บทนำ
บทนำ
ผมเป็นผู้ชายที่จัดว่า หน้าตา ก็พอไปวัดไปวา สูงตามมาตราฐานผู้ชายไทย 170 เซนตอเมตร ไม่ขาดไม่เกิน แม้ผมดื่มนมมากแค่ไหนก็ตาม มันก็ไม่สูงขึ้น มาได้เลย ข้ามเรื่องนี้ไปเถอะครับ เข้าเรื่องกันดีกว่า ตัวผมนั้นเคยเป็นคนที่มีทุกอย่าง ครับ ซ้ำว่าเคยมี ไม่ว่าจะเป็น บ้าน รถ คอนโด บริษัท และแฟนสาว
ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ผมสร้างขึ้น ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ทุกอย่างอยู่ในกำมือ เป็นสิ่งที่ผมภาคภูมิใจ ที่สุดในชีวิต แต่แล้ว มันก็พังทลายลงไม่เหลือชิ้นดี อาจเป็นเพราะมีใครบางคนเข้ามา หรืออาจเป็นเพราะ โชคชะตา ที่ขีดเส้นให้เรามาเจอกัน จะโทาว่าเวรกรรมมันคงไม่ผิดนัก
คุณใหญ่ หุ้นส่วนคนใหม่ของบริษัทเล็กๆของผม เขาเป็นผู้ชายมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาดใจ เป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ มีกล้ามพองาม รอยยิ้มของเขามีดึงดูดทุกคนให้หลงใหลอย่างโง่งม โดยเฉพาะดวงตาสีนินของเขา ทำให้ผู้ชายที่แมนทั้งแท่งอย่างผมยังแอบหวั่นไหวได้ ดูอันตรายแต่ก็น่าเข้าใกล้ มันเป็นเสน่ห์ของเขา
คุณใหญ่ เริ่มเข้ามา ในชีวิตของผม จากคนรู้จัก แปรเปลี่ยน เป็นชู้รัก เขาเข้ามาเปลี่ยนชีวิตของผมไปอย่างไม่มีวันที่จะหวนกลับไปที่เดิมได้ ยิ่งเขาเข้ามา ผมก็ยิ่งห่างจากคนรักมากขึ้นทุกที ไปอย่างไม่รู้ตัว จนกระทั่งเธอจับได้
ผมรู้ว่าผมผิด ผมทำผิดต่อเธอ ความผิดที่ไม่มีวันชดใช้ได้หมด เราจบกันอย่างไม่ค่อยดีนัก ความสัมพันธ์ 7 ปี พังทลายลง เพียงเพราะผมมีใครที่เข้ามาเพียง 3 เดือน มันอาจจะดูว่าผมใจง่าย แต่ความรักมันเป็นเรื่องที่ไม่เข้าใครออกใครอยู่แล้ว มันไม่มีเหตุผล นั่นแหละคือสิ่งที่ผมเฝ้าปลอบใจตัวเองมาตลอด
และยิ่งเมื่อความสัมพันธ์ของผมกับแฟนสาวจบลง ผมเริ่มยึดมั่นในความสัมพันธ์ที่มีกับคุณใหญ่อย่างไม่ลืมหูลืมตา ผมเฝ้าฝันว่าผมจะสร้างชีวิตครอบครัวใหม่กับเขา แม้จะไม่สามารถมีลูกได้เพราะพวกเราเป็นผู้ชายทั้งคู่ หรือแม้สื่อสังคมจะคอยขุยข่าวคาวของผมกับคุณใหญ่ออกมาแฉอย่างต่อเนื่องก็ตาม แต่ด้วยความรักที่มีให้เขา ผมเลือกที่จะมองข้ามคนเหล่านั้นไป
บ่อยครั้งที่มีข่าวว่าคุณใหญ่มีคนรักอยู่แล้ว หรือข่าวที่ผมเป็นมือที่สาม บ้านน้อย ที่อะไรก็แล้วแต่ที่เสียหายกว่านั้น ผมก็ยังเชื่อมั่นว่าถึงยังไง มันก็คงเป็นข่าวมั่วๆ ที่คนขี้อฉิฉาใส่ความผมเท่านั้น แต่แล้วภาพฝันมันก็สลายลง ความจริง เข้ามากระแทกผมจนล้มทั้งยืน ความจริงที่ว่า คุณใหญ่เขามีคนรักอยู่แล้ว จริงๆ
ต้นตาล คือนักศึกษาแพทย์หนุ่มที่พึ่งเรียนจบใหม่จากต่างประเทศ ชายหนุ่มหน้าสวย เรียบร้อย ติดอ่อนหวานซะด้วยซ้ำ ทั้งสองคบกันมานาน แต่เพราะต้นตาลต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ทำให้ทั้งสองห่างกัน ผมไม่รู้อะไรเลย ความรักของพวกเขายังอยู่ ใช่มันยังคงอยู่อย่างเหนียวแน่น และในตอนนี้ ในร้านกาแฟร้านเดิม ที่ผมเจอกับคุณใหญ่ครั้งแรก ในมุม มุมเดิมแตกต่างตรงที่ ข้างกายของเขามีใครอีกคน และผมมีสถานะ เป็นชู้ เป็นมือที่สาม เวรกรรม ที่ผมหักหลังแฟนสาวของตัวเองตามผมมาเร็วเหลือเกิน
" นี่ ต้นตาล คนรักของผม " เสียงทุ้มเป็นเอกลักษณ์ ที่ผมชมชอบ เอ่ยขัดความเงียบที่เกิดขึ้น
" ......................... "
" ผมกับตาลกำลังจะแต่งงานกัน เดือนหน้า " เขายังพูดต่อ ด้วยใบหน้าเรียบเฉย แต่มือหนากุมมือของอีกคนเอาไว้แน่น จนผมรู้สึกปวดแปลบในใจอย่างเลี่ยงไม่ได้
" ครับ " ในที่สุด ผมก็พูดขึ้น รู้สึกดีแฮะ ที่ตัวเองยังเข้มแข็งพอจะตอบรับเขา
" ผมหวังว่าความสัมพันธ์ของเราจะจบลง ตรงนี้ ต่อหน้าคนรักของผม " คำว่าคนรักของผม กระแทกใจผมดีจัง ไอ้กันต์เอ้ย ทำไมถึงได้โง่เง่าอย่างนี้นะ
" ............................. "
" ผมขอโทษทุกอย่างที่ผ่านมา..ขอโทษที่โกหกคุณ เรื่องหนี้สินที่เหลือผมจะชดใช้แทนคุณ ส่วนเงินก้อนนี้ ผมอยากขอให้คุณไปเริ่มต้นใหม่ โชคดี ลาก่อน " ผมนั่งมองถุงกระดาษสีน้ำตาล ที่มีก้อนเงินอัดแน่นอยู่ ขอโทษหรอ... ง่ายไปไหม?
คำขอโทษของเขา แลกกับการที่ผมต้องกลายเป็นคนเบี่ยงเบนทางเพศ แลกกับการที่ผมต้องเลิกกับแฟนตัวเอง ยิ่งหุ้นในบริษัทของผมที่สูญเสียไป คำขอโทษของเขา มันไม่มีค่าเลย ความจริง ผมอยากจะ ตระโกน ใส่หน้าพวกเขา " ว่าไปตายซะ " " ไอ้คนเฮงซวย " หรือไม่ก็ สาดน้ำใส่พวกเขาทั้งคู่
แต่ก็นะ นี่ไม่ใช่นิยาย มันคือชีวิตจริง คือนี้ข่าวมั่วๆที่ออกมาอย่างต่อเนื่องมันก็ทำให้ผมแทบจะไม่มีหน้ายืนอยุ่บนสังคมนี้อีกแล้วด้วยซ้ำ ยิ่งตอนไม่รู้ว่าเรี่ยวแรงของผมมันหายไปไหนหมด ผมไม่มีแรงที่จะลุกขึ้นยืนแล้วทำสิ่งที่ผมคิดบ้าๆบอๆแบบนั้นได้เลยสักนิด ทำได้แค่นั่งอยู่ที่เดิม นั่งมอง คนที่เคยบอกว่ารัก กุมมือกับใครอีกคน เดินออกจากร้านไปจนลับตา
ทุกอย่างมันพังหมดแล้ว พังไม่เหลือชิ้นดี ไม่ว่าจะบริษัทที่ถูกแฟนสาวฟ้องร้อง ขอถอนหุ้นจนล้มละลาย บ้าน รถที่ ถูกยึดเข้าธนาคารเพราะมีไม่ปัญญาจ่าย หนี้ก้อนต่อที่ใช้คืนให้กับพนักงานในบริษัท ไม่สิก็ตอนนี้คุณใหญ่บอกแล้วว่าจะใช้แทนผม โล่งอกไปที เข้าเรื่องต่อ
ผมที่มีทุกอย่างอยู่เต็มร้อย พังทลาย ลงมาเหลืออยู่ศูนย์ ผมหมดตัว นั่นคือผมสถานนะของผมในตอนนี้ ต้องเริ่มต้นใหม่แล้วสิ กับอีกชีวิตหนึ่งที่กำลังจะเกิด ผมลูบหน้าท้องของตัวเอง ด้วยความเคยชินมาตลอด 2 เดือน
ทั้งที่ความจริง เหตุผลที่ผมมานั่งอยู่ในร้านกาแฟนี้ เพียงเพราะหวังจะเอาชีวิตใหม่ที่อยู่ในท้องมาผูกมัดผู้ชายคนนั่นเอาไว้ แต่แล้ว เมื่อผมได้เห็นแววตาของแฟนหนุ่มของผู้ชายคนนั้น แววตาที่สดใสแต่แฝงไว้ด้วยความเจ็บปวดกับการที่ถูกคนรักนอกใจ ผมรู้ว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน ความรู้สึกผิดถาโถ่มเข้ามาจนไม่อยากทำบาปอีก
ช่างมันเถอะ...ความคิดนี้ผุดขึ้น ทำบุญให้คู่รักได้รักกัน ไม่คิดพรากคนรักเขามาอีกแล้ว ถือว่าทุกอย่างคือเวรกรรมที่ทำไว้กับแฟนสาว เอือมมือไปหยิบถุงเอกสารสีน้ำตาลที่บรรจุเงินจากผู้ชายคนนั่นที่ให้ไว้เป็นคำขอโทษ จ้องมองมัน เฮ้อ..ถอนหายใจกับตัวเองเบาๆ ถือว่าเป็นค่าทำคลอดลูกน้อย ก็ยังดี
" เราอยู่กับสองคน ก็ได้เนอะ ตัวเล็ก " เอ่ยพูดกับลูกน้อยในท้องอย่างเลือนลอย ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป เอาว่ะ เรามันก็ไม่ใช่ผู้หญิง จะมามัวร้องห่มร้องไห้ มันก็กระไรอยู่ ยังหนุ่มยังแน่น แค่นี้มันไม่ตายหรอก นับหนึ่งใหม่ก็ได้ จะเป็นไรไป..สู้ๆว่ะ ไอ้กันต์ !
.................................................................................................
ประกาศเหตุเนื่องจากลีดเดอร์หลายท่าน สงสัยว่าทำไมไรท์ไม่อัพฟิคสักที
เนื่องจาก ไรท์เข้ามาเพื่อที่จะทำการแต่งฟิค เหมือนเช่นทุกวัน แต่แล้วเมื่อเข้ามาเพื่อที่จะทำการแต่งฟิคต่อ เนื้อเรื่อง หรือฟิคต่างๆของไรท์ ได้หายไปจนหมด เลยทำให้ไรท์เกิดความรู้สึกเสียใจ เป็นอย่างยิ่ง และจะไม่ทำการอัพฟิคต่อในธวัญลัยอีก หากเนื้อหายังไม่ถูกกอบกู้ขึ้นมาจากระบบ แต่หากลีดเดอรืท่านใดยังคงติดตามฟิคของไรท์เตอร์อยู่ ให้เข้าไปอ่านในเด็กดีแทนนะค่ะ เพราะที่ลงฟิคหลักของไรท์อยู่ในเด็กดีอยู่แล้ว
ขอบคุณที่อ่านจนจบ ด้วยรักจากไรท์เตอร์
ให้ดาวนักเขียน
แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น
ให้ดาวตอนนิยาย
เลือกสติกเกอร์
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น