บทที่23 นางร้าย
-
นักเลง
จะรีบไปไหนล่ะ
-
กลุ่มชายแปลกหน้ากลุ่มหนึ่งถือมีดเดิรมาดักหน้าทั้งคู่เอาไว้
-
ฮาอึน
คุณแทซอง....
-
ฮาอึน
คนพวกนี้เขาตามคุณมาแน่ๆ!
-
ฮาอึน
รีบหนีเร็วเข้า!
-
ฮาอึนกระวนกระวายดึงไปที่แขนของแทซอง
-
แทซอง
เธอหนีไปก่อนเถอะ
-
ฮาอึน
ไม่เอาจะหนีก็ต้องหนีไปด้วยกันสิ!
-
แทซอง
(หึ เด็กดื้อ)
-
แทซอง
เด็กดื้อหลับตาแล้วกอดฉันไว้แน่นๆล่ะ!
-
เขาดึงเธอเข้ามากอดเอาไว้
-
มืออีกข้างก็ถือท่อนเหล็กที่หาได้แถวนั้น
-
แทซอง
ลูกชายแชวอนส่งพวกแกมาสินะ
-
ชายพวกนั้นค่างพากันรุมมาที่แทซอง
-
เขาใช้มือข้างเดียวจัดการพวกที่เจ้ามาทีละคนมืออีกข้างก็กอดฮาอึนเอาไว้
-
นักเลง
คนในแก๊งลีแทซองมีแค่จินซองที่เก่งเรื่องต่อสู้10ต่อ1ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมแม้แต่ลีแทซองยัง.....
-
นักเลง
นึกว่าอยู่คนเดียวจะจัดการง่ายกว่าซะอีกไม่คิดเลยว่า.....
-
นักเลง
ขนาดมืออีกข้างกอดผู้หญิงอยู่ยังไม่ทำให้ฝีมือตกลงสักนิด!
-
แทซอง
มาถึงขนาดนี้เพื่อจัดการฉันคนเดียว
-
แทซอง
จะใจแคบไปรึเปล่า
-
แทซองค่อยๆเดินเข้ามาหากลุ่มผู้ชายพวกนั้นเรื่อยๆ
-
นักเลง
พวกแกจัดการพวกมันจากด้านหน้า ฉันจะลอบไปทางด้านหลัง!!
-
ชายคนเเล้วคนเล่ากระโจนใส่แทซองแต่ไม่มีใครทำอะไรเขาได้แม้แต่น้อย
-
ชายคนหนึ่งลอบเข้ามาทางด้านหลังของแทซองก่อนจะกระโจนพุ่งมีดปลายแหลมมาหาฮาอึน
-
ฮาอึน
เฮือก!!!!
-
แทซองที่กอดฮาอึนไว้เอี้ยวตัวหลบไปอีกทาง
-
ทำให้มีดที่กำลังจะแทงฮาอึนพลาดเฉียดไปปาดที่แขนของแทซอง
-
แทซอง
ลอบโจมตีงั้นเหรอ?
-
เขาหันไปมองตาของคนที่เพิ่งพุ่งเข้ามาจากด้านหลังด้วยสายตาที่โมโหจัด
-
นักเลง
อะ.....!?
-
เขาจับคอของชายคนนั้นด้วยมือข้างเดียวแล้วบีบคอย่างเต็มแรง
-
ฮาอึน
คุณแทซองคุณเลือดออก
-
แทซอง
ที่รักบอกแล้วไงล่ะ ว่าอย่าลืมตา!?
-
เขาบีบคอของชายคนนั้นแล้วค่อยไปชูเขาขึ้นมาเรื่อยๆจนขาเขารอยขึ้นจากพื้น
-
นักเลง
ได้...ตายในเงื้อมมือแก....
-
นักเลง
นับว่าเป็นเกียรติ......เฮือก!!!!
-
เสียงลมหายใจสุดท้ายของชายคนนั้นได้หมดลง
-
นักเลง
หนีเร็ว!!!!!
-
กลุ่มชายแปลกหน้าต่างพากันหนีหัวซุกหัวซุนไปคนละทาง
-
ฮาอึน
คุณแทซองคะ แขนคุณ!
-
ฮาอึน
ขอโทษนะค่ะฉันเป็นตัวถ่วงของคุณแท้ๆ
-
แทซอง
ฉันคิดว่าครั้งนี้เธอจะชี้หน้าด่าฉันเหมือนครั้งที่แล้วซะอีก
-
ฮาอึน
แผลของคุณต้องรีบทำความสะอาดนะคะ...
-
เธอเดินเข้ามาดูแขนของแทซองอย่างเป็นห่วง
-
แทซอง
แต่ก็ยังทำให้ฉันตกใจอยู่ดี
-
แทซอง
เธอเห็นฉันฆ่าคนตายกับตาตัวเองจนได้.....
-
ฮาอึน
ครั้งนี้กับครั้งก่อน.....
-
ฮาอึน
มันไม่เหมือนกัน
-
ฮาอึน
โลกมาเฟียก็มีวิธีจัดการแบบมาเฟีย
-
ฮาอึน
โลกธุรกิจก็มีวิธีจัดการแบบโลกธุรกิจ
-
ฮาอึน
ครั้งก่อนคุณใช้วิธีมาเฟียมาจัดการกับโลกธุรกิจฉันก็เลยรู้สึกว่ามัน....
-
แทซอง
เด็กน้อย จำเอาไว้นะ!
-
แทซอง
บนโลกนี้ยังมีอีกสีหนึ่ง....
-
แทซอง
เรียกว่าสีดำ!
-
แทซอง
บนโลกของเธอนั้นเต็มไปด้วยสีขาวบริสุทธิ์
-
แทซอง
ส่วนสีดำก็คือสีดำ ฉันคือบุคคลที่มาจากโลกสีดำ ฉันจะปล่อยให้เธอค่อยๆยอมรับทุกอย่างด้วยตัวเองยัยเด็กน้อย
-
ฮยอกโอ
แทซอง
-
ฮยอกเดินลงมาจากรถวิ่งลงมาดูแทซอง
-
ฮยอกโอ
ทั้งๆที่พวกเราคอยจับตาดูลูกชายของแชวอนอยู่ตลอด ดันให้เล็ดรอดสายตาไปได้ ขอโทษด้วย
-
แทซอง
ไม่เป็นไรหรอกฮยอก
-
เขาเดินมาตบทีาบ่าของฮยอกเบาๆ
-
ฮยอกโอ
นายบาดเจ็บนี่!!
-
นายง เลขาของแทซอง
อะไรนะ แทซองขาดเจ็บ!
-
จินซอง
ทีแรกฉันนึกว่าเป็นเลือดของพวกนั้นซะอีก!
-
จินซอง
นายเก่งจะตายทำไมถึงพลาดท่าได้!
-
นายง เลขาของแทซอง
เธอใช่มั้ย!?
-
นายง เลขาของแทซอง
แทซองบาดเจ็บเพราะเธอใช่มั้ย!?
-
เธอเดินไปกระชากฮาอึนที่ยืนอยู่แล้วเขย่าไปมา
-
จินซอง
ยง ใจเย็นๆ แค่นี้ฮาอึนก็ตกใจมากพอแล้ว
-
จินซองวิ่งไปหานายงที่กำลังโมโหไม่ได้สติ
-
แทซอง
ปล่อยมือนะ ยง
-
เธอยอมปล่อยมือออกจากฮาอึน แล้วเดินตรงไปที่รถ
-
นายง เลขาของแทซอง
ฉันกลับก่อนล่ะ!
-
เธอเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งเเล้วขับออกไปทันที
-
จินซอง
ไม่เป็นไรใช่มั้ย ไม่ต้องสนใจยงหรอกเขาไม่มีเจตนาไม่ดีหรอก
-
จินซอง
ก็แค่เป็นห่วงแทซองเลยทำตัวแบบนั้นเท่านั้นเอง
-
ฮาอึน
คุณเลขายงเป็นเพื่อนคนสำคัญของแทซองใช่มั้ยคะ?
-
จินซอง
อืม
-
จินซอง
ไม่ใช่แค่เธอหรอกยังมีฉันกับพี่ชายฉันแล้วก็อินโฮ เธอน่าจะยังไม่เคยเจอเขานะ
-
จินซอง
พี่ยงเป็นคนรู้จักแทซองดีที่สุดรองลงมาก็พี่ชายฉัน สุดท้ายก็ฉันนี่ล่ะ
-
จินซอง
พวกเราผ่านร้อนผ่านหนาวกันมานานมาก
-
จินซอง
แล้วพวกเราก็กลายเป็นครอบครัวที่ไม่เคยแยกตัวออกจากกันอีกเลย
-
ฮาอึน
(ครอบครัว? ที่แท้พวกเขาก็มีความสัมพันธ์เหมือนคนในครอบครัวนี่เอง)
-
ฮาอึน
(มิน่าล่ะ เลขายงถึงใช้สายตาแบบนั้นมองเรา)
-
ฮาอึน
(ถ้าหากมีใครมาทำกับครอบครัวฉันแบบนี้ฉันคงจะเป็นเหมือนเขา)
-
ฮาอึน
ฉันผิดเองแหละดันไปเป็นตัวถ่วงแทซอง
-
จินซอง
ไม่เป็นไรหรอกแค่เขาไม่โกรธก็พอแล้ว
-
...... ..... .... ... .. . .
-
ฮาอึน
จินซองที่นี่คือที่ไหน?
-
จินซอง
บ้านอีกหลังของแทซองน่ะ
-
ฮาอึน
บ้าน!?
-
จินซอง
ใช่สิ ไม่เห็นจะแปลกเลย
-
ฮาอึน
(ไม่แปลกกะผีสิ นี่มันคฤหาสน์ชัดๆ!)
-
ทุกคนเข้ามาในคฤหาสน์เลขายงทำแผลให้แทซองเสร็จเรียบร้อยพอดี
-
แทซอง
ทุกคนออกไปก่อน
-
แทซอง
ยกเว้นฮาอึน
-
ทุกคนทยอยออกไปจากห้องจนหมด
-
ฮาอึน
ฮึกๆ
-
แทซอง
ร้องไห้ทำไม?
-
ฮาอึน
คงจะเจ็บมากใช่มั้ยค่ะ?
-
ฮาอึน
ขะ...ขอโทษนะ
-
ฮาอึน
ถ้าฉันรู้จักฟังคุณแล้วหนีไปแต่เเรก คงจะไม่ทำให้คุณบาดเจ็บแบบนี้
-
ฮาอึน
ฮึกๆ
-
เธอปาดน้ำตาไปมายืนงอแงเป็นเด็ก
-
แทซอง
ถ้าเธอหนีไปล่ะก็ ฉันคงไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแต่ว่า...
-
แทซอง
เธอคงจะเป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆในสายตาฉัน ไม่มีอะไรแตกต่างกันเลย
-
แทซอง
มานี่สิ
-
เขากวักนิ้วเรียกให้เธอมานั่งบนตัก
-
เธอเดินมาแต่โดยดีไม่ปฏิเสธเลยสักนิด
-
แทซอง
ดูเธอสิตกใจกลัวจะมือสั่นหมดแล้ว
-
จินซอง
แทซองซวยแล้ว!!!
-
จินซอง
อินฮยองมา!
-
จินซองวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาแทนซอง
-
ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้ตอบอะไรกันเธอก็เดินเข้ามา
-
ฮาอึน
อินฮยอง?
-
อินฮยอง
ดีจร่ะทุกคน
-
เธอโบกมือทักทายแต่ละคนที่ยืนอึ้งกันอยู่
-
จินซอง
(แย่แล้ว ฮาอึนคงยังไม่รู้ว่าอินฮยองเป็น.....)
-
นายง เลขาของแทซอง
พวกนายบอกเธอเหรอว่าแทซองได้รับบาดเจ็บ?
-
สองพี่น้องมองหน้ากันแล้วส่ายหน้าทันที
-
ฮาอึน
(อินฮยอง!)
-
ฮาอึน
ใช่คุณ อินฮยองที่เป็นนางแบบรึเปล่าคะ?
-
ฮาอึน
ฉันเป็นแฟนของคุณนะคะ ตัวจริงคุณสวยเซ็กซี่มากเลยค่ะ
-
เธอกระโจนมาหาอินฮยองที่ยืนงงๆอยู่
-
อินฮยอง
แทซองได้ยินว่าได้รับบาดเจ็บเหรอ?
-
อินฮยอง
โอเครึเปล่า?
-
เธอรีบเดินลงไปนั่งข้างๆแทซองแล้วดูที่แผลของเขาทันที
-
แทซอง
ไม่เป็นไร
-
อินฮยอง
ยังจะพูดว่าไม่เป็นไรอีก? เสื้อเชิ้ตคุณมีแต่เลือดแบบนี้
-
ฮาอึน
(เอ๊ะ!)
-
ฮาอึน
(อินฮยองกับแทซอง....)
-
ฮาอึน
(ที่แท้สองคนเป็น.....)
-
อินฮยอง
สาวน้อย ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเลยนะ เธอเป็นใคร?
-
เธอหันมาถามฮาอึนที่ยืนทำสีหน้าไม่ค่อยดีนัก
-
ฮาอึน
เอ่อ....ฉัน....ฉัน....
-
ฮาอึน
ขะ....เขาพาฉันมาค่ะ
-
เธอรีบเดินไปหาจินซองทันที
-
อินฮยอง
จินซองพามาเหรอ?
-
ฮาอึน
ฉะ....ฉันเป็นแฟนจินซองค่ะ!
-
เธอจับที่มือของจินซองมากุมเอาไว้เเน่น
-
จินซอง
ห๊ะ!!o////o
-
แทซองมองมาที่จินซองด้วยสายตาอำมหิต
-
จินซอง
(จบเห่.....)
-
จินซอง
(ซวยแล้วตู...)
-
ฮาอึน
จินซองได้โปรดพาฉันออกไปจากที่นี่เถอะ
-
เธอเอาหน้าซุกที่ไหล่ของจินซองแล้วพูดบอกกับเขาเบาๆ
-
จินซอง
แทซองงง พี่สะใภ้ผมไปกับที่รักของผมก่อนนะ ไม่รบกวนล่ะครับ
-
เขาพาเธอเดินออกมาจากตัวบ้าน
-
จินซอง
จะเดินไปไหนน่ะ
-
เธอเดินตรงไปที่รถสปอร์ตสีแดงของจินซองแล้วเปิดประตูขึ้นไปนั่ง
-
ฮาอึน
ฉันอยากไปจากที่นี่
-
จินซอง
ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก ขืนฉันพาเธอไปแทซองเอาฉันตายแน่
-
ฮาอึน
อะไรอะไรก็เขา ฉันกลายเป็นลูกไก่ในกำมือของเขาไปแล้วเหรอ!
-
ฮาอึน
ทำไมฉันถึงไม่มีสิทธิ์มีเสียงออกความเห็นอะไรบ้าง!
-
ฮาอึน
ถ้านายไม่ไปกับฉันก็ไม่เป็นไร ฉันเดินกลับเอง!
-
เธอเปิดประตูรถออกมาแล้ววิ่งออกไปตามทางที่จะออกไปหน้าคฤหาสน์
-
ทำให้จินซองสตาร์ทรถของเขาขับตามออกไป
-
อินฮยอง
แหม จินซองกับเด็กนั่นดูเหมาะสมกันดีนะคะคุณว่ามั้ย
-
แทซองมองออกไปนอกหน้าต่างชั้นล่างเห็นฮาอึนที่กำลังวิ่งออกไปกับจินซองที่สตาร์ทรถตามออกไป
-
แทซอง
เธอไม่คิดว่าเด็กนั่นเหมาะสมกับฉันบ้างเหรอ?
-
อินฮยอง
หึ ทำไมถึงยังเล่นละครตามฉันล่ะ
-
แทซอง
เด็กคนนั้นชอบเธออย่างกับอะไรดี ฉันเลยทำให้หล่อนเห็นความจริงไงล่ะ
-
อินฮยอง
เพิ่งรู้นะคะว่าหันมามีรสนิยมชอบกินเด็กแบบนี้
-
...... ..... .... ... .. . .
-
END EP.23
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()