เป็นไง

พอจะหาที่บริจาค​ได้ยัง

เป็นบ้านเกิดเค้ารึป่าว

พวกเค้าคงผูกพัน​กับที่นั่นมากๆจนไม่อยากจะย้ายไปที่อื่น

โห​ บางหมู่บ้านนะอยู่มาเป็น10ถึง50ปีเลยนะ

โอเคร

ขอนอกเรื่องเเป๊บ

3ปีที่ผ่านมาไม่เหงาบ้างอ่อ

ป่าวหมายถึงเเฟนน่ะ

นี่ไม่มีเเฟนกับเค้าบ้างอ่อ

หรา

ใช่เลย

เราอยู่คนเดียวไม่เป็น

555

ถ้าเราเป็นรินทร์​นะคงเหงาเเย่

หาเเฟนที่อเมริกา​ซักคนดิ

รับลองไม่เหงาเเถมเร้าใจด้วย

ก็เเบบ

เร้าใจอ่ะ555

เเน่นอน

ยังอ่ะ

มันมีหลายที่จริงๆอ่า

งั้นเอางี้

จับฉลาก

เขียน​ชื่อสถานที่​ที่ลำบากมาเยอะๆ

เเล้วเรามาจับกันว่าหมู่บ้านไหนจะเป็นหมู่ที่โชคดี

โอเคร

.เขย่า

หลับตา

เเล้วเลือกเพ​ียง1หมู่บ้านเท่านั้น

คือ

คือ!!!!

ว้าว

ได้ขึ้นเหนือเลยนะเนี้ย

งั้นติดต่อตอนนี้​เลยสิ

ว่าไง

เเล้วของบริจาคอ่ะ

โอเคร

เดี๋ยว​จองตั๋วให้

เเล้วรินทร์​จะกลับมาที่นี่อีกรึป่าว

หรือว่าจะกลับไปอยู่ไทยเลย

โธ่​ รินทร์​เก่งมากอ่ะอยู่ได้ด้วยตัวคนเดียว

สุดยอด

งั้นเรากลับก่อนนะวันไป เจอกันอีกที

ก็ไม่ขนาดนั้น

ผมเเค่อยากจะดูเเลในตอนที่เค้ายังมีชีวิต​อยู่

ตอนนี้​เค้าเเทบจำใครไม่ได้เลยนะ

ผมพยามที่จะฟื้นความจำให้เค้าถึงเเม้ว่าจะจำได้เเค่สั้นๆ

ผมก็พร้อมที่จะทำ

พี่ภูมิ​ครับความสัมพันธ์​ของผมกับคุณ​เจษ​เค้ามันไม่ใช่ความรักเเบบสามีภรรยา​

เเต่ผมจะมาดูเเลเค้าในฐานะเพื่อนสนิทคนหนึ่งเท่านั้นที่รักเเละเคยผูก​พันธ์​กันมาก่อน

สามีของผมก็คือพี่โชน

เเต่คุณ​เจษเราเป็นเเค่เพื่อนกัน

อีกหน่อยถ้ากรกลับมา

กรก็ต้องมาดูเเลพ่อเค้า

ส่วนผมก็จะกลับไปทำหน้าที่เเม่ที่ดีเหมือนเดิมเป็นทั้งเเม่ยัยเเพรวา เเล้วก็เเม่ของกร

ยังไงกรก็เป็นคนของตระกูล​นี้เค้าต้องมาดูเเลพ่อเค้าในฐานะทายาทคนล่าสุดของตระกูลอยู่เเล้ว

บอกแล้วไงครับความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแล้วจะให้ผมไปเป็นเหมือนเดิมก็คงไม่ได้

ผมเป็นห่วงไม่อยากให้เค้าเหงาผมเลยจะเข้ามาอยู่ดูเเลเป็นเพื่อนเค้าทำให้เค้ามีความสุข

555ครับ

ดีเเล้วที่อยู่นาน

อย่าพึ่งทิ้งผมไป

ครับ

สวัสดี​ครับ

ผมภูพิงค์​นะ

เมื่อวานเราก็เจอกัน

จำผมได้รึป่าวครับ

เมื่อวานผมกลับบ้านก่อนไงครับ

กลัวยัยเเพรเหงา

ไม่อยากให้ลูกอยู่คนเดียว

เเล้วคุณ​เจษ​ทานข้าวรึยังครับ

อ่าว

ยังหรอ

ป้านิ่มครับ

ป้านิ่ม!

อยู่รึป่าวเอ่ย

คะ

คุณ​พิงค์​มีอะไรรึป่าว

คุณ​เจษ​ยังไม่ได้ทานข้าวหรอครับ

ทานเเล้วนะคะ

อ๋อครับ

ลืมอีกแล้วนะ

คุณ​เจษ​ไม่อยากอยู่กับผมหรอครับ

อ่าวเเล้วดึงมือผมออกทำไม

ขอโทษ​ครับ

ผมไม่อยากให้คุณ​เเบบนี้เลย

ผมไม่อยากให้คุณ​ลืมผม

จำได้ซักนิดก็ยังดี

เเต่ไม่เป็นไรครับ

เดี๋ยว​ผมจะเล่าเรื่องของเราให้คุณ​ฟังเอง

ฮัลโหล​

พี่กร

เป็นไงบ้าง

เมื่อไหร่จะกลับมาเยี่ยมพวกเราอีก

กูคิดถึงมึงจะเเย่เเล้ว

เหมือนกัน

สบายดีเหมือนกันกันจ้า

อยู่นี่นั้นเป็นไงบ้าง

ต้องลองไปเที่ยวซักครั้งเเล้วเเหละ

ไม่เลย

พี่วัฒ​น์​ชอบใช้

ใช้อย่างกับทาส

ก็ผู้ช่วยมีใว้ใช้

ถ้าไม่ใช้ผู้ช่วยจะให้ใช้ใครถามเเปลกๆ

เหอะ

No!!!

เเอวะ!!

กูจะอ้วก

บ้าตายพอดี

จะว่าไป

น้องเเพรวาน่ารักที่สุดในสายตากู

ทำไมอ่า

ไม่อยากได้กูไปเป็น​ครอบครัว​เดียวกับมึงหรอ

กูรอน้องมึงเรียนจบเลยนะเนี่ย

ใจร้ายจัง

5555สม

ได้เวลางานเเล้ว

พวกพี่ไปก่อนนะ

เออกูไปละ

ไปนะคะบายยยยย

เเหมหมอกร

ทำอะไรอยู่คะ

โหดีจังนะคะ

ของนิดเพื่อนไม่เห็นบ่นคิดถึงหาเลย555

เออ

ผู้ใหญ่​บ้านพึ่งเเจ้งมาบอกว่าจะมีผู้ใหญ่​ใจดีมาบริจาค​สิ่งของเครื่องใช้​

เเล้วก็ยารักษาโรค​

คุณ​กรคิดว่าจะอยู่ที่นี่ไปอีกเมื่อไหร่คะ

นิดก็กะว่าจะอยู่ที่นี้ต่อไปเรื่อยๆ

เพราะนิดมีความสุข​ที่รักษาคนที่นี่

มันผูกพันไปแล้ว

555ค่ะ

หมดไปกี่บาทครับ

กับการบริจาคครั้งนี้

เอาโล่ความดีไปเลย

สวัสดี​ครับ

ใช่ครับ

เราต้องเดินทางเข้าไปอีก

ทางจะค่อนข้างทุลักทุเล​หน่อย

โห​ เหมือนหลุดเข้ามาอีกโลกเลยอ่ะ

อ๋อมีครับ

ส่งมอบได้เลย

ครับทางเราก็ต้องขอบคุณ​คุณ​มากๆนะครับที่อุสามาบริจาค​ของที่หมู่บ้านเล็กๆของเรา

โอเครครับผม

ยิ้มนะครับ

อือ

สงสัยจะเป็นคนที่มาบริจาค

โอเครครับ

เออ

หมอกร

หมอนิดครับ

ช่วยมารับยารักษาโรค​ไปหน่อยครับ

มาเดี๋ยว​เจมส์​ถ่ายตอนมอบยาให้

วารินทร์​

ยิ้มนะครับ

โอเครครับ

วารินทร์​ใช่มั้ย

ครับ

ยังไงก็ขอบคุณ​มากๆเลยนะครับ

อื้ม

เดี๋ยว​สิ

วารินทร์​

คนที่เคยผมรู้จัก

ผมจำไม่ผิดเเน่

ไปสิ

เหมือนกัน

เห็นเเล้วอยากเล่นน้ำเลย

มา

จ้าาาาา

หิวป่าว

เดี๋ยว​มาเราขอตัวขึ้นไปเอาข้าว กล่องเเป๊บ

ที่เรามาเมื่อกี้อ่ะ

จำได้สิ

อย่าไปไหนนะ

รอเราที่นี่ก่อน

วา​รินทร์​

วารินทร์​ใช่มั้ย

ต้องใช่เเน่ๆ

ทำไมพี่จะจำคนที่พี่รักที่สุดไม่ได้ล่ะ

วา​รินทร์​

รินทร์​ยังโกรธ​พี่อีกหรอ

รินทร์​อย่าข้ามไป

วารินทร์!!

กลับมา

อย่าหนีพี่

มันอันตราย​

วา​รินทร์!! หยุดฟังพี่ก่อน

หยุด

รินทร์​นี่รู้ตัวมั้ยว่ากำลังทำอะไร

ตอนนี้​เราอยู่ท่ามกลางป่าเเล้วก็ต้นไม้

กลับ

มันจะค่ำเเล้ว

รินทร์​ไม่เคยมาที่นี่ด้วยซ้ำรินทร์​จะรู้ทางกลับได้ยังไง

มันค่ำเเล้วตอนนี้​รีบกลับก่อนที่จะมืด

ข้างหน้ามีเเต่ต้นไม้

พี่ว่าเรา...

หลงป่าเเล้วล่ะ

ใจเย็น​ๆก่อน

.หยิบโทรศัพท์​

บ้าเอ้ย

โทรศัพท์​สัญญาณ​ก็ไม่มี

มาเเล้ว

อ่าว

รินทร์​

รินทร์!!!

หายไปไหนของเค้า

วารินทร์​

เอ้า

หายไปไหนนะรินทร์​

.กดโทรศัพท์​

ไม่ได้การเเล้ว

มืดมากตอนนี้​

รินทร์​เดินมาใกล้ๆพี่

อยู่กับพี่ไม่ต้องกลัวนะ

รินทร์​จะปลอดภัย

รินทร์​

พี่เป็นห่วงรินทร์​มากนะ

ถ้ารินทร์​เป็นอะไรไป

เเล้วพี่จะอยู่ยังไง

พี่ไม่เคยเเม้เเต่จะหลอกรินทร์​เลยซักครั้ง

ได้โปรด​เชื่อใจกัน

มาหาพี่

อย่าเดินคนเดียว​

มันอันตราย​

วารินทร์​

อย่าดื้อได้มั้ย.จับเเขนอีกคน

เงียบๆ

อย่าเสียงดัง

ในป่ามีเสือถ้าเสียงดังมันอาจจะได้ยินเรา

เราอาจจะ​กลายเป็นอาหารเย็นมื้อนี้ของมันก็ได้

พี่ก็ไม่รู้

เเต่ตอนนี้​เราพักกันก่อนเถอะ

มันมืดจนไม่เห็นทางเเล้ว

เวลามีคนตามหาเราเค้าจะได้เจอเราง่าย

มากกว่าที่เราเดินไปเรื่อยๆโดยไร้จุดหมาย

ฮันเเหน่!!

มีคำ​ผิด​ต้อง​ขออภัย​ด้วย​นะ​คะ​

คือเเบบเหมือนละครช่อง7เลยอ่ะ

เค้าจะทำอะไรต่อกันในป่าน้าาาา🤔