คำโปรย
เมื่อชะเอม มาทำงานเป็นแม่บ้านคนใหม่ในหอพักชาย หลังจากที่ทำงานช่วงแรกๆผ่านไป หญิงสาวก็ไม่พบอะไรผิดปกติ นักศึกษาชายที่อยู่ในหอ ต่างก็เข้ามาทักทายและเรียกใช้งานเธออยู่ตลอด และเธอก็เริ่มรู้จักเจ้าของห้องต่างๆมากขึ้น จนกระทั่งวันนี้... (ที่รัก อย่าใจร้อนสิคะ อ๊ะ อย่างเพิ่งล้วงสิ แม่บ้านยังไม่ออกไปจากห้องเลย อื้อ...) (กว่าแม่บ้านจะล้างจานและล้างห้องน้ำเสร็จ เราก็คงเสร็จกันคนละรอบแล้วที่รัก อ้าขาออกกว้างๆนะ) "มะ ไม่อายผีสางก็น่าจะอายเราบ้าง กลางวันแสกๆ"
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
เกี่ยวกับนักเขียน
ให้ดาวนักเขียน
เล่มอื่นๆ ในซีรีส์นี้ (15)
อีบุ๊กของ บทสุดท้าย (179)
