เตียงนุ่มจังแหะ

กลิ่นในห้องก็หอมมากๆ

หึ่ย ไม่ๆๆ ห้ามชมเด็ดขาด

อยากไปอยู่กับครอบครัวจัง

อื้ออ

อย่ามาทะลึ่งใส่เอย

แล้วพี่เข้าห้องเอยทำไม

นี่มันพื้นที่ส่วนบุคคลนะ

เผด็จการ !!!

คุณนายน้อย

ใครๆก็เรียกพี่แบบนี้

นายน้อย!!!

นายน้อยๆๆๆๆ

แล้วจะมาจูบทำไม

ออกไปได้แล้ว

แล้วทีหลังพี่ต้องมีมารยาทมากกว่านี้

พี่ต้องเคาะประตู

ห้ามเข้ามาโดยที่เอยไม่ได้อนุญาต

พี่ฟังเอยอยู่หรือเปล่า

งั้นเอยก็คงอยู่ที่นี่ไม่ได้

เอยไม่อยากอยู่ที่นี่

เขาไม่ใช่พี่อาทิตย์คนเดิมที่เอยรู้จัก

คุณมี๊

แต่ตอนนี้เอยไม่พอใจ

เปล่าหรอกคุณป๊า

แต่เอยออกจากห้องไม่ได้เลย

อะไรจะขนาดนั้น

เฮ้ออออ

เอยต้องการอิสระ

นี่

เอยต้องไปถ่ายงาน

อย่าใจร้ายได้ไหม

งานมีมาก่อนเกิดเรื่อง

เอยไม่อยากผิดคำพูด

พรุ่งนี้

บ่ายโมง

ไม่ใช่ซิ

เอยแค่มาบอก

ไม่ได้มาขอ

เอยจะไป

ชิส์

หงุดหงิด

ก็โดนลักพาตัวมา

เออซิ

ออกจากห้องยังไม่ได้เลย

มาอธิบายให้กูฟังซักนิดก็ยังดี

นี่ปิดกันไปหมด

เบื่อ

อยากหนี

แต่เขาก็เป็นเพื่อนกัน

กูไม่รู้

แต่พน.มีถ่ายงาน

จะไปได้หรือเปล่าก่อน

โคตรจะบังคับกันเลย

มีขอคิดดูก่อนด้วย

เหมือนเดิมทุกอย่างนั่นแหละ

แต่กูแค่ไม่เข้าใจ

มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็เท่านั้น

นี่

ก็มันสายแล้ว

เอยออกจากห้องได้หรือยัง

ก็บอกว่ามีนัดถ่ายงาน

พี่จะทำแบบนี้กับเอยไม่ได้นะ

แต่เอยบอกพี่แล้วนะ

อะไรอะ

มันอะไรนักหนา

เอยไม่เข้าใจ

ทุกคนเป็นอะไรกันไปหมด

เอาแต่ห้ามและบังคับ

แต่ไม่บอกอะไรเอยซักอย่าง

พอ

เอยเบื่อคำนี้

พี่เอาแต่เผด็จการ

เอยไม่ชอบพี่อาทิตย์ตอนนี้เลย

รู้แล้ว

ไม่ต้องมาตอกย้ำหรอก

ทำไมไม่ทานข้าว

จะนอนแบบนั้นอีกนานไหม

จะดื้อแบบนี้ใช่ไหม

อืม

กูไม่ชอบสถานการณ์ตอนนี้เลย

กูต้องทำยังไง

คิดถึงป๊าม๊า

คิดถึงพี่เจ้าคุณ

อยากกลับไปอยู่ด้วยกัน

ก็ตอกย้ำว่าไม่ได้ชอบกู

มันก็เจ็บๆดี

แต่ก่อนเป็นไง

ตอนนี้ก็แบบนั้น

แล้วจะให้กูมาที่นี้ทำไม

ิิอืม

เอยอยากรู้เหตุผล

ถ้าพี่จะเกลียดเอยขนาดนี้

จะพาเอยมาที่นี่ทำไม

เอยคิดถึงบ้าน

คิดถึงป๊าม๊า

คิดถึงพี่เจ้าคุณ

โอเค

้เอยเข้าใจแล้ว

เอยทานข้าวหมดแล้วนะ

พี่คงไม่มีอะไรจะถามเอยแล้วใช่ไหม

เอยจะนอน

เอยสบายดีคุณมี๊

ปกติแบบที่พี่เขาเป็นนั่นแหล่ะคุณป๊า

เอยเข้านอนแล้ว

เอยอยากออกไปหาเพื่อน

เจ้าเอยทานข้าวหมดหรือเปล่า

อืม ขอบใจ

มีอะไร

ไม่สบาย?

อืม เข้าใจแล้ว

มีอะไรก็ไปทำเถอะ

จะเหม่อไปถึงไหนนะ

ล้มจนได้

ดีมาก

เธอต้องเข้มแข็งนะเจ้าเอย

เจ็บจัง