3 อาทิตย์ผ่านไป

..........

วันสอบวันสุดท้าย

..........

ร้านชาบู&ปิ้งย่าง

ลูกหมูไม่สนใจพีชแล้วรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะซึ่งได้ที่ตรงข้ามกันกับโต๊ะของพีชตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นลูกหมูพยายามหลบหน้าพีชตลอดเท่าที่จะทำได้และไม่เคยไปไหนมาไหนคนเดียวหรืออยู่ตามลำพังโดยที่ไม่มีเจ้าจอมกับโปรดอยู่ด้วยเลย

เพราะหลังจากวันนั้นก่อนสอบลูกหมูไปเข้าห้องน้ำก็โดนแกล้งเอาน้ำสาด โดนขังในห้องน้ำแต่ดีที่มีคนไปช่วยทันหรือบางทีโดนสกัดขาจนล้มเข่าถลอกโดนแกล้งจนตามตัวมีแต่แผลเต็มไปหมด

เมื่อเจ้าจอมกับโปรดรู้เรื่องจึงจัดการให้และคอยตามติดลูกหมูตลอดเวลาจนไม่มีใครกล้าทำอะไรลูกหมูจนถึงช่วงสอบ

เวลาเจอกลุ่มปั้นที่มีพีชอยู่ด้วยลูกหมูก็จะเลี่ยงทุกครั้งพีชกับลูกหมูไม่เจอหน้ากันหลายอาทิตย์แล้วซึ่งทำให้อีกคนวุ่นวายภายในใจมากหงุดหงิดบ่อยๆแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

เพราะบางครั้งเวลาที่เห็นลูกหมูอยู่คนเดียวก็ไม่มีโอกาสจะเดินไปหาเพราะกลัวว่าจะมีใครเห็นและลูกหมูจะโดนรังแกเนื่องจากตนเองเป็นประธานนักเรียนจึงรับรู้ทุกอย่างที่ลูกหมูโดนรังแกพีชแอบจัดการให้อย่างเงียบๆโดยไม่เปิดเผย

..........

..........

พีชลุกหนีไปเติมน้ำเพราะรำคาญแยมแต่เห็นลูกหมูอยู่ตรงที่กดน้ำกำลังเติมน้ำอยู่จึงเดินไปข้างๆ

ลูกหมูหันไปเห็นพีชก็สะดุ้งตกใจเลยรีบหลบสายตาและรีบเติมน้ำต่อ พีชมองสำรวจตามแขนและขาของลูกหมูก็เห็นว่ามีรอยแผลรอยช้ำเต็มไปหมดจนนึกโมโหที่ลูกหมูโดนแกล้งแต่ก็ยังวางฟอร์มอยู่ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรนอกจากพูดจากวนๆใส่

เมื่อเติมน้ำเสร็จพีชก็เดินกลับโต๊ะแต่ก็เห็นว่าปั้นลุกไปนั่งข้างลูกหมูพีชจึงเกิดอาการไม่พอใจสีหน้าและสายตาจ้องมองไปทางลูกหมูและปั้นจนรถเมล์และเจมส์สังเกตได้แต่ก็ไม่พูดอะไร

..........

แยมเดินกะฟัดกะเฟียดออกนอกร้านไปพีชมองตามแล้วส่ายหัวด้วยความเอือมระอา

ปั้นเดินไปที่โต๊ะลูกหมูอีกครั้งพีชก็มองตามไม่หยุด เมื่อจ่ายเงินเสร็จรถเมล์และเจมส์ก็แยกย้ายกันกลับบ้านส่วนพีชนั่งอยู่ในรถรอดูว่าลูกหมูจะกลับตอนไหนแต่ไม่นานก็เห็นลูกหมูพร้อมเพื่อนๆและปั้นเดินออกมาจากร้านและขึ้นรถปั้นไปพีชจึงแอบขับตามอยู่ห่างๆ

Rrrrr~ 📱📲 พ่อพิ

ติ้ด!

พีชขับตามไปจนถึงซอยบ้านเจ้าจอมแต่ก็เลี้ยวเข้าอีกซอยนึงเพราะไม่อยากให้ใครสงสัยเมื่อเห็นว่าลูกหมูและเจ้าจอมเข้าบ้านเรียบร้อยและปั้นกับโปรดก็ขับรถออกไปแล้วพีชจึงขับรถมาหน้าบ้านเจ้าจอมแล้วลงจากรถไปยืนกดออดหน้าบ้าน

กริ๊งๆ🛎

เมื่อเก็บของเสร็จลูกหมูกับเจ้าจอมก็ลงมาจากห้องและเดินไปที่หน้าประตูรั้วพอเปิดประตูออกก็ต้องตกใจที่เจอพีชยืนกอดอกหน้านิ่งอยู่

พูดจบเจ้าจอมก็เอาโทรศัพท์ลูกหมูมาโทรหาลุงช้างเพราะไม่ไว้ใจพีชและลูกหมูก็มีท่าทางกลัวพีชมากๆแทบไม่มองหน้าพีชเลย

📱📲ลุงช้าง🐘

ติ้ด!

หมับ!

เนมคว้ามืออีกข้างของลูกหมูมาจับแต่พีชกลับกระชากตัวลูกหมูมาชนอกตัวเองอย่างแรง

ลูกหมูยอมขึ้นรถแต่โดยดีเพราะกลัวว่าจะมีปัญหากับพีชเนมและเจ้าจอมมองลูกหมูด้วยความสงสาร พีชนั่งประจำที่คนขับแล้วออกรถอย่างรวดเร็ว

บรรยากาศบนรถมีแต่ความเงียบลูกหมูนั่งมองออกนอกหน้าต่างรถโดยไม่พูดอะไรเลยส่วนพีชก็รู้สึกอึดอัดและหงุดหงิด

ลูกหมูตอบพีชแต่สายตาก็ยังคงมองออกนอกหน้าต่างจนพีชเริ่มหงุดหงิดเพราะคนน้องไม่ได้ดั่งใจ

เอี๊ยด!!!

พีชกระชากข้อมือลูกหมูอย่างแรงซ้ำข้างเดิมให้หันมาหาตัวเองลูกหมูร้องสะอึกสะอื้นด้วยความเจ็บปวดหันมามองพีชทั้งน้ำตาทำให้พีชอึ้งแต่ก็วางฟอร์มทำหน้านิ่งเหมือนเดิม

พีชตกใจที่ลูกหมูร้องไห้ตัวสั่นอย่างหนักส่ายหน้าไปมาเพราะความกลัวจึงค่อยๆปล่อยข้อมือคนน้องและสงบสติอารมณ์ลูกหมูนั่งก้มหน้าร้องไห้มือก็ลูบตรงข้อมือที่แดงช้ำจนพีชรู้สึกสงสาร

พีชขับรถต่อไปแล้วแวะจอดที่ร้านขายยา

ปัง!

พีชลงจากรถเข้าไปร้านขายยาลูกหมูมองตามคนพี่อย่างงงๆแต่ก็หยุดร้องไห้แล้วรีบเช็ดน้ำตาออก

Rrrrr~ 📱📲 เจ้าจอม🐶

ติ้ด!

ปัง!

ลูกหมูรับยามาจากพีชแล้วเปิดหลอดยาทาที่ข้อมือที่มีรอยช้ำแบบเก้ๆกังๆพีชส่ายหน้าด้วยความเอือมระอาก่อนจะดึงหลอดยาจากคนน้องมาบีบแล้วดึงมือลูกหมูมาทายาให้เบาๆ

ลูกหมูและพีชมองหน้ากันจนลูกหมูจะเป็นฝ่ายหลบสายตาเองพีชจึงหันกลับไปขับรถต่อและบรรยากาศในรถก็เงียบเหมือนเดิม

ระหว่างทางกลับบ้านรถติดอยู่ลูกหมูหันไปเห็นป้ายและไฟงานวัดข้างทาง จึงเผลอพูดออกมาและหันไปยิ้มกับพีชด้วยความลืมตัว

เมื่อรถเริ่มเคลื่อนตัวพีชก็เลี้ยวเข้าซุ้มวัดเพื่อพาลูกหมูไปเที่ยวเพราะคนน้องนั่งก้มหน้าทำหน้าหงอยอยู่

ลูกหมูเดินตามพีชดูของไปเรื่อยแต่คนเดินเที่ยวเยอะแล้วสายตาผู้ชายที่มองมาทางคนน้องที่ดูนู่นดูนี่ไม่สนใจอะไรทำให้พีชหงุดหงิดจึงดึงมือลูกหมูให้มาเดินข้างๆ

หมับ!

พ่อค้า : "7 ดอก 50 ครับน้องปาโดน 5 ดอกได้ตุ๊กตาไปเลย" "แต่ถ้าเอาแบบ 3 ดอก 100 ได้ตุ๊กตาตัวใหญ่ไปเลยครับน้อง"

พ่อค้า : "นี่เลยครับน้องน่ารัก"

พ่อค้า : "อ้าว แล้วแฟนน้องไม่เล่นด้วยหรอครับ"

ลูกหมูหันไปเริ่มเล่นปาลูกโป่งแต่โดนไปแค่ดอกเดียวพอลูกดอกหมดแล้วลูกหมูก็เริ่มงอแงอย่างลืมตัวเพราะติดนิสัยเวลาอยู่กับลุงสุดที่รัก

พีชหันไปเล่นปาลูกโป่งพีชเป็นคนที่เก่งรอบด้านไม่ว่าจะการเรียน กีฬา หรือกิจกรรมต่างๆพีชสามารถทำได้อย่างดีเยี่ยมการปาลูกโป่งแค่นี้ถือว่าเป็นเรื่องง่ายสำหรับพีชมากเพราะเล่นปาเป้าในห้องประธานนักเรียนบ่อยๆ

โป๊ะ! โป๊ะ! โป๊ะ!🎈

พ่อค้า : "เก่งมากครับได้หมดทุกดอกเลยงั้นเลือกตุ๊กตาตัวใหญ่ 1 ตัวได้เลยครับน้อง"

พ่อค้า : ตัวนี้หรอครับ..ได้แล้วครับ

พีชพาลูกหมูเดินเที่ยวงานวัดต่อเวลาคนเบียดเยอะพีชก็ดึงคนน้องมาเดินข้างหน้าตัวเองอยู่ข้างหลังคอยโอบเอวลูกหมูที่กอดตุ๊กตาหมูไว้เพราะคนน้องตัวเล็กกว่าเวลาโดนชนก็แทบจะกระเด็นพีชจึงเปรียบเสมือนเกราะป้องกันให้คนตัวเล็กข้างหน้า

ลูกหมูรู้สึกเขินและใจเต้นแรงหวั่นไหวกับการกระทำของพีชจนเผลอยิ้มออกมาซึ่งพีชก็รู้สึกไม่ต่างกัน

เมื่อขึ้นรถแล้วพีชก็ขับออกจากวัดเดินทางกลับบ้านคนน้องที่เล่นซนมาเหนื่อยๆก็เริ่มเพลียและง่วงนอนตาสวยค่อยๆปิดลงโดยมีตุ๊กตาหมูอยู่ในอ้อมกอดพีชหันไปมองก็เผลอยิ้มให้กับความน่ารักของคนน้องเมื่อรถติดไฟแดงก็เอื้อมมาปรับเบาะให้เอนลงและหยิบเสื้อกันหนาวของตัวเองมาคลุมให้คนน้อง

บ้าน จิณณะวัฒน์🏡

..........

ห้องนอนลูกหมู

ลูกหมูกำลังจะปิดประตูแต่พีชพูดขึ้นมาก่อนทำให้ลูกหมูชะงัก

พีชทำตัวไม่ถูกเลยรีบเดินเข้าห้องนอนไปลูกหมูก็ได้แต่มองตามพีชไปอย่างงงๆ

..........

..........

..........

💔💔💔