๔๘ งามหรือไม่
- #149 ๑๔๙ ข่าวลือแพร่สะพัด
- #150 บทที่ ๑๕๐ ไม่ไหวแต่ก็ได้อยู่
- #151 บทที่ ๑๕๑ กุหลาบดำ
- #152 บทที่ ๑๕๒ รักนิรันดร์ (จบ)