วันเกิดทายาทตระกูลไล จะเป็นฉลองภายในตระกูล เป็นงานเชิงการอวยพรเพื่อความเจริญรุ่งเรืองต่อไป  (คาร่าที่ชวนมาทุกปี ปีนี้นางบินไปนอกยังไม่กลับเลยอดมา)บ้างปีก็จัดบางปีก็ไม่ เพราะฉันเองก็เรียนต่างประเทศตั้งแต่ไฮสคูลเลยงดไปบ้าง

18 สิงหา 1994 วันเกิดฉันเอง เจนนี่ ที่แม่ฉันตั้งให้ก่อนเสีย ฉันจำหน้าแม่ไม่ได้หรอกมีเพียงรูปไว้ดูต่างหน้า ฉันเองก็ไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเธอเลย

"เจ้าหญิงเจนนี่พ่อคิดถึงจังเลย" คุณพ่อที่บ่นคิดถึงแต่ทั้งส่งแชทมาทุกวันวีดีโอคอลมาบ่อยมาก

"เจนนี่ก็แอบนึกว่าคุณพ่อจะไม่มา" ฉันแอบแซวเพราะท่านพึ่งกลับจากเที่ยว

"อะไรกัน นี้พ่อนะ" คนแก่พูดน้อยใจ

"ไหนของขวัญขอแบบเซอร์ไพรส์นะค่ะ" ฉันแบมือขอของขวัญวันเกิดจากพ่อ

"พ่อส่งไปให้ที่บ้านแล้ว โอเค" ขณะที่เราคุยเล่นกันอยู่คุณลุงไทเกอร์ก็มาถึง

"สวัสดีค่ะคุณลุงไทเกอร์ คุณป้าเลขา " คุณลุงไทเกอร์ควงมากับสาววัยอายุห่างกันไม่มาก คุณป้าเลขาเป็นเพื่อนคู่คิดคุณลุงมานานกว่ายี่สิบปี แต่เขาทั้งคู่ยังให้เกียรติคุณป้าที่เสียไป เลยคงสถานะไว้เพียงเลขาส่วนตัว

"หนูนะคิดถึงคุณลุงมากเลยค่ะ" 

"มากกว่าพ่อหนูหรือเปล่า"คุณลุงที่กำลังกระแชะเพื่อนรัก(พ่อของฉัน)

"มากกว่า นิดหน่อย" หญิงสาวตอบเพื่อเอาใจลุง

"ตอบได้ฉลาดดีนิ อยากได้อะไรเป็นของขวัญดี" คุณลุงพอใจกับคำตอบของฉัน

"อืม ขออะไรดีนะ"

"ไอ้แสบเจ้าเลห์อีกแล้วนะ" ลุงที่รู้ทันหลานสาว

(ตอนเด็ก)อายุ 5ปี เจนนี่ขอแม่บนฟ้าได้ไหมค่ะคุณลุงไทเกอร์(สองพ่อมองหน้ากัน)

                       7ปี กระต่ายในดวงจันทร์

                       10ปี ขอม้าสีชมพูกับสีเขียว

                       15ปี เจนนี่ขอแฟนหล่อๆ

"คงไม่ขอกบเขียว กับลุงอีกหรอกเนอะ" ฉันที่เคยขอกบเขียวจนพี่ๆต้องหามาให้จนได้

"ลุงก็นึกไม่ออกว่าเด็กแสบวันนั้นตอนนี้โตเป็นสาวแล้ว" เขาพูดอย่างเฮ็นดู

"เจนนี่ขอที่ดินซักแปลงใหญ่แล้วกันค่ะ"ฉันอยากได้ไว้สร้างที่สงบๆอยู่ไว้พักผ่อน

"ได้ซิจะในเมืองที่หาอยากก็เลือกเอาตามใจ" ฉันได้แต่ยิ้มกับของขวัญที่จะได้

"ที่แถวชนบทนะคะ"

"หนูแสบของลุงจะเอาไปทำไหม อืม ชังเถอะแล้วแต่หนูแล้วกัน" ลุงที่สงสัยแต่ดูหน้าหญิงสาวที่ดีใจ เลยได้แต่ปล่อยผ่าน

"สามหนุ่มมาแล้วเราก็เริ่มกันเลยนะ" พี่แอล พี่ดีอ้อน พี่โอดินต่างมาถึงงาน

วันเกิดปีที่ 23 ของฉันเริ่มขึ้น มีคนร่วมอวยพรและดื่มฉลอง(เป็นกึ่งทางการไปมากเลย)

งานวันเกิดที่มีของขวัญมากมาย ราคาตามความเหมาะสมไม่แพงหรือว่าเวอร์เกินไปจากลูกน้องในตระกูล

งานจบไปแบบสบายๆเพราะงานตามแต่สะดวกที่จะมาไม่เหนื่อยกับงานเหมือนงานสมาคมของตระกูล 

กลับมาถึงบ้านที่เงียบจนแปลก

"happy birthday to jennie" "happy birthday to jennie" "happy birthday to jennie"

"เซอร์ไพรส์"เสียงชายทั้งห้าที่พร้องหน้าพร้อมตาถือเค้กร้องเพลงเซอร์ไพรส์

"ไม่ร้องหรอกนะ" ฉันที่ดีใจน้ำตาคลอเป่าเทียนแต่บอกว่าไม่ร้อง ฉันดีใจมากเพราะนานแล้วที่ฉันไม่ได้เป่าเค้กวันเกิดกับครอบครัวมาสามปีแล้ว

"ไม่ร้องอยู่แล้ว" โอดินพูดเสริมแต่แอบขำ

"อย่าลืมของขวัญเจนนี่นะคะ" หญิงที่เช็ดน้ำตาแต่ไม่ลืมทวงของขวัญ

พี่โอดิน:ให้ภาพวาดที่ฉันเคยอยากได้

พี่ดีอ้อน:ให้รถมินิคูเปอร์

พี่แอลให้:คอนโด

คุณพ่อให้: บัตรเคดิต(ฉันอยากได้มานานมากก)

คุณลุงไทเกอร์:ที่ดิน

"สามปีนี้ทบยอดแล้วได้เท่านี้  งกกันจริง" ฉันได้แต่พูดความจริง

ตอนนี้ไรท์มึนไปบ้าง เขาขอโทดด้วยนะ

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ