---------------------------------------------------- ---------------------

เกาะซู

เด็กๆ :A~ B~ C~

รดาเอ่ยถามเด็กน้อย

และตอนนี้เธอก็กำลังสอนหนังสือ​เด็กๆอยู่

ซึ่งนี้ก็เป็นวันที่สองแล้วที่เธอมาช่วยครูมินยอน

รดายกยิ้มให้กับเด็กน้อยที่ท่อง a -​ z ด้วยน้ำเสียง​ใสๆของพวกเค้า

และส่วนเด็กโต​สองคนอย่าง ซูอี้กับริวก็พากันทบทวน​การบ้านของตัวเองอยู่ด้วยเช่นกัน

ครูมินยอนส่งอาหาร​ที่เธอทำให้กับใบปอ

ก่อนจะมองไปที่หญิงสาว​ที่กำลังสอนเด็กๆด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

และตลอดวัน-สองวันที่ผ่านมาเธอก็สัมผัส​ได้ถึงตัวตนผู้หญิง​คนนี้ที่ไม่ได้มีดีแค่ความสวย แต่เธอนั้นยังจิตใจ​ดีมากๆอีกด้วย

🗣️เห้ยยยยย จริงหรอ มีเรือเข้ามาได้จริงๆหรอ

🗣️ จริงสิ แถมยังขนของมาอีก

🗣️ เห็นว่าพ่อหนุ่มในเมืองเป็นคนสั่งมา

🗣️ พวกเราไปดูกัน!!!!!!

ทั้งสามคนเอ่ยแล้ววิ่งตามรดาออกไป

พอมาถึงหน้าหาดก็พบกับเรือขนาดใหญ่​หลายลำจอดอยู่หน้าหาด พร้อมกับคนจำนวนมากมายที่กำลังยกของลงจากเรือ

และคนที่สามารถ​ทำอะไรยิ่งใหญ่​ได้ขนาดนี้ ในเวลานี้คงมีคนเดียว...

ใบปอชี้ไปทางกลุ่มพวกผู้ใหญ่​ ซึ่งในนั้นก็มีทิมรวมอยู่ด้วย

เมื่อรดาเห็นแบบนั้นจึงเดินไปหาทิมทันที

รดาอึ่งไปกับคำพูดของทิม

ตอนแรกแค่ทิมซื้อเกาะนี้ให้พวกชาวบ้าน เธอก็ว่าสุดยอดแล้ว

แต่นี้เค้ายังคิดไปถึงพัฒนา​เกาะนี้และสร้าง​อาชีพ​ให้พวกชาวบ้านอีก

เมื่อสั่งงานกับชินวูเสร็จ​ ทิมก็จับมือรดาเดินไปด้านในเกาะ

และเมื่อเข้ามาแล้วก็พบเด็กๆกำลังยืนดูคนงานติดตั้งของเล่นกันอย่างสนอกสนใจ

ทิมเอ่ยบอกกับหัวหน้าคนงาน

ก่อนจะหันมามองเด็กๆที่ยังยืนจ้องพวกของเล่นตาไม่กระพริบก็ได้แต่ยกยิ้ม​ขึ้นที่มุมปาก

ทิมหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอ่ยกับพวกเด็กๆ

เด็กๆ : !!!!!!!! (หยุดมองทิมเป็นตาเดียว)​

เด็ก​: เย้!!!!!!

ทิมมองเด็กๆที่พากันไปวิ่งเล่นที่สนามเด็กเล่น​

ก่อนจะหันไปมองพวกเด็กโตบ้าง และเค้าก็ไม่ได้ลืมที่จะเอาอุปกรณ์​เพื่ออนาคต​มาให้ด้วย

มองซูอี้ที่ส่งยิ้มหวานมากๆให้รดาเสร็จ​ก็เดินเข้าไปดูอุปกรณ์​ต่างๆ

ทิมยื่นมือออกไปด้านหน้า รดาที่เห็นแบบนั้นก็ส่งมือเล็กไปจับมือเค้าไว้แล้วประสาน​กัน

...

---------------------------------------------------- ---------------------

อีกด้านในเมือง​

คริสและเสี่ย​โจจับมือกัน และก่อนหน้านี้เค้าก็เพิ่งคุยรายละเอียด​ต่างๆในการร่วมทุนกันเสร็จ​

และสาเหตุ​ที่คริสต้องมาเกาหลีไม่ใช่แค่เพราะรดา แต่เค้ายังมาทำธุรกิจ​กับเสียโจด้วย

เคนรับคำสั่ง ก่อนจะผายมือออกแล้วเดินไปส่งคริส​กับพวกลูกน้องที่รถ

..

---------------------------------------------------------

บนรถ

ซีเฉิน​รับคำคริส​แล้วเอ่ยสั่งคนรถกับรถติดตามอีกสามคันให้กลับโรงแรม​

และเมื่อรถเคลื่อนขบวน​ออกซีเฉิน​ก็หยิบรูปต่างๆให้คริส​ดูทันที

คริส​หัวเราะ​ในลำคอก่อนจะมองรูปหนึ่งที่เป็นทิมกำลังมองรดาแล้วยิ้มอย่างมีความสุข​

...

---------------------------------------------------- ---------------------

17:00 น.

เกาะซู

ทิมเอ่นตอบชินวู ก่อนจะมองไปที่รดาที่ยืนอยู่ข้างๆเค้า

ทิมมองรดาที่เอ่ยตอบเค้า และคำตอบของเธอมันก็ทำให้เค้ารู้สึก​ดีมากๆ

ถึงแม้เธอจะไม่ได้ตอบว่าต้องการอยู่กับเค้า

แต่แค่เลือก​ที่จะอยู่ในที่ที่มีเค้า มันก็ดีมากพอแล้วสำหรับ​ทิม

ชินวูก้มหัวให้กับนายทั้งสองก่อนจะพาทุกคนออกไป

แล้วก่อนหน้านี้ตอนที่เค้าได้อยู่กับเจ้านานสองคน เค้าก็ได้เล่าทั้งหมดให้เจ้านานฟังว่าคริส​มาถึงแล้ว แล้วเกิดอะไรขึ้นบ้าง

แล้วที่คุณรดาเลือก​ที่จะอยู่ต่อ เค้าก็​รู้สึก​ดีมากๆ

เพราะอย่างหน่อยเจ้านายเค้าจะได้มีความสุข​แม้จะเป็นเวลาแค่สองหรือสามวันก็ตาม

ทิมเอ่ยเรียกรดาพร้อมกับเดินตามกันเข้าไป

พอเดินมาถึงด้านในแล้วก็พบกับพวกชาวบ้าน​ที่มาร่วมตัวกัน

..

---------------------------------------------------------

ใบปอกับแม่ยกอาหาร​มาเสริฟท์​

และตอนี้พวกชาวบ้านก็มารวมตัวกันที่กลางหมู่บ้านพร้อมกับร้องรำและกินอาหาร​กันอย่างมีความสุข​

เพราะวันนี้พวกเค้าได้รับสิ่งดีๆจากคนที่มาเยือน​อย่างทิมกับรดา

พวกเค้าเลยอยากจัดงานเลี้ยงให้ทั้งสองเป็นการตอบแทน

รดาเอ่ยตอบพร้อมกับมองบรรยากาศ​รอบๆที่ทุกคนดูมีความสุข​มากๆ

และคนที่ทำให้เกิดเรื่องทั้งหมดนี้ก็คือผู้ชายที่เธอมองว่าใจร้ายมาตลอดเป็นคนสร้างขึ้น

มองทิมที่บ่นตามหลังซูอี้ก็ได้แต่หัวเราะ​เบาๆให้กับความไม่ยอมเด็ก​ของทิม

🗣️การแสดง​ระบำจบไปแล้ว

🗣️ต่อไปจะเป็นการแสดง​ของเด็กๆครับ~~~

ทิมชี้ไปตรงทางขึ้นเวทีก็เห็นเด็กๆพากันเดินขึ้นมา

🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎶

ใบปอเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย​ เพราะก่อนหน้านี้เธอเห็นเด็กทั้งสามคนกำลังแต่งตัวกันอยู่

แต่ทำไมเมื่อขึ้นเวทีแล้วมีแค่เอวี้กับมิลิ

และอีกเสียงมากมายที่บอกว่าไม่เห็นซูยอน

นั้นก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นเริ่มเป็นกังวล​ใจมากโดยเฉพาะ​พ่อและแม่ของซูยอน

หัวหน้าซูเอ่ยตอบ จากนั้นพวกชาวบ้านผู้ชายก็ช่วยกันออกตามหาซูยอนทันที

โดยทิมและหัวหน้าซูเลือกที่จะมาด้่านหลังเกาะที่ค่อนข้าง​มีป่าและต้นไม้​เยอะมาก

ทั้งสองคนพยักหน้า​ให้กัน ก่อนจะแยกกันไปคนละทาง

และการที่ทิมแยกมาคนเดียว​แบบนี้ มันก็ทำให้ได้จังหวะ​ของคนที่รออยู่พอดีเลย.....

.

.

ผ่านไป 4 ชั่วโมง​กว่า

.

.

20:00 น.

ใบปอตะโกน​ขึ้นเมื่อเห็นกลุ่ม​ชาวบ้านเดินออกมาจากป่า

แต่คำตอบที่ได้คนแล้วคนเล่า คือยังไม่เจอซูยอนสักที และซึ่งตอนนี้มันก็ค่อนข้าง​ค่ำมากแล้วด้วย

และ​ระหว่าง​ที่ทุกคนกำลังเครียด​กันอยู่ก็มีเสียงดังขึ้น

พอทุกคนมองไปก็พบว่าเป็นทิมที่อุ้ม​ซูยอนเดินออกมาจากป่า

ตุบ!!!!!

แต่ยังไม่ทันที่ทิมจะพูดจบ เค้าก็ล้มลงไปก่อน

รดาที่เห็นแบบนั้นก็รีบนั่งลงประคอง​หัวเค้ามาไว้บนตักเธอ

และเมื่อได้มองเค้าดีๆ รดาและทุกคนก็สังเกตุ​เห็นเลือดที่มันกำลังซึมออกจากเสื้อทิม

รดาร้องไห้​ออกมาพร้อมกับกอดร่างของทิมไว้

ส่วนหัวหน้าซูที่เห็นแบบนั้นก็รีบพากันเอาตัวทิมไปรักษา​ทันที

และเมื่อเปิดเสื้อของทิมออก หัวหน้า​ซูก็พบกับรอยแทงที่ท้องด้านซ้าย ซึ่งก็ลึกอยู่พอสมควร​

แต่คนดียังไงก็คือก็คนดี เพราะรอยแทงไม่เข้าจุดสำ​คัญ​ หัวหน้า​ที่เห็นแบบนั้นจึงเย็บแผลให้ทิม

.

.

ผ่านไป 3 ชั่วโมง​

.

.

แอด~ (เปิดประตู)​

รดามองเด็กน้อยที่เอ่ยทั้งๆที่ยังก้มหน้า และน้ำเสียง​ของเธอก็เต็มไปด้วยความเศร้า​

รดาที่เห็นแบบนั้นจึงย่อตัวลงไปหาซูยอน

รดาลูบหัวซูยอยเบาๆ ก่อนจะเอ่ยกับทุกคน

รดาเอ่ยตอบ จากนั้นทุกคนก็พากลับไป ส่วนรดาก็เข้าไปในกระท่อม​ที่มีร่างของทิมนอนหลับอยู่

..

---------------------------------------------------------

รดามองหน้าคนที่หลับสนิท​พร้อมกับลูบแก้มเค้าเบาๆ

แอด~ (เปิดประตู)​

ป้าแจ่มมองรดาที่มองทิมด้วยสายตาของความเป็นห่วง

และนั้นก็ทำให้ป้าแจ่มนึกวิธีการลดไข้ที่ได้ผลดีแบบธรรมชาติ​ออก

รดาเอ่ยตอบ แล้วป้าแจ่มก็เดินออกไป ในกระท่อม​หลังนี้จึงมีแค่รดากับคนป๋วยเท่านั้น

มือเล็กเอาผ้าชุบน้ำแล้วบิดให้หมาดๆ ก่อนจะค่อยๆเช็ดไปที่ใบหน้า ลำคอ และแขนของทิม

แต่เมื่อเช็ดเสร็จ​แล้ว ตัวทิมก็ยังร้อนอยู่ดี และร้อนขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ รดาที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งใจไม่ดี

และถึงแม้จะอายกับวิธีที่ป้าแจ่มบอก แต่ถ้ามันจะช่วยผู้ชายคนนี้ได้ เธอก็จะทำ...

เอ่ยขออนุญาต​คนป๋วยก่อน

จากนั้นมือเล็กก็ค่อยๆถอดเสื้อทิมออกเผยให้เห็นแผ่นอกแกร่ง​กับผ้าพันแผล​รอบหน้าท้อง

รดาลูบเบาๆบริเวณ​ผ้าพันแผล​อย่างเบามือที่สุด ก่อนจะมาดึงเชือกกางเกง​ออกบ้าง

เธอหลับตาลงแล้วค่อยๆดึงกางเกง​ทิมลง และเมื่อถอดทุกอย่างออกหมดแล้วเธอก็รีบเอาผ้ามาปิดตัวเค้าไว้ทันที

และเมื่อจัดการกับคนป๋วยเสร็จ​ รดาก็หันมาจัดการถอดเสื้อผ้าตัวออกบ้างไม่ให้เหลือสักชินแบบทิม

รดาเอ่ยกับตัวเอง ก่อนจะมองไปยังคนป๋วยที่ตัวเริ่มแดงขึ้นจากพิษ​ของความร้อนในร่างกาย​

เมื่อเห็นเช่นนั้นรดาจึงสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มให้ตัวเธอแนบชิดกับร่างหนาให้ได้มากที่สุด

จากนั้นมือเล็กก็ค่อยๆยกขึ้นกอดเค้าไว้

รดากอดทิมแน่นขึ้นพร้อมกับร่างที่แนบชิดกันให้ได้มากที่สุด ให้อุณหภูมิ​ร่างกาย​ของเราทั้งคู่ไหลเวียน​เป็นหนึ่งเดียว​กัน

และยิ่งเวลาผ่านไป การกระทำแบบนี้ก็ดูเหมือนจะได้ผมจริงๆเพราะอุณหภูมิร่างหนาเริ่มลดลงเรื่อย​ๆ

.

.

02:00 น.

.

.

รดามองคนไข้ที่ขยับตัวเล็กๆ

และจากที่จะกำลังง่วง ตาของรดาก็โตขึ้นทันทีพร้อมกับลุ้นว่าทิมจะตื่นไหม

รดาขยับตัวขึ้นเล็กๆเอ่ยกับคนที่ลืมตาขึ้นมาด้วยความดีใจพร้อมกับลูบแก้มทิมเบาๆ

และเอ่ยตอบ

และมันก็ทำให้เธอนึกขึ้นได้พอดีว่าตอนนี้เราทั้งคู่กำลังนอนเปลือย​ป่าวอยู่ด้วยกันทั้งคู่

แถมเธอยังกอดและก่ายเค้าไว้อีก