จะไปไหนมันก็เรื่องของกู

ยุ่งไรด้วยวะ

แล้วอีกอย่างก็ไม่ได้ขอให้มานั่งรอ

จะนอนก็นอนไปดิ ให้ขอให้รอ

จะเอาอะไรนักหนาวะ!

ก็บอกอยู่ว่าเรื่องของกู

แล้วอีกอย่างนะ เลิกๆกันไปเลยจะได้ไม่ต้องมาเป็นห่วง

จบ

ถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน

และอีกอย่างกาลเวลาคนเราก็ต้องเปลี่ยนด้วยปะ

มึงเป็นกูหรอมึงถึงรู้

ก็เก่งดีหนิ

รู้แล้วจะทนอยู่ทำไมอะ

ในเมื่อใจกูไม่มีมึงแล้ว

ถ้าไม่อยากทนก็เลิกกันไปสิ

ไม่ได้ขอให้อยู่

มึงอยากรู้เหตุผลปะ

ก็เพราะกูไม่ได้รักมึงแล้วไง!!

เข้าใจยัง

รู้แล้วก็จำให้หัวมึงไว้

ว่ากูไม่ได้รักมึงแล้ว

เลิกยุ่งเลิกตาม กูจะทำอะไรก็เรื่องของกู

เลิกกันเถอะ

มึงคิดหรอว่าคนอย่างมันจะหยุดที่มึง

มึงคิดหรอว่ามันจะจริงจังกับมึง

ผู้ชายก็เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นกันหมดนั้นแหละ

กูก็บอกมึงหลายครั้งแล้ว

ตั้งแต่มันเอาสาวไปนอนที่คอนโดมึงอะ

กูเคยเตือน เคยให้คำปรึกษา

มึงไม่เคยฟังอะไรกูเลย

ที่กูพูดกูไม่ได้ด่า กูอยากให้มึงคิดได้

แล้วยังกล้าไปขอโทษไปขอคืนดีมัน

ห้ะ!?

แค่ผู้ชายคนเดียว ทำให้มึงเป็นแบบนี้เลยหรอ

ตั้งแต่มึงคบกับมันก็ดีแค่ช่วงแรกๆ หลังๆมาเหมือนมึงเสียความเป็นตัวเอง

ไม่ไหวแล้วทำไมไม่ถอยออกมาวะ

เดวใจเย็นๆ

ค่อยๆคุยกัน

กูก็สามารถอยู่ด้วยตัวเอง ไม่ได้ขอความรักจากใคร

ทำไมกูถึงไม่มีความรัก

และเวลามึงเสียใจก็มีแค่ตัวมึงเองที่อยู่กับมึง

เวลามึงดิ่งก็มีแต่ตัวมึงเองดึงตัวเองอยากมาจากสิ่งเหล่านั้น

เวลามึงไม่เหลือใครก็มีแค่ตัวมึงที่อยู่กับมึง

กูไม่อยากพูดอีก

มึงไม่ผิด มึงแค่ไม่รู้เหตุผล

แล้วจะเอาไงต่อ

เห้ออออ

หวังว่าสิ่งที่กูพิมพ์ลงไปจะทำให้มึงคิดได้

งั้นก็ไปหานอนกันได้แล้ว

อืม

เดว ไปนอนนะไม่ใช่ร้องไห้

ชก.

เรื่องนี้เค้าจะแต่งเป็นฟิคสั้นๆนะคะ

หวังว่าทุกคนจะงงไปพร้อมกับเค้านะ;-;