INTRO

"เห้ยกูกลับแล้วนะ วันหลังจะแวะมาหาใหม่"

"เออๆ เจอกัน" ผมโบกมือไล่ไอ้ดอนอย่างไม่จริงจังนัก มันพยักหน้ารับแล้วเดินออกจากร้านไป คือมันเป็นเพื่อนสนิทผมไงแต่เราไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไรเพราะมันเรียนคนละมหาลัยกัน แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ได้สุงสิงกันนะ

ตอนนี้ผมเปิดร้านสักอยู่ใกล้ๆกับมหาลัยไง มันเป็นความชอบส่วนตัวแล้วที่บ้านก็ไม่มีใครว่าอะไร ผมมีผับเป็นของตัวเองนะ ร้านสักก็แค่ทำเล่นๆเท่านั้นแต่ก็เรียกลูกค้าได้ดี ส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ชายวัยรุ่น ถ้าเป็นผู้หญิงผมมีกฏว่าไม่สักให้ตรงข้างของสงวนทั้งบนล่าง ก็ไม่ได้ตายด้านนะ

แค่ไม่อยากเปิดเผยด้านมืดออกมา

"อึก..ฮือๆ...ไอ้ชั่ว! แงงงงง แกทำแบบนี้กับฉันได้ยังงายยยยยยย~" หัวคิ้วของผมขมวดเป็นปมอย่างสงสัยเมื่อมียัยเด็กบ้าที่ไหนไม่รู้มายืนแหกปากร้องโว้ยวายอยู่หน้าร้าน ประเด็นคือผมกำลังจะปิดร้านไงครับ แล้วคุณเธอเสือกมายืนเป็นนางเอกเจ้าน้ำตาอยู่เนี้ย!

พรึ่บ!

เธอหันมาสบตากับผมเข้ายังจังด้วยสภาพน้ำตานองหน้า อืม...น่าตาดีฉิบหาย! น่าอกหน้าใจภายใต้เสื้อนักศึกษารัดรูปแม่งก็ใหญ่จนกระดุมแทบปริ! ต้นขาเรียวสวยท่อนบนถูกปิดไว้เพียงนิดด้วยกระโปรงทรงเอแหวกข้างลึกจนเกือบเห็นหอย(?) รองเท้าแม่งสูงยิ่งกว่ายอดหอไอไฟลอีกแม่คู๊ณณณณณณณ!

แล้วกูจะมานั่งมองเขาทำไมวะ?

"อึก..พี่..สักให้หน่อยดิ" หืม? สภาพแบบนี้คงไม่คิดจะมาสักประชดรักใช่ไหมวะ? ผมแม่งโคตรเกลียดพวกแบบนี้เลย มันดูสิ้นคิดฉิบหายที่จะเอาความรู้สึกหรือสัญลักษณ์อะไรสักอย่างของแฟนเก่ามาละเลงบนตัวเพื่อประชดชีวิต

พรึ่บ!

ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบห่าอะไรเธอก็เดินสะบัดสะบิ้งเข้ามาข้างในแล้วไปนั่งลงบนเก้าอี้สักอย่างสวยงามโดยไม่ต้องมีใครอัญเชิญ =_=

"จะสักรูปอะไรครับ" อือหือ! น้ำเสียงตอแหลไปอีกดิ! ยังไงน้องเขาก็เป็นลูกค้าไง สักแป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว แต่ประเด็นตอนนี้แม่งเกือบสี่ทุ่มแล้วไงผมต้องรีบไปดูงานที่ผับอีก

"พี่เคยมีแฟนป่ะ?" นั่นไง อย่ามาดึงกูเข้าดราม่านะน้อง "อึก..พี่รู้ป่ะว่ามันแม่งเหี้ยแค่ไหน!..ฮือๆ..มะเมื่อกี้มันนัดหนูไปที่คอนโด..แล้วมันก็เสือกเอาผู้หญิงไปเอาที่นั่นอ่ะ..อึก..แม่งเจ็บว่ะพี่!"

น้องครับ? บอกกูเพื่อ?

"น้องครับ คือร้านพี่เป็นร้านสักเว้ย ไม่ใช่ศูนย์บรรเทาทุกข์คนอกหัก"

"พี่ชื่อไรอ่ะ?" นี่เรายังคุยเรื่องเดียวกันอยู่ช้ะ? ผมกรอกตาไปมาอย่างสุดเซ็งแล้วเดินไปหยิบอุปกรณ์มาเตรียมไว้ รีบๆสักจะได้เสร็จๆ รำคาญยัยบ้านี่นะจะตายห่าอยู่แล้ว!

"น้องจะสักรูปอะไร ตรงไหน" ผมเน้นคำให้ดูจริงจังมากยิ่งขึ้น ปกติผมพูดกับลูกค้าสุภาพนะแต่กับยัยนี่รู้สึกว่าพูดแบบนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว

"ตรงนม" ห้ะ!? นี่แม่คุณไม่รู้รึไงว่าผมไม่สักที่ตรงนั้นของผู้หญิง มากสุดก็ที่เอวและแผ่นหลัง "สักเป็นตัวอักษร"

"พี่ไม่สักตรงนั้น น้องไปร้านอื่นเหอะ"

"ทำไมอะ หรือนมหนูไม่ใหญ่พอ..อึก..ใช่สิ!..ที่ไอ้เวรนั้นพูดคงจะจริง..ฮือๆ..ผู้ชายแม่งก็เหี้ยกันหมด!..ชอบแม่งแต่ไอ้พวกปอดบวม!...ฮืออออออ" สายตาของผมมันเลื่อนไปหยุดอยู่ตรงลูกบอลสองลูกของเธอพอดี ไม่สิ! มันภูเขาต่างหาก! อยากรู้จริงว่าไอ้น่าโง่ตัวนั้นมันตาบอดหรือโง่วะ!?

"พอๆ ถ้าจะสักก็ถอดเสื้อออก แล้วก็บอกลายสักมาอยากได้แบบไหน" เธอเริ่มปลดกระดุมเสื้อตัวเองอย่างว่าง่าย ส่วนผมแม่งก็ใจเต้นแรงยิ่งกว่ากลองสามช่าอีกเหอะ! ก็แม่คุณเล่นถอดเสื้อออกหมดแล้วเอื้อมมือไปข้างหลังเพื่อปลดตะขอบราเซีย

อือหือ ความใหญ่นี่...

แม่งเอ้ย! แล้วทำไมผมต้องมาทำอะไรแบบนี้ให้ยัยนี้ด้วยเนี้ย!

พรึ่บ!

"อึก!" เสียงแรกนั้นคือเสียงหล่นของบราเซียลูกไม้สีดำที่เธอโยนมันลงพื้นอย่างไม่ใยดี ส่วนเสียงที่สองมันคือเสียงกลืนน้ำลายของผมเอง =_=^ ให้ตายเถอะ! ถ้าจะมาโชว์หัวนมชมพูขนาดนี้ก็เอามันยัดปากพี่เลยเถอะ!

"สักตรงนี้นะ" มือเรียวกอบกุมเต้าตัวเองไว้หนึ่งข้างแล้วดันมันขึ้นเพื่อชี้จุดใต้ราวนม ผมกลืนน้ำลายลงคออีกอึกใหญ่ สมองแม่งก็เริ่มคิดเรื่องบัดซบว่ามือที่อยู่ตรงนั้นเป็นมือตัวเอง โอ้ย! นมใหญ่ฉิบหาย!

"น้องจะสัก..ว่าอะไร" ผมพยายามคุมเสียงตัวเองไม่ให้สั่นทั้งที่สายตาไม่ได้ละไปจากภูเขาสองลูกเลยด้วยซ้ำ พระเจ้าเถอะ! ถ้าลิ้นของผมได้ไปเลียอยู่ตรงนั้นมันคงนุ่มน่าดู แต่ผู้หญิงที่จะมานอนแก้ผ้าให้ผู้ชายดูแบบนี้ก็คงต้องเคยผ่านมาบ้างล่ะวะ ไม่งั้นคงไม่ใจกล้าหน้าด้านขนาดนี้

"I will never forget"

"รักมากขนาดนั้นเลย?" ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เธอหันมามองหน้าผมแล้วขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่งเหมือนจะไม่พอใจ

"รักบ้าอะไร! ผู้ชายแบบนั้นใครจะไปรักมันลง!"

"แล้วที่ร้องไห้?"

"แค่ทำตามเทรนด์" เทรนด์ส้นตีนอะไรล่ะ!? ใครมันบ้ามาร้องไห้ตามเทรนด์วะครับ?

"แล้วรอยสัก?"

"โว๊ะ! พี่ถามมากอะ มันก็แค่ท่อนเพลงที่ชอบ อยากสักมีไรไหม?" ผมพยักหน้าเข้าใจแล้วส่งแบบตัวอักษรให้เธอดู ระหว่างที่เธอเลือกแบบผมแม่งก็นั่งจ้องแต่ฟาร์มนมตรงหน้า เอวแม่งเล็กฉิบแต่นมโคตรใหญ่  ไหนจะกระโปรงทรงเอที่ถกขึ้นสูงไปจนถึงเอวอีก!

อือหือ! ที่บ้านมีอ่างน้ำนมส่วนตัวรึไงวะถึงได้นีออนขนาดนี้!

"ตกลงพี่ชื่ออะไรหรอ? หนูเรียกพี่แบบนี้เหมือนเด็กขายบริการที่กำลังเสนอราคาให้พี่เลยอะ?" What!? สาบานว่านี่คือคำพูดของผู้หญิงไทยสมัยใหม่! ให้ตาย! ตั้งแต่เปิดร้านสักมาไม่เคยมีใครใจกล้าหน้าด้านแบบนี้กับผมมาก่อนเลยนะ ก็ผมมันขึ้นชื่อเรื่องเลวๆไง ส่วนยัยเด็กบ้านี่มันไปมุดหัวอยู่ในรูไหนวะครับ!?

"ชื่อเข้ม" เธอขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่งแล้วส่งแบบให้ผมเมื่อเลือกเสร็จ

"หนูเรียกว่าพี่เข้มข้นได้ป่ะ?" กวนตีน!! ผมอยากจะด่าแสกหน้าเธอไปแบบนั้นจริงๆ แต่คำว่าลูกค้าแม่งก็ใช้ตีนถีบหน้าอย่างแรงเพื่อเรียกสติ ผู้หญิงห่าอะไรกวนตีนฉิบหาย! อีกอย่างคือกูไม่ใช่เครื่องดื่มวีต้าครับไม่จำเป็นต้องเข้มข้น!

"น้องช่วยเงียบๆหน่อยพี่ต้องการสมาธิ" ผมพูดไปแค่นั้นแล้วนั่งลงประจำที่ของตัวเอง ปากกาในมือที่กำลังจะร่างเส้นแม่งก็สั่นยิ่งกว่าเครื่องสลายไขมันอีกสัส!

หมับ!

"เหี้ย!!" จะไม่เหี้ยได้ไงล่ะ! ก็ยัยเด็กบ้านี่อยู่ดีๆก็จับมือผมไปวางบนเต้าของตัวเอง แม่งเอ้ย! ทนไม่ไหวเมื่อไรจะจับเข็มใหญ่ยัดแม่ง!

"จับได้นะ ถ้าพี่ไม่จับจะสักได้ไง" ขอบคุณที่อุตส่าห์เป็นห่วงพี่ครับ ถุ้ย! น้องไม่รู้รึไงวะว่าผู้ชายมันต่อมความรู้สึกเร็วแค่ไหน! แล้วยิ่งอยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้อีก ห่าเถอะ! ผมก็ใช่ว่าจะเป็นคนดีไง เจอแบบนี้ก็ขึ้นเลยดิ!

ฟู้วววววว~

ผมพ่นลมหายใจออกมาหนักๆแล้วเริ่มวางปากกาลงตรงจุดที่เธอจะสัก แต่ยัยนี่แม่งยังเสือกมาปากมากอีก!

"พี่เข้มข้น"

"อะไร"

"มือสั่นขนาดนี้ ตัวอักษรจะไม่เบี้ยวหรอ" อย่าว่าแต่น้องเลยที่คิดแบบนั้น กูก็คิดครับ! สาบานว่าวันนี้แม่งเป็นการสักที่ทรมานตัวเองฉิบหาย! แค่ก้มลงไปเต้าแม่งก็จะอุดรูจมูกแล้วเหอะ! ไหนจะความนุ่มนิ่มที่ผมกำลังกุมไว้อีก ห่าเอ้ย! ผมอยากกัดหัวนมยัยบ้านี่ฉิบหาย!

แมะ~

"อะเอ่อ..พี่เข้มคะ" ผมเงยหน้ามองยัยเด็กนมโตอย่างเพลียใจ จะขัดอะไรหนักหนาวะ คนแม่งยิ่งต้องการสมาธิอยู่!

"เลือดกำเดาพี่มันย้อยใส่นมหนูอะ"

ห้ะ!? ฉะฉิบหาย!

****************************

อยากอ่านตอนต่อไปไหม เม้นท์มาซะดีๆ 5555555555