

คำโปรย
อดีตหญิงสาว ที่มีจิตใจแสนดีงาม ต้องกลายมาเป้น คนที่มีจิตใจชั่วช้า เพราะความเคียดแค้น ความอาฆาต ความหลงผิด ทำให้จิตใจของเธอต้องลุกเป็นไฟ เพื่อรอคอยการแก้แค้น จากคนเคยดูถูกเหยียดหยามศักดิ์ศรีของเธอ “ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง แกอยากรู้ไหม ว่าวันนี้เป็นวันอะไร?” หล่อนยิ้มเยาะเล็กน้อย “วันนี้มันก็เป็นวันตายของแกไงล่ะนังโง่”ให้สะสมในสิ่งที่คนๆนั้นเคยทำกับเธอไว้ “ชลจ๋า เธอปล่อยฉันไปเหอะนะจ๊ะชล ฉันสำนึกผิดแล้วจริงๆนะจ๊ะชล ชลปล่อยฉันไปเหอะนะจ๊ะ เรามาเริ่มต้นนับหนึ่งกันใหม่นะจ๊ะชล ฉันไหว้ล่ะ ปล่อยฉันไปเหอะนะจ
เกี่ยวกับนักเขียน