ตอนที่ 1 เอะจริงดิ
-
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการที่แต่งขึ้นเะียงเท่านั้นบุคคลในรูปไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้นกับเนื้อเรื่องและสุดท้ายนี้ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยนะคะ🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
-
ในซอกตึกแห่งหนึ่ง
-
ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง
-
นิน
แฮก แฮก แฮก แฮก//หอบ
-
นิน
//กำลังวิ่งหนีพวกด้านหลัง
-
ตปก.
เห้ย
-
ตปก.
ตามมันไป
-
ตปก.
มันอยู่นั้น
-
ปัง ปัง ปัง ปัง
-
นิน
โว้ยยย
-
นิน
พวกมึงจะยิงเหี้ยอะไรนักหนาวะแม่ง
-
นิน
พ่อมึงผลิตลูกปืนกันรึยังไงห้ะ
-
นิน
ชิ
-
ตปก.
//วิ่งมาดักหน้า
-
ตปก.
ตายสะเถอะมึง
-
นิน
!!!!
-
นิน
(ทำไมขยับไม่ได้)
-
ตปก.
ปัง//ยิงกลางอกทะลุหัวใจนิน
-
นิน
อึก ตุบ
-
นิน
//ลงไปนอนกองกับพื้น
-
นิน
//ค่อยๆหลับตาลง
-
ตปก.
เห้ยพวกมึงโทรไปรายงานนายว่ามันตายแล้ว
-
นิน
( เหี้ยเอ้ยถ้ากูไม่โดนพวกทุเรศนั้นหักหลังกูคงไม่มาตายแบบนี้หรอก แม่ง)
-
นิน
(ถ้าพระเจ้ามีจริงกูอยากขอเข้าไปสิงร่างใครสักคน อยากมีครอบครัวดีๆ อยากเจอรักแท้สักครั้ง แต่คนที่ฆ่าคนเล่นเป็นผักปลาแบบกูคงไม่ได้รับสิ่งดีๆหรอก หึหึ)
-
นิน
อึก //ตาย
-
-
ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
-
03.45 น.
-
เดฟ
อึก อื้มมมม
-
เดฟ
//ลืมตาขึ้น
-
เดฟ
(←_←)
-
เดฟ
(→_→)
-
เดฟ
เห้ย!!!
-
เดฟ
//ลุกขึ้นนั่ง
-
เดฟ
ที่ไหนวะมืดชิบหาย
-
เดฟ
แล้วทำไมมือกูเล็กลง
-
เดฟ
//มองมือ
-
เดฟ
//จับหน้าตัวเอง
-
เดฟ
∑(;°Д°)ᵒᵐᵍᵎᵎᵎ
-
เดฟ
รึว่ากูมาอยู่ในร่างคนอื่นจริงๆ
-
เดฟ
ไม่ๆเป็นไปไม่ได้
-
เดฟ
อึก
-
เดฟ
//จับหัว
-
เดฟ
ทำไมปวดหัวงี้วะ
-
เดฟ
อึก
-
เดฟ
//สลบไป
-
-
เช้าวันต่อมา
-
ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
-
ห้องผผู้ป่วย 1705 เด็กชายเดฟ ราชิเอล
-
แกร็ก
-
เดฟ
อื้มมมม
-
เดฟ
//มองประตู
-
โรม
มึงฟื้นแล้วไง
-
เดฟ
┐( ̄ー ̄)┌
-
เดฟ
(ไม่อยากจะเชื่อว่ากูจะมาสิงร่างคนอื่นจริงๆแถมเป็นเด็กอายุ 8 ขวบอีกเจริญละที่นี้)
-
เดฟ
(ไม่ต้องแปลกใจครับไอ้ผู้ชายหน้าโหดนี้ชื่อโรม ราชิเอลเป็นพ่อเด็กที่ผมมาสิงร่างอยู่นี้แหละ)
-
โรม
อะไรโดนจับไปจนกลายเป็นใบ้รึไง
-
เดฟ
พ่อปากเสียวะ
-
เดฟ
//จ้อง
-
เดฟ
(ดูพูดกับลูกดิเป็นพ่อที่ประเสริฐมาก)
-
โรม
หือ🤨
-
โรม
กล้าจ้องหน้ากูตรงๆด้วย
-
โรม
เมื่อก่อนเห็นกลัวกูจะตายห่า
-
เดฟ
พ่อมีอะไรให้น่ากลัว
-
เดฟ
เป็นผีอ๋อ
-
เดฟ
😜😜😜
-
โรม
หึ
-
โรม
ดูมึงกล้าขึ้นนิ
-
เดฟ
ทำมะ
-
เดฟ
พ่อจะทำอะไรเดฟหรอคร้าบ~~~~
-
เดฟ
-
โรม
//เดินไปที่เตียง
-
โรม
//นั่งลงบนเตียง
-
เดฟ
//มองการกระทำของโรม
-
โรม
//กระตุกยิ้มมุมปาก
-
เดฟ
//เบะปาก
-
เดฟ
พ่อคิดว่าตัวเองหล่อหรอ
-
เดฟ
มากระตุกยิ้มมุมปากใส่เดฟอะ
-
โรม
กวนตีน
-
เดฟ
คนเรานิก็แปลกเนอะลูกฟื้นมาไม่ถามสักคำว่าดื่มน้ำไหมลูกหิวไหมลูกเป็นยังไงบ้าง
-
เดฟ
//จิกกัดเบาๆ
-
โรม
หึ
-
โรม
จะแดกอะไรว่ามา
-
เดฟ
โหย
-
เดฟ
พ่อนี้ลูกนะเว้ยพูดดีๆกับลูกอะเป็นไหม
-
โรม
กูไม่เคยให้ใครสอนมึงพูดคำหยาบ
-
โรม
//มองดุๆ
-
เดฟ
ที่พ่อยังพูดเลย
-
โรม
กูโตแล้วพูดได้มึงเด็กอยู่
-
โรม
ห้ามพูด
-
เดฟ
จะ.....
-
โรม
ห้ามเถียง
-
โรม
ไม่งั้นไม่ต้องแดกอะไรทั้งนั้น
-
เดฟ
จิ
-
เดฟ
//มองค้อน
-
เดฟ
(เพราะหิวหรอกนะถึงยอมครั้งหน้าไม่ยอมแน่เหอะ)
-
โรม
ดี
-
โรม
ตกลงจะแดกอะไร
-
เดฟ
ส้มตำ ข้าวเหนียว ไก่ย่าง
-
โรม
🤨🤨🤨
-
โรม
ยังแดกไม่ได้
-
โรม
แดกข้าวต้มไปก่อน
-
เดฟ
เอ้า
-
เดฟ
แล้วจะถามเดฟทำไมแต่แรก
-
เดฟ
พ่อนิสัยไม่ดีมาให้ความหวังแล้วจากไป
-
โรม
อย่าเยอะ
-
โรม
//ผลักหัวเดฟเบาๆ
-
เดฟ
พ่อ!!!
-
เดฟ
เดียวผมเสียทรง
-
เดฟ
เดียวเดฟหมดหล่อพอดี
-
โรม
หึ
-
-
จบตอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()