.

สวัสดีครับผมชื่อ โคเรย์ ผมไม่ค่อยสุงสิงกับใครเลยมีเพื่อนสนิทน้อย คงเพราะทุกคนรู้ว่าครอบครัวผมร่ำรวยเลยไม่กล้าเข้าหา หรือไม่ไหมก็เข้าหาผมเพื่อประโยชน์ตัวเอง มันทำให้ผมต้องเลือกคบเพื่อนเลยมีเพื่อนสนิทสองคนคือ ไอ้วาลอนและไอ้แอชตัน

เสียงเปิดประตูห้องข้าง

ผมก็เลิกใจและมองดูนาฬิกาตอนนี้ผมควรที่จะออกจากห้องเพื่อไปรายงานตัวที่มหาลัยได้แล้ว ก่อนจะเปิดประตูห้องออกมาและเจอพนักงานออกมาจากห้องข้างๆพอดี

"สวัสดีค่ะคุณชาย"

ไม่นานประตูลิฟท์เปิดออกผมจึงรีบเดินออกมาก่อนจะเดินตรงไปที่ลานจอดรถ จังหวะที่กำลังเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ ก่อนได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะกัน

ผมได้แต่ยืนดูผู้หญิงคนนั้น เส้นผมสีขาวและยังมีดวงตาสีแดงเหมือยกับกระต่ายกำลังเดินเข้าไปช่วย ก่อนที่ผมจะเลิกสนใจและหันหลังจะกลับไปที่รถ ผมก็รู้สึกถึงแรงกดดันที่น่าหวาดกลัว มันทำให้ผมถึงกับขนลุก ก่อนจะหันกับไปมอง

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

📞 = ไอ้แอชตัน

กดรับสาย

กดวางสาย

พอกดวางสายไอ้แอชตันเสร็จ ผมก็เก็บโทรศัพท์มือถือและเดินมาที่รถของตัวเอง ก่อนจะขับรถออกไปทันที

.

มหาลัย C

ไม่นานผมก็เลี้ยวรถเข้ามาในมหาลัย ก่อนจะขับรถเข้ามาจอดรถที่หน้าคณะ

ผมเดินเข้าไปด้านในเพื่อส่งเอกสารรายงานตัว สายตาของพวกผู้หญิงมองมาที่ผมแต่ผมก็ไม่สนใจ เดินตรงไปที่โต๊ะที่มีอาจารย์นั่งรออยู่ ก่อนจะยื่นเอกสารและวันเปิดเรียน

ผมและไอ้วาลอนเดินออกมาจากตึกมานั่งลงที่เก้าอี้ที่ไอ้แอชตันนั่งรออยู่ ผมได้แต่นั่งลงฟังไอ้แอชตันและไอ้วาลอนคุยกัน ก่อนที่สายตาของผมจะเหลือบไปเห็นร่างบางของผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามา ก่อนจะเดินเข้าไปหาผู้หญิงสองคนที่นั่งรออยู่

หลังจากที่พวกผมพูดคุยกันอยู่กลุ่มพวกเบรนดาก็ตะโกนเรียกไอ้แอชตัน ตะโกนไปตะโกนก็เริ่มด่ากันและดูเหมือนว่าพวกเพื่อนของเบรนดาต้องการอยากรู้เรื่องของผม

หลังจากที่เบรนดาและผู้หญิงคนนั้นแยกตัวออกไป ผมก็นั่งคุยกับไอ้แอชตันและไอ้วาลอนสักแป๊บนึงก่อนที่จะขอตัวกลับ จังหวะที่ผมกำลังจะลุกขึ้นยืนและเดินไปที่รถของตัวเอง

.

ผมขับรถมาส่งไอ้วาลอนที่คอนโดของมัน ก่อนจะขับรถออกจากคอนโดไอ้วาลอนและมุ่งหน้ากลับคอนโดของตัวเอง

คอนโดหรูใจกลางเมือง

ผมเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่ลานจอด ก่อนจะเปิดประตูรถออกมาและเดินเข้าไปด้านในคอนโดมายังลิฟท์เพื่อกลับขึ้นห้อง

เสียงลิฟท์ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าถึงชั้นแล้ว ก่อนประตูลิฟท์เปิดออกและเดินออกมาจากลิฟท์ ก่อนเห็นว่าห้องข้างๆผมมีของวางอยู่เต็มทางเดิน

ผมพยายามจะขยับของให้หนทางเพื่อที่จะสามารถเดินกลับเข้าห้องตัวเองได้ จังหวะที่กำลังจะก้มลงหยิบของ ก่อนได้มาคนเดินออกมาจากห้องนั้น

หลังจากที่สองสาวช่วยกันขนของเข้าไปด้านในห้องจนตอนนี้ผมสามารถเดินผ่านได้ ก่อนจะเดินผ่านห้องของพวกเธอมายังห้องของตัวเองและปิดประตูห้อง