บทที่29 ความรู้สึกของฮาอึน
-
.
-
..
-
...
-
บ่ายวันหนึ่งที่บริษัทปาร์คกรุ๊บ
-
นักข่าว
คุณปาร์คคะ ทำไมคุณถึงใช้วัสดุเกรดB ในโครงการที่ดงแฮคะ?
-
บอมแจ
ทางเราได้รับวัสดุมาโดยที่ตรวจสอบเเล้วว่าเป็นวัสดุที่สามารถใช้ก่อสร้างได้จริง
-
บอมแจ
เราใช้วัสดุเกรดAเป็นโครงสร้างข้างในแทน แล้วใช้วัสดุเกรดB ตกแต่งภายนอกแทน
-
บอมแจ
รับประกันได้เลยว่าโครงสร้างแข็งแรงแน่นอนครับ
-
บอมแจ
ส่วนเรื่องวัสดุที่ทางลีเซิ้นกรุ๊บส่งมาผมว่าทางนั้นเขาคงมีเหตุผลที่ทำเช่นนี้เหมือนกันครับ
-
นักข่าว
สรุปแล้วทั้งหมดคือเรื่องใจผิดที่ว่าบริษัทปาร์คกรุ๊บฮุบงบประมาณใช่มั้ยคะ
-
บอมแจ
บริษัทของเราเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงมานาน พวกเราไม่มีททางที่จะนำความเสื่อมเสีย ที่จะทำให้ชื่อเสียงหรือความน่าเชื่อถือลดลงกับเงินแค่นี้หรอกครับ
-
บอมแจ
นี่คือทั้งหมดที่ผมจะพูดครับ ขอบคุณสื่อมวลชนทุกคนครับ
-
.
-
..
-
...
-
ฮยอกโอ
ฉันคิดว่าบริษัทปาร์คจะประกาศล้มละลายซะอีก ไม่คิดเลยว่าเขาจะแก้ไขสถานการณ์ได้ดีเหมือนกัน
-
ฮยอกโอ
นายคิดว่าที่เราทำแบบนี้เเล้ว เจ้านั่นจะยังอยากเซ็นสัญญากับบริษัทเรารึเปล่า?
-
แทซอง
หึ ทั้งพวกเราทั้งเจ้านั่นต่างเป็นนักธุรกิจการที่ทำแบบนั้น ยังไม่เข้าใจอีกรึไง
-
แทซอง
ในกรณีแบบนี้หุ้นในบริษัทปาร์คก็อาจจะสูงเพิ่มขึ้นกว่าเดิม
-
แทซอง
น่าเสียดายที่ฉันประเมินคู่ต่อสู้ต่ำไป
-
ฮยอกโอ
ฉันล่ะอยากรู้จริงๆว่าใครเป็นคนที่ช่วยเจ้านั่นในสถาณะการแบบนี้?
-
แทซอง
ไม่จำเป็นหรอก คนที่ช่วยเจ้าหมอนนั่นคือคนที่อยู่ใกล้ตัวเรานี่แหละ
-
ฮยอกโอ
อย่าบอกนะว่าเป็นยัยโลลินั่น
-
ฮยอกโอ
ฉันอยากรู้จริงๆว่าเธอเรียนจบคณะอะไรมากันแน่?
-
แทซอง
กฎหมาย!
-
แทซอง
ถึงอย่างนั่นเเล้วฉันยังหาคำตอบไม่ได้ว่าเธอมีความเกี่ยวข้องอะไรกับปาร์คบอมแจ....
-
ทั้งคู่เดินไปขึ้นรถคันหรูคันหนึ่งที่จอดอยู่หน้าบริษัท
-
.
-
..
-
กริ๊งงงงงงงงง!!!!
-
เสียงมือถือของใครบางคนได้ดังขึ้น
-
ฮาอึน
ว่าไงบอมแจ นายมีธุระอะไรกับฉัน?
-
บอมแจ
มาหาฉันที่คอนโด!
-
บอมแจ
ไม่งั้นฉันจะแพร่กระจายข่าวให้สามีเธอรู้เรื่องฉันกับเธอวันนั้น
-
ฮาอึน
นายเป็นบ้าอะไรของนาย
-
ฮาอึนรีบวางสายก่อนจะรีบวิ่งไปขึ้นรถสาธารณะ
-
ฮาอึน
(แต่ว่า....ทุกครั้งที่เจอหน้าเขาเราต้องประหม่าทุกที สุดท้ายเเล้วมันจบลงที่ทะเลาะกันเหมือนทุกครั้ง)
-
ฮาอึน
(พอมาคิดๆดูเเล้วหรือมันคือนิสัยจริงๆของเขากันนะ)
-
ย้อนกับไปเมื่อหลายปีก่อน
-
เช้าช่วงสายๆของวันหนึ่ง
-
ฮาอึน
แย่เเล้วสายเเล้ว
-
สาวน้อยอายุประมาณ14คนหนึ่งกำลังปีนข้ามกำแพงหลังโรงเรียน
-
ฮาอึน
หื้ม?
-
หลังจากที่เธอปีนกำแพงขึ้นมาเสร็จ เธอพบกับร่างของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังนอนงีบอยู่ข้างต้นไม้ใกล้ๆกับกำแพงที่เธอปีนอยู่
-
ตุ๊บ!!!
-
เสียงเธอกระโดดลงมาจากกำแพง
-
เธอเหลือบตาขึ้นไปมองชายตรงหน้า
-
ฮาอึน
ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณตื่น
-
ฮาอึน
ต้องขอโทษด้วยนะคะ
-
ผลั่ก!!
-
ชายหนุ่มลุกขึ้นมาก่อนที่จะผลักเธอลงไปที่พื้น
-
ฮาอึน
จะ...เจ็บนะคะ
-
ฮาอึน
ฉันก็ขอโทษเเล้วไง คุณทำเกินไปรึเปล่า?!
-
ยืนปัดยูนิฟอร์มของตัวเองก่อนจะมองฮาอึนด้วยสายตาเย็นชา
-
.
-
..
-
ฮาอึน
(จากตอนนั้นก็ผ่านมา 6 ปีเเล้ว ไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะเคยเป็นแฟนกับรุ่นพี่ที่น่ารังเกียจแบบนั้น)
-
ฮาอึน
(หล่อ เย็นชา หน้าไร้ความรู้สึก)
-
ฮาอึน
(แต่ทำไมกันนะ ตอนนั้นที่คบกันเขาหลอกเรางั้นหรอ ทำไมมันดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคน)
-
ก๊อกๆ!
-
เสียงเคาะประตูคอนโดดังขึ้น
-
แกร๊ก
-
บอมแจ
บทสัมภาษณ์วันนี้เป็นฝีมือเธอใช่มั้ย?
-
ฮาอึน
(ทำไมเขาถึงรู้!!)
-
ฮาอึนยืนอึ้งไปสักพัก
-
บอมแจ
เธอนี่ร้ายนักนะ ทั้งที่อยู่บริษัทลีแท้ๆ
-
บอมแจ
แต่ยังเขียนบทสัมภาษณ์มาช่วยบริษัทคู่แข่ง
-
บอมแจ
ทำไมไม่มาอยู่บริษัทฉันซะล่ะ?
-
บอมแจ
ฉันจะให้ค่าตอบแทนได้มากกว่าที่อยู่บริษัทนั้นอีก
-
บอมแจ
บริษัทที่มีCEOที่มาจากแก๊งมาเฟีย อีกหน่อยก็ล้มละลายเเล้ว
-
ฮาอึน
(ฉันไม่ได้อยากไปทำทั้งที่บริษัทนี่หรือบริษัทนายทั้งนั้นแหละ! แต่ฉันไปไหนไม่ได้ไงล่ะ!)
-
ฮาอึน
ฉันขอปฏิเสธดีกว่า
-
บอมแจ
นี่เธอยังจะอยากอยู่บริษัทที่มันพยายามจะเล่นงานบริษัทฉันงั้นหรอ!!
-
บอมแจดึงแขนของฮาอึนให้เข้ามาใกล้ๆ
-
ฮาอึน
ปล่อยฉันนะบอมแจ!!
-
บอมแจ
อยากให้ปล่อยงั้นสิ?
-
บอมแจ
งั้นเราอยู่ด้วยกันที่นี่ไปจนเช้าเลย เธอคิดว่ายังไง?
-
บอมแจดึงฮาอึนเข้ามากอดเอาไว้
-
ฮาอึน
บอมแจนายบ้าไปแล้วรึไง รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!?
-
ฮาอึนพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของบอมแจ
-
บอมแจ
จูบฉันสิ ฉันถึงจะปล่อยเธอไป
-
ฮาอึนหยุดดิ้นก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองบอมแจและเริ่มขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆ
-
ฮาอึน
(ฮาอึนนี่เธอเป็นอะไรไป?)
-
ฮาอึน
(ถึงแม้ว่าจะรังเกลียจ และเกลียดเขาขนาดไหน ก็ปิดบังความรู้สึกในใจตัวเองไม่ได้)
-
ฮาอึนดึงหน้าของตัวเองกลับมาก่อนที่จะนิ่งไป
-
ผลั่ก!!
-
เธอผลั่กเขาออกอย่างง่ายดาย
-
ฮาอึน
(เราเคยสัญญาแล้วถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้รักแทซอง แต่เราก็จะไม่ทรยศเขา)
-
บอมแจ
แค่จูบฉันมันยากขนาดนั้นรึไง?
-
ฮาอึนมองหน้าบอมแจก่อนที่จะเปิดประตูห้องเดินออกไป
-
.
-
..
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
กำไลของคุณอินฮยองหายไป
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
แล้วฉันเป็นคนพบมันในห้องของเธอ เธอยังจะปฏิเสธอีกหรอ?
-
เสียงโวยวายมาจากทางห้องนั่งเล่นของตัวบ้าน
-
ฮาอึน
เกิดอะไรขึ้น?
-
ฮาอึนเดินเข้ามาร่วมวงสนทนาก่อนจะเอ่ยถาม
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
กำไลของคุณหนูหายไปแล้วฉันเป็นคนพบมันอยู่ในห้องของเธอ
-
แม่บ้านคนสนิทชี้ไปทางแม่บ้านอีกคนที่ทำงานมาก่อนหน้า
-
ฮาอึน
เธอจะบอกว่าอายูเป็นคนขโมยมันงั้นหรอ?
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
ของที่หายไปก็เจอในห้องของเธอเเล้วยังจะต้องการหลักฐานอะไรอีก?
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
กำไลนี่เป็นกำไลชิ้นโปรดของคุณหนูเลยนะ
-
ฮาอึน
งั้นก็แสดงว่าเธอไม่ได้เห็นอายูขโมยมันกับตาใช่มั้ยล่ะ
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
เธอหมายความว่าไง?
-
ฮาอึน
เธอพบมันในห้องของอายูก็ไม่ได้แปลว่าอายูจะขโมยมันซักหน่อย
-
ฮาอึน
แล้วก็นะ ไม่มีใครโง่ขโมยของเเล้วเอามาไว้ในห้องตัวเองหรอกนะ
-
แม่บ้านของอินฮยองสตั๊นไปชั่วครู่
-
ฮาอึน
ก็เหมือนกับตอนนี้ฉันเห็นกำไลอยู่ในมือเธอ ถ้างั้นฉันจะบอกว่าเธอเป็นคนขโมยมันก็ได้ใช่มั้ยล่ะ?
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
ไม่ว่าเธอจะพูดยังไงก็ตาม
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
ถ้าหากคุณลียังไม่เอาแม่บ้านคนนี้ออก
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
ฉันก็คงต้องแจ้งตำรวจเเล้วล่ะ!
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
ยังไงคุณก็พยายามจะใส่ร้ายฉัน
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
ฉันก็ไม่รู้จะพูดอะไร
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
ฉันก็แค่โกรธแทนคุณหนูตั่งหาก
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
ใครใช้ให้เธอมายุ่งกัน?
-
แม่บ้านคนสนิทชี้ไปทางฮาอึน
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
หรือถ้าเธอยังอยากจะปกป้องยัยนี่นักก็ออกไปจากบ้านหลังนี้ซะ!
-
ฮาอึน
(ไม่คิดเลยว่าจะเล่นสกปรกขนาดนี้)
-
ฮาอึน
(ทำให้อายูต้องมามีปัญหาเพราะเรา)
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
ไม่ต้องกังวลนะคะ
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
ฉันไปเองก็ได้
-
แม่บ้านหันไปพูดกับฮาอึนเบาๆ
-
นายง เลขาของแทซอง
เธอใช่มั้ยที่บอกกว่าน้องสาวฉันขโมยของ
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
คุณนายง....
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
น้องสาว?
-
นายง เลขาของแทซอง
คุณอินฮยอง ฉันขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่า ถ้าหากแค่สอนคนรับใช้แค่นี้ยังทำไม่ได้ล่ะก็
-
นายง เลขาของแทซอง
งั้นฉันจะไปเสนอให้แทซอเปลี่ยนแฟนซะ!
-
อินฮยองยืนกอดอกด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ
-
นายง เลขาของแทซอง
อายูเป็นน้องของฉันเพราะฉะนั้นคนที่จะไล่เธอไปไหนได้มีแค่ฉันกับแทซองเท่านั้น
-
นายงพูดจบก็เดินไปหยิบซองเอกสารที่ห้องทำงานของแทซองก่อนจะเดินออกจากบ้านไป
-
ปล่อยให้อินฮยองและคนรับใช้ของเธอกระฟัดกระเฟียดอยู่ที่ห้องรับแขก
-
ฮาอึน
อายูเธอไม่เคยบอกเลยว่าคุณนายงเป็นพี่สาวของเธอ
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
อันที่จริงพวกเราไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆหรอกค่ะ
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
พวกเราเจอกันที่ญี่ปุ่นเมื่อ4ปีก่อน
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
อย่างที่คุณรู้คุณลีเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟีย
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
หากฉันบอกว่าฉันก็เป็นคนในกลุ่มของคุณลี
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
คุณยังจะยอมเป็นเพื่อนฉันมั้ยคะ?
-
ฮาอึน
ฉันไม่แคร์หรอกค่ะ
-
ฮาอึน
เพราะคุณดีกับฉันขนาดนี้
-
ฮาอึน
ขอบคุณนะคะที่บอกความจริง
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
คุณก็รู้ตัวตนของคุณลีนิคะ
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
ไม่รู้สึกกลัวเลยหรอ?
-
ฮาอึน
ทำไมจะไม่กลัวล่ะ?
-
ฮาอึน
ก็แค่ชินตังหาก ก็เลยไม่ค่อยกลัว
-
ฮาอึน
แล้วก็ที่จริงฉันไม่ได้ชอบลีแทซองเลยสักนิด!
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
อะไรนะคะ?
-
ฮาอึน
ฉันไม่ได้ชอ.....
-
อุ๊บบ!!!
-
แม่บ้านรีบปิดปากของฮาอึนทันที
-
ฮาอึน
(อายูเป็นอะไรไป?)
-
ฮาอึน
(หรือว่า.....แทซอง อยู่!!!)
-
ฮาอึน
ฉันยังพูดไม่จบเลย แหะๆ
-
ฮาอึน
เธอคิดดูสิ ฉันจะชอบได้ยังไงผู้หญิงพวกนั้นมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆแทซอง ฉันน่ะทั้งหึงทั้งโกรธ
-
ฮาอึน
ถ้าคิดให้ดีเเล้วทำไมฉันจะต้องมาชอบผู้ชายที่เจ้าชู้แบบนี้ด้วยนะ
-
ฮาอึนรีบแก้คำพูดด้วยสีหน้าเจื่อนๆ
-
แทซอง
ที่รัก
-
แทซอง
เธอนี่ฉลาดพูดจริงๆ
-
แทซองถอดสูทให้แมบ้านพรางขยับเนคไทที่รัดอยู่ให้คลายเล็กน้อย
-
ฮาอึน
เกือบตายซะเเล้วสิ
-
ฮาอึนพูดเบาๆกับแม่บ้าน
-
คนรับใช้บ้านแทซอง
(จากนิสัยแกล้งไร้เดียงสา และ ทำตัวอ่อนแอของฮาอึนแล้วน่าจะเอาตัวรอดได้ยาวๆในบ้านหลังนี้)
-
ตัดภาพมาที่ห้องนอนของอินฮยอง
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
ขอโทษนะคะคุณหนูฉันทำพลาดไปแล้ว
-
เธอโค้งขอโทษอินฮยอง
-
อินฮยอง
ยัยโง่!!
-
อินฮยอง
เมื่อกี้ถูกกยั่ยนั่นว่าเอาจนไม่รู้จะตอบยังไง
-
อินฮยอง
แถมสุดท้ายเเล้วยังให้นายงมาซ้ำเติมอีก
-
อินฮยอง
ทำให้ฉันอับอายขายหน้าจริงๆ!
-
อินฮยองตะหวาดใส่คนรับใช้ของเธอ
-
แกร๊ก!!
-
เสียงเปิดประตู
-
แทซอง
อินฮยอง มีเรื่องอะไรงั้นหรอ ทำไมดูอารมณ์ไม่ดีเลย?
-
อินฮยอง
ท...แทซอง
-
อินฮยอง
ไม่มีอะไรค่ะ แค่เรื่องงานนิดหน่อยน่ะค่ะ
-
อินฮยอง
คืนนี้คุณจะค้างที่นี่มั้ยคะ
-
อินฮยองรีบเดินมาหาแทซอง
-
แทซอง
แน่นอน
-
อินฮยองค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของแทซองออก
-
คนรับใช้คนสนิทของอินฮยอง
ขอตัวก่อนนะคะ
-
คนรับใช้รีบโค้งให้ทั้งคู่ก่อนจะรีบเดินออกไป
-
.
-
..
-
อินฮยอง
อ๊าา.......
-
เสียงครางหญิงสาวดังผสมกับเสียงกิจกรรมที่ดังไปทั่วห้อง
-
อินฮยอง
ทะ...แทซอง
-
อินฮยอง
ฉันไม่ไหวเเล้ว
-
แทซองยังก้มหน้าก้มตาทำต่อไม่ได้สนใจเสียงเรียกร้องของอินฮยอง
-
อินฮยอง
แทซองวันนี้ คุณเป็นอะไรคะ?
-
แทซอง
(แล้วก็ที่จริงฉันไม่ได้ชอบลีแทซองเลยสักนิด!)
-
แทซอง
(ไม่ได้ชอบฉันสักนิดงั้นหรอ?)
-
แทซองยังก้มหน้าก้มตาทำต่อไปในหัวยังคิดถึงคำพูดของฮาอินตลอดเวลา
-
.
-
..
-
...
-
END EP.29
-
ฝากติดตามฝากคอมเม้นฝากรีวิวเพื่อเป็นกำลังหน่อยนะงับจะได้เอาไปปรับปรุงและพัฒนาต่อ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()