ดีอ้อนที่มาถึงผับ ลากตัวเจนนี่ที่กำลังนั่งดื่มออกมาข้างนอก 

"เราต้องคุยกัน พี่ไม่อยากให้เจนนี่เข้าใจผิด มันไม่มีอะไรเบลเป็นหุ้นส่วนของห้างเราและสินค้าด้านแฟชั่นของเขามันจำเป็นต่อห้างเรา" ดีอ้อนที่ไม่อยากให้คนรักเข้าใจผิด 

"เจนนี่ รู้สึกว่าโกรธ โกรธมากไม่รู้เพราะพี่เบล หรือเพราะที่พี่ดีอ้อนไม่เคยเล่าอะไรให้เจนนี่รู้ หรือเพราะอะไร มันอึดอัดจนต้องทำอะไรสักอย่างโกรธที่เจนนี่ไม่เชื่อใจพี่ดีอ้อน" ฉันได้แต่น้ำตาซึมอาจเพราะฤทธิ์ของเหล้าเพราะฉันก็ไม่เคยอ่อนไหวขนาดนี้ตั้งแต่เกิดมา 

"เรื่องเราคบกันเบลเองก็รู้ เบลคงไม่ทำให้อะไรให้เราลำบากใจหรอก" เขาพูดให้ฉันที่ยื่นนิ่งอยู่สบายใจขึ้น 

"ก็คนมันหึงนี้" ฉันหลุดปากออกไปเพราะยังโมโหอยู่ 

"หึงแล้วน่ารักจังค่ะ"เขาที่เข้ามาหยิกแก้มแล้วสวมกอดเอาไว้ทำให้รู้สึกสงบลงมาได้บ้าง 

"เจนนี่พี่รักเจนนี่ นะ" ใช่ฉันควรอยู่กับปัจจุบันจะยึดติดไปก็เท่านั้น 

หลังจากนั้นพี่เบลที่เข้าออกบริษัทหรือบ้านเป็นว่าเล่น แม้งานเปิดตัวแฟชั่นของเบลที่ร่วมกับบริษัทเสร็จแล้วก็ตามเธอก็ยังไปมาหาสู่ จนมันให้ฉันเป็นอึดอัดซะเองที่บังเอิญเจอเธอที่ออกมาจากห้องทำงานพี่ดีอ้อน 

"เจนนี่บังเอิญจังเลย" เบลที่ทักมาแต่ไกล 

"อ่อ พอดีเจนนี่มาหาพี่ดีอ้อนนะคะ" อันที่จริงฉันมาทำธุระแต่พูดไปเพราะหมั่นไส้นาง 

"อุ้ย! พอดีเลยค่ะ พี่มีเรื่องจะคุยกับเจนนี่พอดี ว่างหรือเปล่าค่ะ"เสียงหวานของเบลที่มีท่าทีจริงจัง  พี่เบลเดินนำมาในที่ลับตาผู้คน 

"มีเรื่องอะไรเหรอค่ะ" ฉันถามเพราะอยากรู้เพราะปกติก็แทบจะไม่เคยคุยกันด้วยช้ำ 

"ตอนนี้ดูอะไรอะไรก็เปลี่ยนไปเยอะ ดีอ้อนเขาก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ทั้งเท่ หล่อแถมเก่ง  เสียทีอารมณ์ร้อนไปหน่อย พี่รู้สึกดีที่เราได้กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม" เบลที่พูดพร้อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ 

"แล้ว ยังไงค่ะ"ฉันที่ถามแทรกเพราะอยากรู้ว่าเธอต้องการจะบอกอะไรแบบไม่ต้องอ้อมโลก 

"พูดตรงๆนะคะ พี่จะขอดีอ้อนคืนนะคะ" เบลที่เปลี่ยนสีหน้าเป็นเรียบนิ่ง 

ฉันที่ได้แต่อึ้งในคำพูดร้ายกาจของผู้หญิงคนนี้ ไหนบอกว่าจะไม่ยุ่งกับเรานี้เธอมันสตอตัวแม่นิ 

"ถ้าเจนนี่ยอมแบบง่ายๆ  เราจะได้ไม่เปลืองแรงแย่งกันนะคะหรือให้พูดง่ายๆ พี่ยังรักดีอ้อนอยู่และอยากได้คืนนะคะ " เบลที่ยังพูดไม่หยุดแบบไม่อาย ฉันที่รอให้เธอพูดจนเสร็จ 

"พล่ามเสร็จหรือยังค่ะพี่เบล นี้ไม่ใช่ละครน้ำเน่านะคะ พี่ดีอ้อนไม่ใช่สิ่งของที่จะขอกันง่ายๆ อ่อ...ลองไปขอเจ้าตัวเขาดูก่อนไหมค่ะ" ฉันที่ทั้งแสบทั้งร้ายฝืนคืนชีพค่ะคนสตอ 

"ถ้าจะมาพูดให้ตัวเองดูแย่ เจนนี่ก็ขอตัวก่อนนะคะ" ฉันได้ทำหน้าระรืนให้แล้วเดินหนี 

เบลที่โดนตรอกกลับได้แต่ยืนนิ่งหน้าชา 

"เจนนี่ แล้วเธอจะเสียใจ" พี่เบลที่พูดตามหลังจนฉันต้องหยุดหันกลับมา 

"มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกค่ะ พี่เบล" ฉันที่กำลังบอกว่าเล่นผิดคนซะแล้ว 

ฝากด้วยนะคะ 

ยัยแสบร้ายของเราได้เห็นฤทธิ์กันก็คราวนี้ 

เดี๋ยวมาอีกตอนตอนดึกๆเนาะ รอติดตามด้วยนะคะ