วันนี้มอนว่างกี่โมง

เดียจะเข้าไปหาคุณนานะ

แง่ะ

ทำไงดีๆ ใกล้กำหนดส่งงานแล้ว เดียยังติดต่อคุณนานะไม่ได้เลย

ได้หรอค่ะ

มอนมารับเดียหน่อยสิ

น่ารักที่สุดเลย

😊😊😊

กี่วันค่ะ

3 วันละกัน

เดียวอยากไปบ้านมอนมานานละ

รอมอนชวนตั้งนาน

ตั้งใจทำงานนะคะ

เดียรอที่คอนโดนะ เจอกันคะ

ไอ้มอน มาทางนี้หน่อย

นู้น

จัดการมันซะสิ

พวกมึงโกงกู!! เอาเงินกูคืน!!

มะ มึงรู้ได้ไง

มึงว่าใคร

พูดอะไรของมึง

พระจงพระเจ้าอะไรฉันไม่สน!!

แกต้องเอาเงินของฉันคืนมา!!

มึงว่าใคร!

(โดนสะกด)

......

(ตื่นจะจากมนต์สะกด)

ไง

ได้ข่าวว่ามีปัญหาอีกแล้ว

พวกทาสบาป

หึ

ไอ้มอม

😏😏😏

ผัวมึงทำกับกูไว้เจ็บแสบมาก

วันนี้มึงจะต้องเป็นของกู

ลิเดีย

😏😏😏

(เหวี่ยงเข้ากำแพง)

มึงหนีกูไม่รอดหรอก

(ล็อคแขน กระดมจูบที่คอ)

เงียบ!! ถ้ามันยังไม่อยากตาย

(ระดมจูบต่อ)

อ้าก!!

(จับขาลิเดีย)

แสบนักนะมึง!!

(ขึ้นคร่อมแล้วจับล็อค หยิบมีดออกมา)

ตายซะเถอะ!!!

(แท่งลงมา)

อ้ากกกกกก

(ดิ้นลงไปกับพื้นด้วยความเจ็บปวด)

👀

(ค่อยยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน)

(หันไปมองมาตกรด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง)

อึก! (จับมือตัวเอง)

มึงจะต้องชดใช้ในสิ่งที่มึงทำลงไป!!

😨😨😨

เลือกเอาว่ามึงจะไปนรกกับกู หรือจะชดใช้กรรมบนโลกนี้

(วิ่งออกไปหาตำรวจ)

(ใช้พลังปิดประตู ล็อคให้สนิท)

หายกลัวยังครับ

(วางร่างลิเดียลงกับเตียง)

ผมรู้ว่าเดียมีเรื่องอยากจะถามผมมากมาย

แต่วันนี้เดียพักก่อนนะ

(เดินออกไป)

(หันกลับมาทางลิเดีย)

อย่าเลยครับ

ผมอยู่มีแต่ก็ทำให้เดียกลัว

👀

ก็ได้ครับ

คุณพักเถอะ เดียวผมเก็บห้องให้

เดีย!

คุณเป็นไรเปล่า (สำรวจตัวเดีย)

ขาเดียมีเลือดนิ

(เลียแผลเดีย)

อยู่นิ่งๆนะครับ

เรียบร้อยแล้วครับ

(ยิ้มให้แล้วเดินไปเก็บห้อง)

.......

(พยายามเก็บ)

ผมเก็บ....

👀

เปล่าครับ แค่ผมเห็นเดียหัวเราะได้แล้ว

😊😊😊

(เดินมานั่งข้างๆเดีย) เดียกลัวผมมากไหม

ผมขอโทษนะ ที่ทำให้เดียกลัว

ไม่ต้องฝืน...

.......

เดีย

ใช่ครับ

มีสิครับ

หนึ่งในนั้นก็แฟนนานะ

ครับ

(ส่ายหัว) นานะเป็นมนุษย์ธรรมดาครับ

ครับ

ผมอ่านใจมนุษย์กับดัดแปลงความคิดครับ

ครับ

ได้ครับ

.......

ไม่ครับ

ผมไม่รู้

.......

ทำไมครับ

อ่อ....รอแปปนะครับ

เรียบร้อยล่ะ

ขอบใจมาก

เอาแจกันด้วยไหม

👀

รู้แล้วหรอ

อืม

แต่ก็ไม่แปลก มึงเล่นมาหาเขาในสภาพแบบนั้น

......

มึงจะกลับบ้านไหม

ไม่ว่ะ

อืม กูไปก่อน (วาร์ป)

คงงั้นมั้งครับ

เดียวเดียก็ชิน

☺☺☺

นอนเถอะ พรุ่งนี้เดียวผมพาไปหานานะแต่เช้า

(นอนข้างลิเดีย)

(ลูบหัวเดีย)

อืมมม (ลืมตา)

จะไปแล้วหรอค่ะ

แต่เดียยังไม่ได้อาบน้ำเลย

เสื้อผ้าเดียล่ะ

มาเอาไปตอนไหนค่ะ ทำไมเดียไม่รู้เรื่อง

จะไปกันได้ยัง (ลอยในอากาศ)

😳😳😳

เออ (วาร์ปหายไป)

กลัวค่ะ

มอนคงไม่ได้กระโดดลงไปใช่ไหมค่ะ

นี้มันชั้น 20 นะคะ

(หลับตา หน้าซบไว้ตรงคอมอน กอดคอแน่น)

😖😖😖

😖😖😖

(กอดแน่น)

😖😖😖

(ค่อยลืมตา)

😳😳😳

ที่ไหนหรอค่ะ?

(ปล่อยกอด)

ห้องมอนหรอ

(ส่ายหน้า)

เดียอยากเดินดูรอบบ้านมอนน่ะ

(จับมือมอน)

นะคะ

😊😊😊

(เกาะแขนมอน)

อย่างกับบ้านปีศาจผีสิงแน่ะ

กริ๊ดดดด

มะ มอนเห็นนั้นไหม

......

นอนไม่หลับ

เพื่อนมอนหรอ

คนนี้หรอว่ะ

(จับมือมอนแน่น)

😖😖😖

(ถอยหายใจแล้วหายไปในเงา)

ทำไมคนนั้นเขาน่ากลัวจัง

ก็ใช่ แต่คนนั้นมันน่ากลัวกว่าคนอื่นนะ

🤨🤨🤨

ค่ะ

(เดินจับมือมอนแล้วเดียวสำรวจต่อ)

น้ำค่ะ

ขอบคุณค่ะ

😊😊😊

(จับมอน)

จริงๆนะคะ

คุยเสร็จแล้วเดียไปรอห้องมอนนะ

ค่ะ

มาแล้วหรอ

ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มขึ้นไป

กูว่าแล้ว ขนาดไอ้เวิร์ฟยังไม่รู้ แล้วพวกมนุษย์จะไปรู้ได้ไง

อะไรว่ะ

ไม่

ทำไมว่ะ

มึงว่าไรน่ะ!!

มึงอ่านใจหญิงบรรณาการของมึงไม่ได้หรอ

หมายความว่าเราไม่สามารถใช้พลังกับหญิงบรรณาการได้งั้นหรอ

หรือว่าหญิงบรรณาการจะไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา

ไม่ พวกเธอเป็นมนุษย์ธรรมดา

ถ้างั้นทำไมกัน

มอน

สร้อยที่คอหญิงบรรณาการของมึงอ่ะ

ใช่

เปล่า กูอาจจะคิดไปเอง

ชั่งเถอะ

แต่ตอนนี้เราก็ได้ข้อมูลเพิ่มแล้ว

ยืนยันได้แน่ชัดว่าหญิงบรรณาการไม่ได้มีไว้เพื่อปลดปล่อยเรา

แถมพลังของเราก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้

เดียวก่อนนะ

ถ้ามึงบอกว่ามึงอ่านใจเดียไม่ได้ แล้วกับนานะละ

เพราะกูเคยใช้พลังกับนานะในโรงประมูล

แปลว่าเป็นเฉพาะเจ้าของหญิงบรรณาการสินะ

(ปาดเหงือที่ไหล)

ร้อนจังว่ะ

เออดิ

ช่วงนี้เป็นบ่อยขึ้นด้วย

มึงละ ไอ้เร

กูหายไปสักพักล่ะ

ทำไมกันว่ะ

นั่นสิ

แยกย้ายกันไปก่อน

ได้ข้อมูลเพิ่มเติมยังไงค่อยว่ากันอีกที

😴😴😴

......

😴😴😴

(น้ำตาไหลขณะหลับตา)

😣😣😣

😴😴😴